Fálkinn - 14.03.1936, Blaðsíða 2

2
F A L K I N N
Sokkar
i öllum lítum
hjá
Lárns G. Lúðvígsson
-- skóverslun -
GAMLA BÍÓ
Tonita
eða RAUÐA BRÚÐURIN. Tal-
mynd eftir skáldsögu Gilbert
Parker, tekin af Paramount-
fjelaginu. — Aðalhlutverk leika:
SYLVIA SIDNEY og
GENE RAYMOND.
Myndin verður sýnd bráðlega.
Heildsölubipgöir: 5KÚLI J D li fi H P155 D H & CD.
□g HEILDUERZLUH 515. RKHDLD5.
Það er talið, að Kínverjar sjeu óá-
reiðanlegir menn, en eftirfarandi
saga frá Sjanghaj virðist benda á
jjað mótsetta. Þar eru tveir Þjóðverj-
ar sem reka söðlasmiðastofu í sain-
einingu. Seldu þeir manni hnakk en
gleymdu að skrifa hann og gátu
ekki munað Iiver keypt hafði. Sendu
þeir því reikning til 12 skiftavina
sinna, sem þeir töldu mögulegt að
Iiefðu keypt hnakkinn. Og nú skeði
það einkennilega, að þeir fengu borg-
un frá 11. Skömmu síðar fundu þeir
i bókum sinum, hver keypt hefði
hnakkinn. Það var 12. maðurinn af
þeim sem þeir höfðu sent reikning-
inn — sá sem ekki hafði borgað!
-----x----
Ekkja öldungardeildarmannsins
Huey Long, sem myrtur var í haust,
hefir verið tilnefnd sem eftirmaður
hans i öldungadeildinni, það sem
eftir er af kjörtíma hans. Aðeins
ein kona á sæti í öldungadeildinni
fyrir.
-----x----
Tonita — eða Rauða brúðurin —
er heiti þessarar myndar og skáld-
sögunnar, sem hún byggist á. Er
sagan samin af sir Gilbert Parker
og efni hennar kunnugt mörgum
hjer á landi, vegna þess að lnin er
afar víðlesin. En efnið er í sem
slystu máli það, að ungur miljóna-
mæringssonur, sem foreldrarnir vilja
i hvivetna láta semja sig að háttum
ríka fólksins og m. a. endilega á að
giftast stúlku, sem honum er „sam-
boðin“ gerir uppreisn. Hann ann
hugástum ungri skrifstofustúlku, en
verður að hafna henni vegna and-
stöðu foreldra sinna en stúlkan fyrir-
fer sjer af sorg. Og meðfram til hefnda
fyrir þetta giftist hann ungri Indi-
ánastúlku suður í Mexico, sem að
vísu er falleg og mentuð — en livaða
hneysa er foreldrum hans gerð meiri
en að fá „rauða“ stúlku fyrir tengda-
dóttur? Þessi stúlka liefir orðið ást-
fanginn af lionum vegna þess að
liann hefir sýnt hugrekki, og skorið
kúlu úr handlegg hans, er hanii hefir
fengið í vopnaviðskiftum, en sjálfur
er hann ekki ástfanginh af henni, en
liygst aðeins að nota sjer ást liennar
til þess að hefna sin á foreldrunum
fyrir missi stúlkunnar sem hann
unni. Hann símar lieim til sín og
segist hafa gifst stúlku af einni af
„eístu ættum“ Ameriku, en þegar
foreldrarnir taka á móti brúðhjónun-
um á járnbrautarstöðinni lendir alt
i uppnámi og stúlkao skilur það
hlutverk, sem henni er ætlað og
tryllist og kemur þá náttúrubarnið
í Ijós. Henni er veitt viðtaka í sam-
kvæmislífinu og alveg á óvænt vek-
m hún hylli þar, bæði fyrir það
hve falleg hún er í tískubúningum
livítra manna og eins fyrir hitt, að
hún hefir svör á reiðum liöndum
handa öllum. Til þess að hefna sín
á manni sínum játar liún á sig af-
brýðismorð, sem systir hans hefir
framið, en nú loks skilst honum hve
mikil mannkostamanneskja hún er og
reynir að bjarga henni með því að
játa sjálfur á sig morðið, en lög-
reglan kemst að liinu sanna i mál-
inu, með því að hlera samtal, sem
fram fer milli hjónanna.
