Fálkinn - 14.06.1946, Blaðsíða 10

10
FÁLKINM
YMCWU
U/&N&URNIR
Kanarifuglar
i skölabekk
Kanaríufugla hafa menn haft í
búrum um 5 aldir og kararíufuglinn
sem kvakar og tístir í stofunni hjá
þér, liefir aldrei verið frjáls. Hann
hefir þvi síður nokkru sinni litið
Kanarieyjarnar augum, en þaðan
eru þessir görnlu söngfuglar ættað-
ir. Til eru margar tegundir af kan-
ariufuglum. Það er heldur ekki
allsstaðar, sem þeir eru liafðir vegna
söngsins. Þeir eru einnig mjög eftir-
sóttir útlitsins vegna. Sumir liafa
hringaðar fjaðrir, brúnar rendur
niður með bakinu og fjaðraskúf á
höfðinu. Sá skúfur á þá helst að
vera svo stór, að hann falli alveg
niður fyrir augu.
En það sem er einna skrítnast
við kanaríufuglinn, er nú samt sem
áður, að hann þarf að læra að
syngja. Þetta vissir þú ekki! Þú
liélst, að liinir snilldarlegu tónar
og trillur, væru eðlilegur söngur
fuglsins, en svo er ekki. Þegar karl-
fuglarnir eru sex vikna gamlir fara
þeir að æfa sig í að heita röddinni,
en þeim verður lítið ágengt og svo
eru þeir sendir á söngnámskeið.
Tólf til fimtán ungir karlfuglar eru
settir í búr við hliðina á duglegum
kanaríufugli, liann getum við kallað
söngkennarann.
Söngkennarinn syngur dásamlega
fuglasöngva allan daginn og ungling-
arnir líkja eftir honum. Fuglavörð-
urinn gefur nemendunum auga. Dúk-
ur er Iagður yfir búr þeirra lé-
legustu, svo að dimmt verði inni
hjá þeim. Þá syngur fuglinn lítið
og mikil líkindi eru til þess að
hann gleymi að syngja falskt og
illa. Góðuf söngfugl syngur t. d.
með lokuðu nefi, annars verður
hann of hávær. Þegar fuglarnir eru
orðnir nógu góðir og hafa lært öll
„lögin“ eru þeir seldir sem fyrsta
flokks söngvarar.
Loks er best að segja þér það,
að heilbrigður kanaríufugl sefur
alltaf á öðrum fæti. Þú skalt vera
vel á verði, ef þú sérð það einn
góðan veðurdag að kanariufuglinn
þinn sefur á báðum fótum, þá er
liann að veikjast, eða er orðinn
veikur.
Var hann ekkl með
réttu ráði?
Sunnudag nokkurn 1887 ók ung-
ur maður inn í norska bæinn Litla-
Hamar, sem þekktur var fyrir vetr-
aríþróttir. Á vagninn var hlaðið
ýmsu gömlu drasli, og ofan á öllu
saman sat maðurinn. Fólk hló að
honum, þegar hann falaði af því
gamalt skran þessi inaður var Andr-
és Sandvig, ungur tannlæknir, sem
kom til Litla-IIamars vegna þess
að læknarnir höfðu gefið upp alla
von uin hann. Hann var tæringar-
veikur, en liið hreina og létta fjalla-
loft i Litla-Hamri bjargaði lifi hans.
Hann er nú 84 ára gamall og getur
með gleði horft yfir ævistarf sitt,
hið stóra Frilandssafn, sem liefir
að geymá marga merka gripi, sem
hann forðaði frá glötun.
Á hinu stóra svæði „Maihaugen“
er hægt að sjá við livaða kjör Norð-
menn hafa búið • á fyrri tímnm.
Þarna stendur norsk stafakirkja frá
árinu 1000, og þarna má líka sjá
gamla fjallakofa úr illa liöggnum
— Nei, sko, Palli hefir sell spegil
á hljóöfærið til þess hann geti séð
kórstiílkurnar betur!
viði með moldargólfi og hlóðum.
Fólk héll að Sandvig væri ekki með
öllum mjalla, þegar hann keypti
fyrsta gamla húsið, lét rífa það og
flytja burt á vagni, en skömmu
síðar var liúsið reist á ný í garð-
inum hans Sandvigs. Nú hlær fólkið
ekki lengur að honum.
Það merkilegasta á þessu safni er
án efa gamalt ættarsetur, sem er
hvorki meira né minna en 26 liús.
Það stendur þarna nákvæmlega
eins og það stóð í Vagadalnum og
inni í stofunum er allt í sömu skorð-
um og fyrir 350 árum síðan. Skáp-
ar og skúffur eru troðfull af fötum
húsgögnin eru þau sömu og meira
að segja sölluðu svínslærin, sem
hanga i eldhúsinu og búrinu eru
350 ára gömul. Já, það er allt í
svo mikilli röð og reglu að ef liús-
freyjunni kæmi í hug að heimsækja
fornar slóðir, gæti hún samstundis
flutt í lnisið og fyndi þar hvern
hlut á sínum stað. Ef þú ert svo
heppinn að eiga eftir að ferðast
til Noregs, þá láttu ekki hjá liða
að lieimsækja þetta merkilega safn.
Komdu ekki of nálægt, góði,
þeir geta verið eitraðir.
—• Pési, fylgdu þessum herra ttpp
á herbergi nr. 987.
— Svona ættu allir markverðir
að vera!