Fálkinn - 19.11.1954, Qupperneq 11

FÁLKINN
11
RUZICKA :
Blóm senoritunnar.
VIÐ skulum vera hreinskilnir, bræð-
ur: — Sá karimaður er ekki til, sem
ekki verður upp með sér ef kven-
fólkið sýnir honum sóma! Sér i iagi
ef hann er listamaður, að maður nú
ekki taii um tenórsöngvara! Þeir eiska
lofið eins heitt og röddina í sér.
Bello Tenorio var tenór. Og hvílík-
ur maður! Hið andrika hrjóst lians
var hvelft og breitt, og æskufjör ljóm-
aði úr augunum. Ó, bræður minir —
þið liefðuð átt að iieyra til hans.
Kvenfólkið stóð í sexfaldri röð fyr-
ir utan dyrnar að leiksviðinu, með
stjörnudust í augunum og nafnarit-
bækur í biðjandi höndunum. En hann
lifði aðeins fyrir list sína. Aiit þangað
til — hin fagra senorita kom! Það
glórði i eldgíga í augum hennar, í
æðum hennar sauð hin heita sói ætt-
jarðarinnar. Hún sat í stúku, og
Tcnorio söng aðeins fyrir liana. Var
það nokkur furða, að eftir sýninguna
kom sendill með stóran blómvönd og
glotli út undir eyru um leið og hann
sagði:
„Frá senorítunni .....“
Tenorio brosti og stakk fimmkalli
i fegna lúku.
Hann dreymdi um senorítuna um
nóttina.
Hún sást ekki í stúkunni oftar. En
á hverju kvöldi kom sendiliinn með
blóm. Ekki eitt orð frá liinni hams-
laúsu ástföngnu. Ekki svo mikið sem
lítill miði .... ekki ncitt. Bello
Tenorio hefði mátt lialda að þetta
væri bara draumur, ef þessi blóm
hefðu ekki komið — á hverju kvöldi
í fulla sex mánuði. Söngva sína söng
hann aðeins fyrir hana, og hinni tak-
markalausu tilbeiðslu fjöldans tók
hann með léttri andúð, eins og goð sem
er orðið leitt á smámennum.
Einn góðan veðurdag var Belio
Tenorio gestur i höll listvinar nokk-
urs. Og það fyrsta sem hann rak augun
i var hún. Senoritan. Konan, sem tig-
in og hæversk leyndi ofurást sinni til
hans, og iét blómin ein koma upp um
hvernig henni væri innanbrjósts.
í þrjá tima stóð Tenorio á glóandi
koium, uns honum tókst að náigast
liana.
„Madonna ......“ hvíslaði hann,
og lagði allan sinn ástríðuþunga í
röddina.
Senoritan góndi birnulega á hann.
„Eruð þér drukkinn, lierra minn
.....?“
Og nú hrundi heil veröld, eða marg-
ar veraldir í rúst í einni svipan.
„En blómin?“ hvíslaði hann dapur.
„Blómin, senorita?“
„Hvaða blóm?“ spurði hún.
„Blómin sem þér hafið sent mér
á hverju kvöldi í hálft ár!“
Senoritan reigði sig og strunsaði
burt frá honum.
Tenorio þreif í einkennisbúning
sendilsins. Bláu augun skutu neistum.
„Meðgakktu strax!“ þrumaði hann.
„Hvaðan komu öll þessi blóm, þrjót-
urinn þinn?“
Sendillinn engdist eins og ána-
maðkur.
„Æ, svaraði hann glottandi en þó
hræddur, „þegar blómin kosta ekki
nema tvær og fimmtíu, og þér gefið
mér alltaf fimm krónur .....“
Síðan þetta gerðist hefir Bello
Tenorio aðeins lifað fyrir list sína.*
Alveg hi§sa.
Gustav Muchow bréfberi, scm ný-
lega er látinn, varð lífseigasti eftir-
launamaður þýska ríkisins. Árið 1893
varð hann að hætta starfi, aðeins 37
ára gamall, vegna vanheilsu og póst-
stjórnin féllst á að greiða honum fuiit
kaup áfram, enda sögðu læknarnir að
hann mundi ekki lifa lengi. En Muc-
how sneri á þá. Hann iifði á eftir-
launum í G1 ár, og hefir enginn gert
betur í Þýskalandi. Loksins dó hann
og var þá orðinn 98 ára.
