Fálkinn - 09.12.1949, Blaðsíða 7
FÁLKINN
7
VNCtfVtf
kE/KNbURHIR
Hvaðan homa jóiatré, jólapíir 09 jótaeinar.
Nú era jólin bráðum komin og alla
lilakkar til, bæði unga og garnla. —
Jólasiðirnir breytast dálitið, en gamla
fólkið vill nú lielst hafa jólin eins
og þau voru þegar það var ungt.
Og flestir siðirnir eru enn líkir þvi
sem þeir voru þá. Þeir eru komnir
framan úr forneskju eða frá öðrum
þjóðum.
Jólatréð
hefir eigi verið i tisku á Norður-
löndum nema rúm 100 ár, í þeirri
inynd sem nú er, en öldum saman
hefir fólk í skógarlöndunum látið tré
standa fyrir utan dyrnar hjá scr á
jólunum. Síðan fyrstu jólatré fóru að
flytjast liingað til lands eru ekki
nema kringum 50 ár. — Sumir álíta að
jólatréssiðurinn sé kominn frá Róm.
bar var í heiðnum sið dansað kring-
um tré með kertum og gjöfum. Það
er vitað að jólatré voru komin til
Þýskalands fyrir 400 árum. í byrjun
19. aldar var farið að hafa jólatré
í Danmörku, Noregi og Svíþjóð.
Til Englands fluttust jólatrén með
mánni Victoriu drottningar, sem var
þýskur prins. En jólatrén eru ekki
eins útbreidd þar eins og á Norður-
löndum. Ilinsvegar eru þau mjög al-
geng í Bandaríkjunum, en þar var
farið að nota þau fyrir síðustu alda-
mót.
Jólagjafirnar.
Það er ævagamall siður að gefa
jólagjafir. Hann er í rauninni eHri en
kristnin og við höfum erft hanu úr
Iieiðnum sið.
1 gamla daga gáfu stórbændaheim-
ilin öllum nágrönnunum gjafir. Oft-
ast nær var það matur, mjöður og öl,
sem gefið var, eða þá kerti og jóla-
brauð. Það var skorið út í ýmsum
myndum, eins og menn og dýr, og
var stundum eins stórt og lifandi
börn. Þaðan er koininn siðurinn með
litlu myndakökurnar, sem enn eru til.
Jólasveinninn.
Börnin fengu jólagjafir áður en
jólasveinninn kom til sögunnar. Hvert
barn fékk slcól, sem það setti út fyrir
bæjardyrnar þcgar dimmt var orðið.
Foreldrar þeirra sögðu þeim að Jesú-
barnið mundi leggja gjafir í skálar
allra þægu barnanna - en þau óþægu
áttu ekkert að fá.
Svo fór fólk smátt og smátt að
gera jólasveina úr ýmsum dýrlingum
kaþólsku kirkjunnar. í Þýskalandi
heitir hann Nikulás og í Englandi
Sankta Claus. Hér á landi höfum við
haft „jólasveina einn og ótta,“ sem
„ofan komu af fjöllunum“ og stund-
um eru þeir meira að segja fleiri.
Hver hefir sitt hlutverk, svo sem
„Pottasleikir“ og „Giljagaur“. Þess-
ir jólasveinar hafa flestir orðið til
liér á landi og eru ekki til annars
staðar. Þeir eru með öðrum orðum
alíslenskir rikisborgarar.
^
Stafabók barnanna
Blaðinu hefir borist Stafabók
barnanna. Þetta er myndskreytt
stafabók prentuð í litum og liin
vandaðasta að frágangi.
Hver stafur stafrófsins hefir sína
siðu i bókinni. Þá er og visa um
hvern staf, og fylgir Mikki Mús lit-
mynd hverri síðu.
Á forsíðu kversins er stór litmynd
af börnum í jeppa. Má gera róð fyr-
ir að bók þessi verði vinsæl meðal
yngstu lesendanna, enda fullnægir
hún örtvaxandi eftirspurn eftir fall-
legri stafa-, mynda— og visnabók.
Adamson er J)rár.
ORÐ8EMDIWO
til hásráðenda og húsmœðra frá
Brunabótafélagi íslands
Farið varlega með eldinn. Jólalré eru bráðeldfim. Ef
kviknar í jólatré þá kæfið eldinn með þvi að breiða
yfir hann. Setjið ekki kertaljós í glugga eða aðra staði
þar sem kviknað getur í gluggatjöldum eða fötum.
Forðist að leggja heimili yðar í rústir og að breyta
gleði í sorg!
Gleðileg jól, farsælt komandi ár!
Brnnabóíafélag í§Iand§
„BLÁA KÁPAN“.
Framh. af bls. 3.
dóttir, Svanhvít Egilsdóttir og Kat-
rín Ólafsdóttir, en með ldutverk
karlmanna fara söngvararnir Guð-
mundur Jónsson, Birgir Halldórsson,
Ólafur Magnússon og Bjarni Bjarna-
son. Auk þeirra koma svo fram
nokkrir leikarar m. a. Lárus Ing-
ólfsson, Valdimar Helgason, Nina
Sveinsdóttir, svo og Haraldur Björns-
son, leikstjórinn. Dansana liefir Ásta
Norðmann æft, en Lárus Ingólfsson
málað leiktjöld og séð um búninga.
Undirleik annaðist ótta manna
hljómsveit undir stjórn hins kunna
söngstjóra dr. Victors Urbantschitschs
og átti leikur hennar eigi litinn
þátt i því að gera þessa kvöldstund
svo ónægjulega sem raun varð á.
Músik þeirra Walters og Willis
Kollo er yfirleitt falleg og á köfl-
um hrífandi fögur og fellur hún
mjög vel við efnið og mun óliætt
að fullyrða, að hún cigi mestan þátl
i þeim vinsældum, sem þessi óper-
etta hefir hlotið.
„Bláa kápan“ verður sennilega síð-
asta viðfangsefni Leikfélags Reykja-
vikur í þeirri mynd, scm það nú
starfar, en eins og kunnugt er, þá
tekur Þjóðleikhúsið til starfa eftir
áramót og hefir þegar fastráðið
nokrra helstu leikendur leikfélags
Reykjavikur. Mun við það breytast
starfstilhögun félagsins að all veru-
legu leyti og má því með sanni scgja,
að sýningar á „Bláu kápunni" verði
minnisstæður áfangi í sögu leikfé-
lagsins, þar sem nú munu nokkrir
leikendur þess kveðja liið gamla
leikhús í Iðnó fyrir fullt og allt.
COLA DMKKUR