Fálkinn - 28.05.1943, Blaðsíða 2

2
F Á L K 1 N N
Páll Einarsson
fyrverandi hæstarjettartíómari
átti sjötíu og fiinrn ára afmæli á
þriðjudaginn var. Mun hann nú vera
einn elsti lögfræöingur hjer á landi
og hefir langan starfsdag að baki
sjer. Þegar liann varð fyrsti borg-
arstjóri Reykjavíkur fyrir meira en
þrjátíu árum, hafði hann um langt
skeið gegnt sýslumanns- og bæjar-
fógetaembættum, bæði á Akureyri og
í Hafnarfirði. En starfið við æðri
dómstóla varð jió aðalæfistarf hans.
Hann var einn jieirra er urðu dóm-
arar í Hæstarjetti þegar hann var
stofnaður og sá eini þeirra sem enn
er á lífi. Gegndi hann hæstarjettar-
dómarastarfinu jiangað til að hann
var kominn á hámarksaldur.
Samviskusemi og prúðmenska hafa
jafnan einkent þennan mæta mann.
Hann hefir litið verið við landsmál
riðinn og yfirleitt verið hljedrægur
maður og ekki gert sjer far um að
eignast hylli fjöldans. En þvi betri
hefir hann verið vinur vina sinna.
Og glöggskygni hans og samvisku-
semi í embættisstarfinu hefir lengi
verið við brugðið.
Einkennilegasta blaðið, sem nokk-
urntíma hefir v'erið gefið út, mun
hafa verið „Hafgúan“, sem kom út
á einum hinna meiri háttar bað-
stöðum Frakka hjer um árið. Það
var prentað á pappír, sein þoldi að
liggja í vatni og var ætlað baðgest-
um, tjl að lesa meðan þeir lóiiuðu
i sjónum. ijesandinn lagði blaðið á
báruna og 'as svo i hesta næði, án
þess að nokkuð sæi á blaðinu.
1 Síam er í suinum bönkum sá
siður, að hafa apa i bönkum, eins
og hvern annan starfsmann. Em-
bætti apans er það að bita i pen-
iiiga, sem gjaldkerinn tekur við, og
hefir grun um að sjeu falskir. Af
förunum, sem koma í peninginn eft-
ir tennurnar á apanum, má ráða
hvorl peningurinn sje falskur eða
ekki. Þarna i Síam var mikið að
því gert að falsa peninga og þess
veíjna var tekið upp á þessu snjall-
ræði með apana. Hjer á landi mundi
það varia hafa þýðingu að fara
þessa leið, því að það eru aðallega
seðlar, sem koma inn í bakana og
fara út úr þeim. Og varla mundi
þessi „tannaprófun“ koma að gagni
við seðla. En í Siam er það aðal-
lega ínynt, sem er i umferð.
Hljómleikar í mianlngo
Edvards Grieij
Frægasta^ tónskáld, sem Norður-
lönd hafa nokkurntíma alið, Edvard
Grieg, hefir aldrei verið víðfrægari
í veröldinni en nú. Á útvarpshljóm-
leikum allra þjóða er Grieg-nafnið
jat'nan ofarlega á bekk hinnar klass-
isku tónlistar. Þessi smávaxni Berg-
ensbúi varð í ríki tónlistarinnar sá
jötunn, sem borið hefir nafn Noregs
um allan heim. Það sannast aldrei
betur en nú. Og þó eru um þessar
mundir liðin hundrað ár frá fæð-
ingu lians.
Tónlistarfjelagið* hjer í Reykjavík
ininntist afmælis tónskáldsins með
hátíðarhijómleikum á sunnudaginn
var. Urðu hljómleikar Jjessir fjelag-
inu eða rjettara sagt Hljómsveit
Reykjavíkur til hins mesta sóma.
Viðfangsefnin voru tvær af liin-
um stærri tónsmiðum Griegs og fjög-
ur sönglög eftir hann. Fyrst á skemti
skránni var Holberg-suitan, hið
mikla fimm-þátta verk fyrir strok-
hljómsveit. Næst komu ljögur lög,
sem Sigurður Markan söng af hinni
inestu prýði: Ved Rondane, Mens
jeg venter, En Svane og Og jeg vil
ha mig en Hjertenskjær. Og loks
var A-moll konsert, Op. 16, þar sem
Árni Kristjánsson ljek pianó-einleik-
(iuðjórij Jónsson trjesmlðameistari
fírettisyötu 31A, vcrður 60 ára 20.