1 Lundúnablöðunum var þess getið
fyrir nokkru, að gorillaapinn Guy i
dýragarði borgarinnar væri orðinn
þunglyndur og mundi sá sálarháski
slafa af því að lionum fyndist of
fámennt kringum sig. Auglýsingin
varð til þess að 22 manns gáfu sig
fram og buðust til að skemmta apan-
um. Og nú þurfti hann ekki að kvarta.
Einn sjálfboðaliðinn kom með harm-
oniku, annar með gitar og einn var
búinn sem leiktrúður. Það bráði af
apanum og hann skellihló.
Hvernig jörðin lítur út úr 8000 kíió-
metra fjarlægð verður bráðum hægt
að sjá i amerískum skóla, sem heitir
„Babson Institute of Business Admini-
stration“. Þar er verið að gera stærsta
hnattlíkan veraidar, sem er 9 metrar
í þvermál, en það svarar til þess sem
jörðin virðist vera i 8000 kílómetra
fjarlægð. Þetta jarðlíkan vegur
kringum 21 smálest og tveir raf-
hreyflar snúa því.
Dr. Micliio Yamamoto radiumfræð-
ingur hefir komist að þeirri niður-
stöðu, að áfengi sé besta lyfið til lækn-
inga á fólki, sem orðið hefir fyrir
geislun ■ frá atómsprengingum. Hann
starfar við læknaskóia i Okayama og
hefir fengið bréf frá mönnum, sem
fóru að drekka eftir að þeir urðu fyrir
því óláni að veikjast af radiumgeisl-
um. Eftir þrjá mánuði hafði þeim
batnað stórum og nú eru þeir albata.
Frank Mayer ofursti, sem sálaðist
i vor vestur i Coiorado, þurfti ekki að
kvarta undan tilbreytingaleysi um
ævina. Fjórtán ára gamall varð hann
trumbuslagari í hernum, síðan drap
liann birni og elg í Alaska, lagði járn-
brautir í Brasilíu, vann í demanta-
námum í Ástraliu. Hann lifði þrjá
mikla jarðskjálfta og þrjá stórbruna,
þrisvar fórst skip sem hann var á
og tvisvar lenti hann undir skriðu. í
70 ár gekk hann með tvær byssu-
kúlur í skrokknum, og fyrir nokkrum
árum var skorið í öxlina á honum til
að ná þaðan örvaroddi, sem hafði
verið þar i 40 ár. Fyrir tveimur ár-
um ók vörubíll yfir liann og braut
báða fæturna. Og nú er hann orðinn
ellidauður heima i rúminu sinu —
103 ára gamall.
Eftirvæntingin er hjöðnuð
og hin þráöa nýja tíska er komin fram
í dagsljósiö, og þá sýnir þaö sig aö orö-
rómurinn, eins og vant er, liefir veriö
ýktur enn einu sinni. Hin svo mjög um-
tálaöa H lína Diors er alls ekki ætluö til
aö jafna út hinar kvenlegu línur, hún
flytur bara mittiö niöur á mjaömir,
en mjög varlega og snoturlega. Dœmi
um hina nýju Unu er þessi ermalausi
haustfrakki meö samfelldan kraga og
horn.
I HÁDEGIS- 'OG SÍÐDEGISBOÐ
er þessi fállegi og þægilegi kjóll frá
Hemcey sérlega fállegur. Hann er úr
Ijósbrúnu jersey meö brúnt leöurbelti
samsvarandi hönskum og sköm. Þaö
sem einkum gerir kjólinn svo skemmti-
legan er hvernig framstykkiö er sniöið
og brugöiö líkt og klútur.
Maísgulur dragtarkjóll.
Pilsiö, einhnepptur bolur og ermarnar,
er allt aöskoriö og slétt, því aö kjóllinn
er úr þykku ullarefni. Hann er meö
háum kraga úr minkaskinni og nýtísku
vösum sem liggja hátt. Vasálokin eru
framlengd aftur um axlirnar eins og
cape.
Stóru kragana
losnum viö ekki við í ár- Þeir finnast
á stefnuskrá flestra tiskuhöfundanna
sem ekilskufl, bréiður spjáldkragi eöa
eins og Givenchy hefir váliö á þennan
daufgula ullartauskjól, sem mest líkist
frakka, stór flatur kragi gegnumdreg-
inn af snúrvt meö dúska á endanum.