Fálkinn - 01.07.1949, Blaðsíða 10

10
FÁLKINN
VNfi/ftt
U/6H&HRNIR
Indversk fakíraklukka.
Áður en farið var a-ð smíða úr
nieð fjöður «g verki, bjuggu fakír-
arnir í Indlandi sér til ferða-úr úr
venjuleguin göugustaf. Stafurinn
varð að visu að vera áttstrendur og
á hvern flöt var borað gat til að
stinga stuttri spytu i.
a.
í?
V
Þegar fakírinn vildi gá að tim-
anum liélt hann stafnum á lofti í
snúru, scm fcst var i efri enda
stafsins. Skugginn sem iitla spýtan
varpaði á flötinn á stafnum sagði til
um hvað klukkan var. Það var eng-
in þörf á að mæia iengd skuggaml^
i hvert skipti, því að á flctinunr f
var skora fyrir hvern klukkutíma. J
Það er staða sólarinnar á himn-p-
inum, sem sker úr live langur skugg-
inn verður. En nú stendur sólin ekki
alltaf jafn hátt kl. 12 •— eins og
þið vitið er sólargangurinn miklu
lægri á vetrum en sumrum. Þess
vegna voru átta fletir á stafnum.
Hver flötur átti við sérstaka árs-
tíð en vísaði skakkt á öðrum.
Ef ykkur langar til þá getið þið
lniið til fakíraklukku. En þið getið
varla notað liana nema yfir hásum-
arið, því að á vetrum er birtan ekki
nægileg. Þá verðið þið að búa ykk-
ur til svona staf og skera þvers-
strikin á eftir skugganum við hvern
klukkutíma til sólarlags. Eftir liálfan
annan mánuð mælið þið næsta flöt
eftir 3 mánuði þann næsta o. s. frv.
Þetta tckur með öðrum orðum átta
daga.
Þegar þið gerið þetta við liana verð-
ur útkoman alltaf 1089. Þið skuluð
reyna með einhverjum öðrum tölu-
stöfum — en munið að þeir verða að
vera sinn af hvoru tagi.
Nærri því ómögulegt.
Það er að heita ómögulegt að
halda í tærnar á sér og lioppa þó
ekki sé nema 10 sentimetra. Fim-
leikamaður getur kannske losað sig
við gólfið, en hátt kemst hann ekki.
Reiknings-brella
Láttu kunningja þinn skrifa
jiriggja stafa tölu og engir tveir tölu-
stafirnir mega vera þeir sömu. Þið
megið ekki sjá hvaða tölu hann
skrifar.
Svo á hann að skrifa sömu töluna
undir -— aftur á bak. Byrji maður
til dæmis með tölunni ....... 974
verður næsta tala ........... 479
Lægri talan er dregin frá þeirri
liærri og útkoman verður .... 495
Nú er þessi tala skrifuð öfug
undir, — í þessu tilfelli ... 594
— og þessar tvær tölur lagðar
saman. Þá kemur út .......... 1089
En það skritna cr að þið getið sagt
þessa útkomu fyrir, án þess að vita
um töluna. Þvi að það stendur á
sama hvaða þrístafa tölu þið takið.
Jafn erfitt er að brjóta blað lil
helminga ineira en átta sinnum —
hvort sem blaðið er á stærð við
frímerki eða stærra en Fálkinn. —
Þegar það liefir verið brotið tvisvar
er það orðið átta sinnum þykkara
en það var í upphafi. Og þegar það
hefir verið ' rotið sjö sinnuin er það
orðið 128 sinnum þykkara. Ef mað-
ur héldi áfram til tuttugasta brots
mundi meðaljiykkt blað vera orðið
um tuttugu metra þykkt.
.Bóndinn hafði fengið sima á
heimilið en gekk illa að nota hann
og fékk i sífellu skakkt númer. Mið-
stöðin sagði liohum að hann yrði
að tala hærra.
Hærra? Ef ég gæti talað hærra
en ég geri núna þá þyrfti ég alls
ekki á þessum bölvuðum síma að
hahla.
Egils ávaxtadrykkir
Adamson hættir við nýja hattsniðið.
Skrítlur
haö verðnr ekki nema sú sem
liggur, sem kemst með á mgndina.
Málmsmiður, scm liafði fengið
járnflís í augað og stúlka sem liafði
gengið úr kjálkaliðnuni biðu á lækn-
ingastofu þegar stráklingur kom
inn. Hann hafði fest kopp á hausn-
lim á sér.
Við jiessa broslegu sjón fór smið-
urinn að hlæja, svo að tárin runnu
úr augunum á honum og skolaðist
járnflísin jiá með. Og stúlkan skelli-
hló svo að kjálkinn gekk sjálfkrafa
i liðinn. Hún varð svo jsakklát
drengnum að hún ætlaði að gefa
honum tvær krónur, því að honum
— Afsakið þér!
■—- Eg er sannasi að segja ekkert
svöng — má ég ekki heldur fá pen-
ingana, sem maturinn koslar?
átti hún að þakka að hún sparaði
læknishjálpina. En þegar hún fór
að leita í buddunni fann hún ekki
nema fimmtíu aura.
Þegar drengurinn heyrði Jielta
tognaði svo á andlitinú á honum
að koppurinn losnaði sjálfkrafa.