Fálkinn - 22.08.1947, Blaðsíða 3

F Á L K I N N
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM
Uitstjóri: Skúli Skúlason
Framkv.stjóri: Svavar Hjaltested
Skrifstofa:
Bankastr. 3, Reykjavík. Sími 2210
Opin virka daga kl. 10-12 og 1-6
Blaðið kemur út hvern föstudag
Allar áskriftir greiðist fyrirfram
HERBERTSprenf
SKRADDARAÞANKAR
f nieðvitund útlendinga, sent al-
drei Iiafa til íslands koinið, er
ístand svo fjöllótt, að varla niuni
sjást sléttléndi ]iar, og svo grýtt og
ófrjótt, að grænir blettir sjáisl þar
ckki nenia á stangli. Landið er
livítt af jökli, svart af sándi eða
gult af mosa. Þannig' hugsa þeir
sér það. Og svo lialda þeir að
reykir standi þar upp úr jörðinni
á liverju strái, og það séu liverirnir
en ekki Golfstraunnirinn, sem gerir
fsland hyggilegt.
En þegai- nágranni frá Noregi
kcmnr á Kambabrún og Htur aust-
ur yfir Suðurlandsundirlendið, sér
hann stærra flatlendi, en til er í
öllum Noregi. Og þetta flatlendi er
grænt — grasi vaxið milli fjalls
og fjöru, að heita má. Kn það er
óræktað. Og þvi skilur Iiann ekk-
ert i.
í þéttbýlla landi, en hjá
okluir, mundi allt þetta verða rækt-
að á svipstundu, segja þeir. — Fló-
inn, Ölfusið, Holtin, Landeyjarnar,
Eyjafjallasveitin eru gullnáma, sem
getur fætt milljónir nianna. Hér er
lifalt auðveldara að rælcta landið
en í miðlungs góðri landbúnaðar-
sveit hjá okkur, og hundrað sinn-
tnn betri ræktunarsfulyrði en i
lökustu sveitunum, sem við byggj-
um.
íslendingar voru frá öndvcrðu
talin landbúnaðarþjóð fremur en
sjávarútvegs, en samt þekktu þeir
ekki plóg í nokkur hundruð ár.
Það mun vera einsdæmi um nokkra
landbúnaðarþjóð, og þvi ekki að
furða þó að við höfum dregisl aft-
ur úr.
Nú stendur til að gera Iireint
fyrir dyrunum að þessu leyti, og
notfæra þau skilyrði, sem landið
hefir til jarðræktar og búskapar sið-
aðra manna. Þetta gerist á þeini
tima, sem flóttinn til kaupstaðanna
er harðari en nokkru sinni áður.
Engar meðgjafir hins opinbera
megna að halda fólkinu í sveitun-
um. En ef hitt sannast að hægt cr
að lifa góðu lífi í islenskum sveit-
um, meðgjafarlaust, ]>á kernur fólk-
ið þangað aftur og reisir „byg’gðir
og bú í blómguðu dalanna skauti“.
Og unir „glatt við sitt“.
i
Um nónbil á sunnudaginn var
kom upp eldur á efstu liæð Laug-
arvatnsskóians. Magnaðist hann
mjög, og varð ekki við neitt ráðið,
fyrr en slökkviliðið kom frá Reykja-
vík og Selfossi, en ])á höfðu tvær
efstu hæðirnar brunnið til kaldra
kola. Ein starfstúlkan, María Þor-
steinsdóttir, er svaf á loftinu, er
eldsins varð vart, bjargaðist naum-
lega út á brunakaðli. Sleppti hún
taki á kaðlinum of fljótt og slasað-
isl við fallið. Hlaut hún vont hand-
leggsbrot og einnig fleiri meiðsl.
Fjöldi fólks missti aleigu sína i
brunanum, en litlu einu var bjarg-
að. Skólastjóraíbúðin og íbúðir kenn
aranna Guðmundar Ólafssonar og
Þórðar Kristleifssonar brunnu mjög
fnnanstokksmunum var einhverjum
bjargað, en þar eð úrhelUsrigning
var allan sunnudaginn, skemmdust
þeir mikið af bleytu. 16 starfstúlk-
ur, sem höfðu vistarverur í rishæð-
inni misstu allt sitt. Dvalargestir,
sem voru um 30 talsins, gátu bjarg-
að mestum hluta eigna sinna,
Leikfimishúsinu tókst að bjarga
frá skemmdum, og talið er að aðal-
hæðin verði íbúðarhæf, er dyttað
hefir verið að loftinu.
Skólastjórinn að Laugarvatni,
Bjarni Bjarnason, hefir fært öllum
þeim er aðstoðuðu við slökkvistarf-
ið, bestu þakkir. .Bæði slökkvilið-
ið úr Reykjavík og frá Selfossi og
fólk úr Laugardal auk starfsfólks og
gesta hjálpaði scm best það gat.
Fræðslumálastjóri hefir farið aust-
ur að Laugarvatni og hitt Bjarna
Bjarnason, skólastjóra að máli. Tel-
ur Bjarni, að liægt verði að halda
uppi kennslu fyrir eldri nemendur,
með því að nota aðalhæðina og
kjallarann, en nýir umsækjendur
geta ekki fengið skólavist í vetur.
Vonandi mun skólahúsið að Laug-
arvatni brátt rísa úr rústum enn
stærra og myndarlegra en það var,
þvi að bæði sumar og vetur sækir
þangað fjöldi mikill.
Myndirnar hcr að ofan eru frá brunanum að Laugarvatni. Sú efri sýnir suðurhlið skólahússins. Eldur-
inn er orðinn talsverður, en reykinn leggur norður, svo að burstirnar sjást vel. Neðri myndin sýnir
reykjarmökkinn leggja norður af skólahitsinu. Lengst til luegri sési skólastjóraibúðin.
Bmiiiiin að Lang'arvatiii