Fálkinn - 13.02.1937, Blaðsíða 3

F Á L K I N N
3
Skraddaraþankar.
, Með lögum skul land byggja“. En
lngasetningin er vandasamt starf og
krefst bæði vits og þekkingar, ef
hún á að koma að notum. Óviturleg
lagasetning er verri en engin, því að
hún verður ávalt til bölvunar. Því er
það, að ólög eyða landinu.
Ekkert land lifir á lögum einum.
En góð lög geta bætl hag lands og
þjóðar, og sú þjóð er best stödd, sem
best á lögin. En hjer á landi liefir
það brunnið við, einlcum síðan stjórn-
in fluttist inn i landið fyrir rúmum
30 árum, að löggjafarvaldið virðist
hafa hugsað meira um, að hafa lögin
sem flest, en minna um liitt, að hafa
þau sem best. Löggjafarnir hafa ver-
ið sjúkir af gjafmildi, en þeir hafa
gefið mikið af skrani. Það er blátt
áfram hryggilegt, að líta yfir öll þau
kynstur af lögum, sem eftir nokk
urra ára tilveru eru orðin eins og
stagbætt flík, þar sem bót er selt á
bót. „Breytingum á breytingu og við-
auka við lög nr. 00“ og aumingja
frumlegú lögin fá með tið og tíma
smo margar breytingar, að þau vcrða
óþekkjanleg, alveg eins og bættar
brækur, sem eru orðnar svo stágaðar,
að ilt er að þekkja úr hvaða efni
þær voru í fyrstu.
Það er að vísu svo, um nýmæli í
lögum, að oft er ekki hægt að sjá
það fyrirfram, hvernig lögin muni
verka — reynslan verður að skera
úr því, og svo á að breyta í samræmi
við reynsluna. En þetta afsakar ekki
allar þær breytingar, sem íslenskir
löggjafar eru að dútla við að gera á
islenskri lagasetningu. Ástæðan til
breytinganna er fyrst og fremst sú.
að löggjöfunum þykir gaman að til-
raunastarfi i lögum. Þeir hafa gaman
af að nota þjóðina sem tilraunakan-
ínu, sjá hvernig þetta og þetta verk-
ar. í öðru lagi hefir að jafnaði ver-
ió óhæfilega mikið af mönnurn á AI-
þingi, sem höfðu sáralitil slcilyrði til
|)ess að gegna löggjafarstarfsemi. Þar
hafa vaðið uppi lítilmenni, sem þótl-
ust vera stór, og fávísir menn, sem
þóttust vera vitringar. Á Alþingi lief-
ir það sannast, ef nokkursstaðar, að
„margir eru kallaðir, en fáir út-
valdir".
Það má að vísu segja, að það kosti
litið nema pappírinn og þingmanna-
kaup og skrifara, að penta úr sjer
lögum, sem ekki eiga neitt erindi til
þjóðarinnar. En það kostar meira.
Það kostar almenning þnð, að hann
stendur uppi ráðalaus með að vita,
hvað lög eru og hvað ekki. Hann
man ef til vill efni laganna eins og
það var meðan þau voru ný. En
hvernig í ósköpunum á hann að
muna eftir öllum bótunum?
Karlakórinn „ÞRE5TIK“ í Haínaríirði 25 ára.
Blaðið kemur úl lnern laugaidag.
Askriftarverð er l<r. 1.50 á ináuuði;
kr. 4.50 á ársfjórðungi og IX kr. árg.
Erléndis 24 kr.
Allar áskriftanir greiðist fyrirfram.
Au(/li/singaver<): 20 qnra miltimeter.
Herberlsprent prentaði.
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjórar:
Vilh. Finsen og Skúli Skúlason.
Framkvœmdastj.: Svavar Hjaltested.
Aðalskrifstofa:
Bankastræti 3, Reykjavík. Sími 2210.
Opin virka daga kl. 10—12 og 1—0.
Skrifstofa i Oslo:
A n I (i n S c h j ö t b s g a d e 1 4.
Þann 19. febr. 1912 var karlakór-
inn „Þrestir" í Hafnarfirði stoinað-
ur. — Stofnendurnir voru 12 og hóf
lcórinn þegar að æfa fjórraddaðan
karlakórssöng. Einn af stofnendun-
um, Friðrik Bjarnáson, tók þegar að
sjer söngstjórnina, og valdi hann
kórnum þetta heiti. Fyrsti formaður
var Salómon Heiðar, sent söng í
kórnum stöðugt frá stofnun hans til
1926, er hann fluttist úr bænum og
var ávalt einn af gegnustu og áhuga-
sömustu meðlimum.
