Fálkinn - 21.04.1939, Side 10

10
F Á L K 1 N N
Diiiiiiir!
Höfum fyrirliggjandi gott“ úrval af:
Skinnjökkum,
Pilsbuxum,
Pukabuxum,
og öðrum fatnaði heppilegum til ferðalaga
V erksmiö juútsalan
GEFJUN - IÐUNN
AÐALSTRÆTI
Grænmetisdálkurinn.
Sáning í vermireiti.......
Þaö mun venjulega taka 7—8
(iaga, að fá hæfilegan hita í moldina
fyrir sáningu flestra tegunda græn-
metis (ca. 20°). Við sáningu verður
að athugast að sá ekki of þjett.
Einnig verður að athuga að ef fleiri
en einni tegund er sáð undir sarna
glugga, að það sjeu tegundir, sem
þurfa jafn langan tíma til spirunar.
veðráttu okkar Islendinga þvi hetur
sem veðráttan er líkari okkar veðr-
áttu á þeim stað, sem það hefir ver-
ið ræktað, t. d. norðarlega í Noregi
eða fjallabygðum Noregs og Sví-
þjóðar.
Grænmetis afbrigði, sem bafa
reynst vel hjer á landi, eru:
Blómkál:
Erfurter Dværg, Sneball, Stor,
Dansk, Exellent.
Grœnkál:
Amager.
Hvítkál:
Kál ...
Hreðkur
Salat
Spinat
Næpur
Gulrófur
Gulrætur
ltauðrófur
Pjetursselja
Sáninguna má annaðlivort fram-
kvæma þannig: Op fræpokans er
opnað vel og pokanum haldið nærri
lárjettum fram úr liægri hendi, rjett
yfir sáðstaðnum og hristir ann-
aðhvort með allri hendinni eða með
vísifingri. Hin aðferðin er að sá
kornið úr hendi. Fræið er þá látið
rúlla fram úr lófanum í nokkurskon-
ar rennu, þar sem langatöng er „botn-
inn“, en visifingur og baugfingur hlið
arnar. Óvönum er ráðlegast að taka
nokkur fræ í einu milli gómanna og
láta detta á sáðslaðinn. Þegar sán-
ingu er lokið, er stráð yfir fræið
fínsigtaðri mold eða sandi (kál) að-
eins þunnu lagi ca. tvisvar til þrisv-
ar sinnum þykkara en sjálft fræið.
Mjög fíngert fræ þarf ekki að þekja
á þennan hátt heldur nægir að
þjappa þvi niður með sljettri fjöl.
Þegar þessu er lokið, er gott að
breiða þykkan pappir yfir það sem
sáð hefir verið, en hann verður að
laka burt strax og fræið fer að spíra.
Eftirtöldum grænmetistegundum er
venjulega sáð í vermireiti í fyrri
hluta apríl:
Hvítkál, Blómkál, Toppkál, Græn-
kál, Salat, PersiIIe.
Frækaup.
Þvi miður verðum við íslendingar
að flytja inn megnið af því fræi, sem
við þurfum að nota, en ef íslenskt
fræ er á boðstólum, á það að ganga
íyrir öðru fræi. Erlent fræ hæfir
not-Fjöldi fræa Dagafj. sem
grom. í gr. þarf til spír.
250— 300 4— 9
115— 130 5— 8
950—1100 8—10
115— 130 5— 8
4— 6
4— 9
12—16
8—10
12—16
Ditmasker, Juli kongen, Trönd-
er. —
Rauðkál:
Kissendrup, Klein.
Savoykál:
Unner.
Toppkál:
Erst ling, Mai opin.
Gulrætur:
Erantes, Feonia, La Brillant.
Gulrófur:
íslenskar, Göta, Trondhjemsk,
Russisk.
Persille:
Non plus ultra, Ekstra Mos-
kruset.
Sœpur:
Croissy, Hai Lender, Sneball.
Salat:
Unealera Thorn Turunds, Lepp-
erman, Hjærter Es. Mai Kong.
Spinat:
Gandry, Kongen af Danmark.
Spirun útsæðis.
íslenska sumarið er ákaflega stutt
og þar af leiðandi hefir það mjög
mikla þýðingu að vaxtartími kart-
aflanna sje lengdur eins og auðið
er. Þess vegna er kartaflan látin
spira í birtu og hæfilegum hita
(15° C.) i 4—6 vikur. Með þessu
móti lengist vaxtartíminn beinlínis
um þann tima, sem kartöflurnar
liggja fram til spirunar. Kartöflurn-
ar eru látnar spíra í litlum kössum
ca. 40 x 60 cm. með 7—8 cm. há-
Árafj'. sein
velgeymt
fræ getur
haldið
Grómagn færu
4—5
80
80
80
60
80
85
60
65
60
3—4
3— 4
2— 3
4— 5
5— 6
5—6
3— 4
2—3
400— 500
300— 400
800—1000
50— 60
700— 850
HNÝTIÐ SJALFAR PUÐA.
Teiknið munstrið á grófan striga.
Venjulega er notað þykt teppagarn
til þess að linýta með, en líka má
nota gamlar ullargarnsleifar, en þá
er garnið haft tvöfalt. Garnið er
klipt sundur i sináspotta, 4—5 cm.
langa; þetta er gert með því að
vefja garnið um tvær samanbrotnar
papparæmur 2,5 cm. breiðar og
stinga því næst skærunum inn á
milli pappalaganna og klippa garnið
sundur að ofan.
Það má vel nota venjulega, gról'a
heklunál, en í verslunum eru lika
til sjerstakar heklunálar af svipaðri
gerð og fínu heklunálarnar, sem
notaðar eru til að taka upp lykkju-
föll. Af myndinni sjest, hvernig
þræðirnir eru dregnir inn i strig-
ann. Áður en púðinn er settur upp
eru þræðirnir kliptir til svo að á-
ferðin verði sem jöfnust.
Púðinn eins og hann lítur útþegar hann er fullgerður.
Margskonar kostir.
í göinlu ensku blaði er auglýst eft-
ir vinnumanni á eftirfarandi hátt:
„Reglusöm fjölskylda óskar eftir ekki
stórum manni, sem sje
og getur ekið hestum. Undir vissum
kringumstæðum þarf hann að geta
borið á borð, liann verður að taka
þátt í heimilisandaktinni, gæta hesla
og lesa kafla í biblíunni. Að
geti klipt hár, sungið sálma og spil-
að domino eru kostir að öðru jöfnu.
Laun 15 gíneur á ári.
um hliðum, en 20 cm. háum göflum,
svo að stafla megi kössunuin hvern
ofan á annan. Föst regla ætti það
að vera, að hafa ekki meira en 2—3
lö af kartöflum í kassa. Útsæði verð-
ur að fara Ýarlega með, svo spír-
urnar skaðist ekki. Best er að koma
með sjálfa útsæðiskassana út á akur-
inn og setja niður beint úr þeim.
Gætið þess vel að engin skemd kart-
afla verði látin spíra. —
í'iijaoia nai laiioafl.
Þetta er það sem eftir er af liug-
takinu hattur. Ilann er auðsýnilega
sjerstaklega útbúinn fyrir nýju háu
hárgreiðsluna, og er látinn sluita
fram yfir ennið og festur með breiðu
chiffonbandi aflur fyrir hnakkann.