Fálkinn - 03.04.1937, Síða 3

F Á L K I N N
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritstjórar:
Vilh. Finsen og Skúli Skúlason.
I'ramkvæmdastj.: Svavar Hjaltested.
Aðalskrifstofa:
Bankastræti 3, Reykjavík. Sími 2210.
Opin virka daga kl. 10—12 og 1—6.
Skrifstofa í Oslo:
Anlon Schjöthsgade 14.
Blaðið kemur út livern laugardag.
Askriftarverð er kr. 1.50 á mánuði;
kr. 4.50 á ársfjórðungi og 18 kr. árg.
Erlendis 24 kr.
Allar áskriftanir greiðist fyrirfram.
Auglýsingaverð: 20 aura millimeter.
Herbertsprent prentaði.
Skraddaraþankar.
hað þykir svo fallegt að bera um-
hyggju fyrir öðrum, að það getur vel
verið, að suinum þyki það furðu
djarft að gerðar sjeu athugasemdir
\ ið þennan útbreidda mannkost. En
þó skal hætt á það.
Það er gamalt og fallegt hoðorð,
að maður eigi að elska náunga sinn
eins og sjálfan sig. En skýringin á
því hvað náungi sje, er býsna teygj-
anleg. Náunginn getur sem sje verið
hvar í heiminum sem er, hann getur
verið Kínverji austur i Mansjúkuo
eða búskmaður suður í Afrík’u. Við
eigum að elska hann, þó við höfum
aldrei sjeð hann. Sumir liiðja okkur
um að gefa nokkra aura í sjóð til að
kristna fyrir heiðingja suður í Mada-
gaskar, aðrir safna saltfiski handa
Spánverjum. Og það er ekkert við
þessu að segja, ef menn gleyma ekki
þeim sem nær eru. Því að hver er
sjálfum sjer næstur og þeim sem
kringum hann húa.
Menn lialda hrókaræður um styrj-
öldina á Spáni, vatnavexti í Ohio
og manndrápin í Rússlandi og leggja
dóma á það En gleyma máske öðru,
stm varðar þá miklu meiru. Þeir
láta undir höfuð leggjast að kynna
sjer það, sem varðar þeirra eigin
afkomu. Þeir kunna valdasögu Hitl-
ers utanbókar en þekkja ekki grös-
in á grundinni, sem þeir ganga um.
Og ef þeir hjálpa ekki náungan-
um sem bágt á með peningum eða
mal, liá eru þeir jieim mun rausnar-
legri á ráðin handa honum. Þeir geta
sagt honum upp á hár, hvérsvegna
lionum hafi vegnað vel eða illa —
og enn hægra eiga þeir með að segja
það öðrum. Þeir vita alt um hans
hagi, miklu betur en hann sjálfur.
Þeir geta dómfelt hann eða hrósað
honum. Þeir geta fundið að því að
hann sje of vel klæddur eða of illa
klæddur, þeir áfellast liann eða dá-
sama fyrir skoðanir hans, fjargviðr-
ast yfir þvi að hann geri eitthvað
illa eða hrósa honum fyrir að hann
liafi gert eitthvað vel. En sjaldnast
þó sama manninum. Reyndin verður
oftast svo, að náunginn gerir annað-
hvort alt vel eða alt illa. Palladóm-
arinn skipar mönnum í Ivo flokka
og setur plus við annan og mínus
við hinn. Og jiað er aðallega síðar-
nefndi flokkurinn, sem hann ber
umhyggju fyrir — við aðra.
Þeir vekja ofl aðdáun þessir menn,
sem vita skil á öllu,, í jörðu og á og
láta „ekkert mannlegt vera sjer ó-
viðkomandi". Þeir hafa allsstaðar
siðasta orðið, þeir eru hæstirjettur.
En eru það ekki ofl þessir sönm
menn, sem vita síst skil á sjálfum
sjer. Þeir hafa gleymt sínum eigin
manni, í öllum mnsvifunum fyrir
náunganum.
Vígsla Sundhallarinnar í Reykjavík.
Sundliöllin var vígð þriðju-
daginn 23. f. m. að viðstöddum
á að giska 400 boðsgestum.