þ. m.
inn með Jieim ágætum að ekki verð-
ur með orðum lýst. Þó að ekki
liefði verið nema þetta eina verk á '
skemtiskránni mundu margir vilja
hlusta á meðferð þess aftur og aft-
ur. Enda ætluðu fagnaðariætin eng-
an enda að taka.
Dr. Victor Urbantschitsch stjórn-
aði hljómsveitinni og tókst að vanda
að Ieysa verk sitt þannig af hendi,
að aðdáunarvert er. — Það er von-
andi að hljómleikar þessir verði
endurteknir sem oftast, þvi að flest-
um væri gott að hlusta á þá.
Drekkið Egils ávaxtadrykki
1. Skaðar ekki föt eða karl
mannaskyrtur. Meiðir
ekki hörundið.
2. Þornar samstundis. Not-
ast undir eins eftirrakstur
3. Stöðvar þegar svita,
næstu 1-3 daga. Eyðir
svitalykt, heldur handar-
krikunum þurrum.
4. Hreint, hvítt, fitulaust.
ómengað snyrti-krem.
5. Arrid hefir fengið vott
orð alþjóðlegrar þvottar-
rannsóknarstofu fyrir þv:
að vera skaðiaust fatnaði
Hlfl NVJA
handarkrika
CREAM DEODORANT
stöðvar svitan örugglega
A r p i d 6P svitastöðv-
unapmeðalið sem
selst mest
. . . peynið dós í dag
ARRID
TJÖLD - SÓLSKÝU
Höfum ávalt fyrirliggjandi tjöld og sólskýli í fjölda teg-
undum og mörgum litum. — Saumum einnig sjerstakar
gerðir eftir pöntunum. Höfum einnig súlur og hæla í
allar stærðir.
Talið við okkur nógu snemma, ef um sjerstakar gerðir
er að ræða, svo að þjer getið fengið pantanir yðar á
rjettum tíma.
Höfum ávalt fyrirliggjandi:
Svefnpoka,
Bakpoka,
Ullarteppi,
Vatteppi
Skíðablússur,
Skíðaanoraka,
Skíðalegghiífar,
. .Skíðahúfur,
Skíðavetlinga,
Skíðapeysur,
Sólgleraugu,
Sólkrem.
QEYSIR H.F.
Fatadeildin.
Fæst í ollum betri búðum
" /
> V
Heimurinn vill láta blekkjast.
Skemtiferðamenn úr Evrópu sækjast
mjög eftir minjagripum, sem látnir
eru þeim falir á fjarlægum stöðum,
sem þeir férðast um. Þeir kaupa
ýmislegt negraskart á stöðum suð-
ur í Mið-Afríku, spjót, keyri, leir-
smíði og annað, sém alt er selt sem
heimaunninn varningur, en oft bú-
ið til í stórum stíl í Evrópu og sent
þangað á þann stað, sem varningur-
inn er kendur við. En vitanlega er
verðlagið á gripnum margfalt yfir
sannvirði Jjegar hann er komipn á
rjetta staðinn. Menn kaujia „kín-
verskt postulín", sem er þúið til i
Þýskalafldi. Þýsku konurnar vilja
helst ganga í frönskum silkisokkum.
En sumar þýsku sokkaverksmiðj-
urnar framleiða sokka i stórum stíl,
senda þá til Lyon í Frakklandi, og.
þaðan erti þeir svo sendir aftur til
Þýskalands og þykja þá mjög út-
gengileg og falleg vara!
í gamla daga kom það oft fyrir
að brúður giftist án þess að sjá
manninn sinn, og stundum sá hún
hann aldrei í hjónabandinu. Þá voru
stúlkur giftar „með staðgengli“,
því að brúðguminn var ekki viðlát-
inn -— að jafnaði var hann í stríði
einhversstaðar fjarri og hafði ekki
tök á að koma heim. Og stundum
kom hann aldrei lieim.