„Þrestir" sungu fyrst opinberlega á
slcírdag 1912 í Góðtemplaraliúsinu i
Hafnarfirði við ágætar viðtökur, enda
þótti karlakórssöngur þá nýlunda
mikil. Kórinn skipuðu þá þessir
menn: Árni Þorsteinsson, bíóstjóri,
Einar Þórðarson, úrsmiður, Elias
Halldórsson, versíunarmaður, Gísli
Gunnarsson, kaúpm., Guðjón Jónsson,
kaupm., Guðmundur sál. Eyjólfsson,
simastöðvarstjóri, Hafsteinn sál.Jóns-
son Þórarinssonar fræðslumálatjóra,
Helgi Valtýsson, kennari, Salómon
Heiðar, verslunarm. Rvík og Sig-
urður Sigurðsson, bifreiðarstj. Rvík.
Á söngskránni voru 12 liig eftir
útlenda og ísl. höfunda, en einsöngv-
ari var Helgi Valtýsson.
Við fyrsta áfanga, sem tókst svo
vel, óx kórnum áhugi og áræði, starf-
og liafði kórinn ávalt á að skipa
mjög mörgum úrvalssöngmönnum,
og urðu sumir þeirra þjóðkunnir,
svo sem Sigurður Birkis, sem söng
með kórnum um nokkurt skeið og
Sveinn Þorkelsson, sem um mörg ár
var aðal einsöngvari kórsins.
Arið 1924 ljet Friðrik Bjarnason
af söngstjórn og tók þá við Sigurður
Þórðarson, núverandi söngstj. Karla-
kórs Reykjavíkur, og stjórnaði hann
kórnum í 2 ár með miklum dugnaði
og prýði. Á þeim árum söng kórinn
oft opinberlega og meðal annars i
Reykjavík og fekk þar eins dæma
góðar viðtökur og dóma. — Sigurður
stofnaði á árinu 1926 Karlakór
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN:
SÍMI 4875.
Guðmundur Gissurarson, formaður
Karlakórsins ,,Þrestir“.
Friðrik Bjarnason, tónskáld.
leikámaður mikill og hefir sýnt i
starfi sínu einstaka fórnfýsi og á-
stundun, enda notið hvers manns
virðingar og trausts. Um það ber
ótviræðast vitni árangurinn af starfi
hans.
Kórinn skipa nú 37 meðlimir, auk
tveggja heiðursfjelaga, Jóns ísleifs-
sonár og síra Garðars Þorsteinsson-
ar, sem hefir verið einsöngvari i
kórnum og aukið mjög vinsældir
hans. Aðrir einsöngvarar hafa verið
seinni árin Pálmi Águstsson og Hall-
steinn Hinriksson. — Formaður kórs-
ins er Guðmundur Gissurarson.
Kórinn er í S. f. K. og hefir tví-
vegis notið kenslu söngkennara sam-
bandsins, hei'ra Sigurðar Birkis.
Karlakórinn „Þrestir" hefir á þessu
25 ára tímabili verið stór þáttur í
menningarlífi Hafnfirðinga og á von-
andi eftir að vera það um margra
ára skeið enn. — í tilefni af 25 ár.-i
afmælinu hafa „Þrestir" í hyggju að
efna til samsöngs í Hafnarfirði 19.
þ. m.
Jón ísleifsson, söngstjóri.
aði hann nú af krafti miklum og
söng ár hvert opinberlega í Hafn-
arfirði og viðar, með stöðugt vax-
andi hylli og vinsældum, svo sem
vænta mátti, þar sem hann naut for-
ustu Friðriks Bjarnasonar, eins af
þjóðarinnar bestu tónskáldum og
söngkennurum, og áttu lög hans, svo
sem „Hóladans" drjúgan þátt í vin-
sældum kórsins. Meðlimum fjölgaði
Reykjavíkur og hjeldu kórarnir und-
iv stjórn hans sameiginlegan sam-
söng bæði i Hafnarfirði og Reykja-
vík og vakti það athygli mikla og
aðdáun. Hefir Sigurður verið síðan
sóngstjóri Karlakórs Reykjavíkur og
unnið sjer þjóðarhylli fyrir starf sitt,
bæði innan lands og utan, sem söng-
stjóri og tónskáld. — 1927—’28 stjórn
ar Páll Halldórsson „Þröstum" núv.
söngstjóri Karlakórs Iðnaðarmanna
og söng kórinn nndir stjórn hans við
ágætar viðtökur, enda sýndi liann í
starfi sinu mikinn áhuga og dugnað.
— Eftir það sungn „Þrestir" ekki
um nokkurra ára skeið, þar til nokkr-
ir ungir og áhugasamir söngmenn
'nófu starf hans og merki á ný og
fengu fyrir söngstjóra Jón ísleifsson
söngkennara í Reykjavík. Hefir kór-
inn oft sungið opinberlega undir
stjórn hans i Hafnarfirði, Útvarpinu
og víðar, og hvarvetna orðið sjer til
sæmdar. Kórinn hefir að þessu sinni,
sem áður, orðið heppinn i vali með
söngstjóra. Jón ísleifsson er hæfi-