Pjetur Halldórsson borgar-
stjóri flutti vígsluræðuna og
rakti sögu sundlistarinnar i
Reykjavik og sögu sundhallar-
innar í belstu dráttum Skýrði
bann m. a. frá því, að þessi
fagra sundhöll mundi kosla
fullgerð samtals um 065 þús-
undir króna, og af því mundi
ríkissjóður greiða um 2/5 bluta,
en bæjarsjóður liitt. Er borgar-
stjóri hafði lokið máli sínu, bóf-
ust sundsýningar. Ujiprunalega
bafði verið til ætlast, að sund-
meislarar bæjarins vígðu laug-
ina við þetta hátíðlega tækifæri,
en sökum inflúensunnar gat
ekki af því orðið. í stað þessa
atriðis í vígsluathöfninni synti
7 ára gömul telpa, Þuríður
Erla, sonardóttir liins gamla og
vinsæla sundkennara Páls Er-
lingssonar, en dóttir Erlings
Pálssonar yfirlögregluþjóns,
sem frægur er m. a. fyrir bið
frækilega Drangeyjarsund sitt.
Var unun að sjá liina litlu
sundmær, íklædda ljósgrænum
sundbol, kljúfa ljeltilega hið
tæra vatn laugarinnar, og'
dundu við fagnaðarópin, er bún
bafði lokið sundinu. Með þessu
sýndu forráðamenn sundballar-
innar á skemtilegan bátt, að
þessi dýrmætasta og veglegasla
íþrótfastofnun landsins er fyrsl
og fremst ætluð æskunni og
hinni uppvaxandi kynslóð í
landinu, og væri óskandi, að
þeir peningar og sú vinna, sem
lögð hefir verið i þetta mikla
mannvirki, mætti bera marg-
falda ávexti i bættu heilsufari
ungra sem gamalla.
Að loknu þessu vígslusundi
litlu stúlkunnar, bófust sund-
sýningar undir stjórn Jóns
Pálssonar sundkennara, og
sj'iitu fyrst 5 stúlkur bringu-
sund, þá jafnmargir piltar
bringusund. Síðan syntu 4
stúlkur skriðsund og jafnmarg-
ir piltar flugsund, og að síðustu
10 piltar skriðsund. Var þar
með sundsýningunni lokið.
Síðan sýndi forstjóri sund-
Iiallarinnar gestunum sundhöll-
ina, og dreifðist gestabópurinn
brátt um bina veglegu byggingu.
Skal bjer í nokkrum dráttum
skýrt frá fyrirkomulagi ballar-
innar.
Aðalinngangur i Sundböllina
er frá Barónsstíg. Þegar gestur
kemur i Sundhöllina, kaupir
liann aðgöngumiða i anddyrinu.
í anddyrinu er einnig afgreiðsla
Sundballarinnar, þar sem menn
fá sápu, sundföt, handklæði og
p.úmer á klefa. Einnig tekur af-
greiðslan við geymslu fjár-
muna af Sundliallargestum, ef
þeir óska þess. í afgreiðslunni
er borð, þar sem öll númer eru
skráð og við hvert númer er
úrskífa og eru vísarnir settir
þannig, að þeir segi til livenær
gesturinn kom, en Iiver gestur
hefir rjett til að vera einn
klukkutima í Sundhöllinni og
afklæðast og' klæðast.
Búningsklefar kai'la eru á
sömu bæð og sundlaugin, en
klefar kvenna í kjallara. Alls
geta klæðst og afklæðst i einu
83 karlar og 73 konur, bæði i
einmenningsklefum og' sam-
klefum. Er sundhallargestur
befir afklæðst, fer bann i bað
áður en farið er i laugina. —
Við suðurblið hallarinnar eru
sólbaðsskýli, og liggja tröppur i
austurenda laugarsalsins upp í
sólbaðssvalir kvenna, en í vest-
urenda salsins upp í sólbaðs-
svalir karla.
Eins og lesendum Fálkans er
sennilega kunnugt, er hilagjafi
sundballarinnar laugavatn, sem
leitt er úr gömlu þvottalaugun-
um, skamt fyrir innan bæinn.
Vatnið í sundlaug ballarinnar
er endurnýjað og hreinsað
þannig, að það er látið renna
2—3 sinnum á bverjum sólar-
bring gegnum sandsíu, en á
leiðinni frá hreinsitækjunum,
sem komið er fyrir í kjallara
liallarinnar, er bætt í vatnið
Frli. á bls. lð.
Pjetur Halldórsson heldur ræðu við opnun Sundhall-
arinnar. Myncfina tók Vigfús Sigurgeirsson.
Sundhallarsalurinn. Vígslugestir hlusta á ræðu Pjeturs Halldórssonar
borgarstjóra.
er þar með talinn tími lil að