Fálkinn - 30.11.1960, Side 9

UM LEIÐ og stigið er fæti inn á
mjúk teppi Markaðsins og kjólarnir
birtast í öllum regnbogans litum, þá
rennur upp fyrir okkur sannleiksgildi
orða, sem eiginmaður nokkur sagði fyrir
skemmstu. Hann sagði, að þetta væri
hættulegasta verzlun bæjarins og kvaðst
reyna eftir mætti að sneyða hjá efri
hluta Laugavegsins, þegar þau hjónin
væru á gangi um bæinn.
Við ákváðum að byrja á byrjuninni
og förum upp á loftið, en þar er sauma-
stofa verzlunarinnar og þar líta kjól-
arnir fyrst dagsins ljós.
Við hittum forstöðukonuna, Gyðu
Árnadóttir, á ganginum og hún sýnir
okkur allt hið markverðasta á staðnum.
Hún tjáir okkur að alls séu starfandi
þarna um 12—14 saumakonur og módel-
in séu langsamlega flest búin til hér
á landi, bæði eftir tízkublöðum og eigin
hugmyndum.
— Saumið þið mikið af módelkjólum?
—Nei, það er frekar lítið um eigin-
lega módelkjóla, en að sjálfsögðu eru
engir tveir kjólar eins, nema kannski
efnið.
— Hvað kostar einn tilbúinn kjóll?
— Það er ákaflega misjafnt eftir því
um hvernig kjól er að ræða, hvort það
er dagkjóll eða kvöldkjóll eða ballkjóll.
Eg mundi segja verðið væri frá svona
um 1000 og allt upp í 5000 krónur.
Við komum aðSigríðiBjarnadóttur,þar
sem hún er í óða önn að sníða og biðjum
hana að segja okkur hvernig nýjasta
týzkan sé.
— Hvar er mittið á vegi statt þennan
vetur?
— Aldrei þessu vant er mittið á sínum
rétta stað, færist kannski aðeins niður
á mjaðmirnar. Jakki og pils eru mikið
í tízku núna og einkennandi fyrir vetrar-
tízkuna er að hafa allt laust, ekki of að-
sniðið.
— Hvað um síddina?
— Síddin á að vera rétt fyrir neðan
hné.
— Hvaða litir eru helzt í tízku?
— Allir dökkir litir, eins og til dæmis
brúnt, fjólublátt og grátt.
— Hvaða efni eru vinsælust?
— Það eru helzt notuð nú á dögum
efni eins og þykkt silki og brókaðe.
Annars eru ullarefnin alltaf vinsæl í
dagkjólum.
— Hvernig eiga ballkjólarnir að vera
í vetur.
— Nú er ekki lengur í tízku að hafa
þá hálfsíða eins og verið hefur. Sam-
kvæmt nýjustu tízku eiga þeir að vera
alveg síðir.
Myndin er af Áslaugu Harðardóttur, og
hún er í spánnýrri enskri vetrarkápu,
sem fœst í Markaðnum, Laugavegi 89.
Kápan er úr hrúnu alullaretfni og snið-
ið er samkvœmt nýjustu tízku: hin svo-
kallaða lausa lína. Skinnið á kápunni
er refaskinn. Áslaug er með hvíta skinn-
húfu með hrúnu bandi, en slíkt er nú
mjög mikið í tízku. (Ljósm.: Oddur
Ólafsson).
— Kemur ekki fyrir, að frúrnar koma
sjálfar með hugmyndir að kjólum, sem
þær vilja láta sauma?
— Jú, það kemur fyrir, en ekki oft.
Algengast er, að þær fletti tízkublöð-
unum hjá okkur og velji úr þeim. Annars
verður maður alveg ruglaður eftir að
hafa flett þykku tízkublaði. Sniðin eru
svo margvísleg og kjólarnir líta allir
skínandi vel út — að minnsta kosti á
myndunum.
— Er erfitt að gera sumum viðskipta-
vinum til hæfis?
— Nei, alls ekki. Það er gott að vinna
fyrir okkar viðskiptavini og samkomu-
lagið í alla staði eins og það á að vera.
í þessum svifum kemur ein af af-
greiðslustúlkunum upp með kjól, sem
þarf að breyta lítilsháttar og þær Gyða
og Sigríður athuga hann.
Við bregðum okkur niður í búðina,
þar sem kjólarnir hanga full búnir í
röðum. Viðskiptavinirnir ganga um og
skoða og máta og það hlýtur að vera
vandi að velja úr öllum þessum fallegu
kjólum.
Við höldum út í ys og skarkala göt-
unnar og þökkum okkar sæla fyrir að
hafa verið konulausir í þessari heim-
sókn.