Myndin er tekin af Paramount undir
sljórn Mitchell Leisen. Og aðalhlut-
verkin eru snildarlega leikin af
Sylviu Sidney og Gené Raymond,
sem sjást á myndinni sem hjer
fylgir. Verður myndin sýnd á næst-
unni í GAMLA BIO.
------- NÝJA BÍO ---------------
Zarevitz.
Ljómandi falleg söngmynd eftir
óperettu Franz Lehars, tekin af
Primaton Ciné-Allianz undir
stjórn Viktor Jansons. Aðalhlut-
verk leika:
HANS SÖHNKER — IDA
WUST — OTTO WALL-
BURG og
MARTHA EGGERTH,
sem syngur hina gulfallegu
söngva Lehars i myndinni.
Þetta er kvikmyrtdun á óperettu
Franz Lehars með sama nafni, gerð
í unaðslegu umhverfi og leikin af
hinum ágætustu leikurum og söngv-
urum; saga um ást, sem ekki fær
að rætast fremur en ástarsagan í
„Alt Heidelberg“, Zarewitz — keis-
arasonurinn — er sendur til Nissa
til þess að vera viðstaddur flotasýn-
ingu, að þvi er honum er sagt, en
hinu er þagað yfir við hann, að það
eigi að koma honum í kynni við
Doroteu prinsessu i ferðinni. Svo ber
við, rjett fyrir utan Nissa að lestin
sem flytur Zarewitz staðnæmist
vegna bilunar á sporinu og liann fer
út, en verður eftir af lestinni og
labbar nú áfram þangað til að hann
hittir unga stúllui ásanit strák ein-
um, á bílskrjóð. Hún er blaðamaður
og biður þessum gesti upp í bílinn
og trúir honum fyrir því, að hún hafi
skipun um, að reyna að ná viðtali
við Zarewitz og lofar gesturinn
henni því. Hjá henni kemst hann
að því, að það stendur til að hann
giftist prinsessunni og á þann hátt
kemst hann að hinu raunverulega
markmiði ferðarinnar. Þau hittast
oft eftir þetta, án þess að hún liafi
hugmynd um hver hann er, en
fylgdarmenn hans eru jafnan á hött-
unum á eftir honum. Verður þetta
ásaint öðru til þess að hún heldur
að hann sje umsetinn glæpamaður.
Fn nú er það af prinsessunni að
segja, að liún kærir sig alls ekki
baun um Zarevitz, en er ástfangin
af vini hans, Symoff fursta og fer
það því mjög að óskum þegar Zare-
vitz sendir hánn i sinn stað á veð-
hlaupin, þar sem á að kynna Zarevitz
og prinsessuna. Samt fer eigi hjá þvi,
að þau Zarevitz og prinsessan verði
að hittast, á dansleik, senr lialdinn
er honum til virðingar.. Blaðastúlkan
kemst að því, að vinur hennar hafi
farið á ljennan dansleilc og kemur
sjer þar inn með brögðum, til þess
að aðvara hann, því að hún hefir
komist á snoðir um að „lögreglu-
njósnararnir“, sem að rjettu lagi eru
lífverðir hans, hafi farið þangað á
eftir honum. En hún ann honum
svo mjög, að hnú vill frelsa hann .—
þó hann sje þjófur. Og nú gerast
sögulokin á dansleiknuin, þar sem
alt kemst upp, og hún gerir þá
Frh. á bls. 11.
?