Fálkinn - 03.10.1962, Qupperneq 9

inn settur upp til bráðabirgða til að
kanna hvort fletirnir fara saman. Síðan
er glugginn tekinn sundur á ný og gler-
ið litað og brennt. Að síðustu er svo
glugginn settur upp í kirkjuna og gler-
in límd saman með tini og þá er óhætt
að fara að vígja guðshúsið og færa kven-
félaginu þakkir.
Kirkjuskreytingar eru aðeins auka-
starf Gerðar, höggmyndalistin er allt
hennar líf. Flestir kannast við járn-
myndir þær sem hún sýndi heima í
Listamannaskálanum árið 1951. Nú hef-
ur listakonan farið inn á nýjar brautir
og reynt fyrir sér með ný form og ný
efni. Hún hefur tekið ástfóstri við
bronsið og þarna gefur einnig að líta
hnattlaga höggmyndir, gerðar úr gipsi.
Við spurðum Gerði hvernig á því stóð
að hún fór út í höggmyndalist. Þegar
Gerður var í Handíðaskólanum var
höggmyndalist ekki kennd þar og þess
varla nokkur dæmi að kona hefði lagt
fyrir sig þá listgrein.
— Ég veit ekki hversvegna það var,
sagði Gerður, kannski var það vegna
Stóra myndin hér að ofan er tekin í
Bogasalnum fyrir nokkru, er þau hjón
héldu sýningu þar. Neðri myndin er af
TröIIanesi, búgarðinum, sem þau Gerður
og Jón eiga rétt fyrir utan .París.
þess að ég átti ekki lengur kost á að
dunda mér í smiðjunni hjá afa mínum
austur á Norðfirði. — Ég lærði málningu
í Handíðaskólanum og byrjaði snemma
að fást við myndhögg utan skólans.
Svo var ég í fjörunni hjá Sigurjóni.
— Fjörunni hjá Sigurjóni?
— Sigurjóni Ólafssyni myndhöggv-
ara. Hann bjó þá inn í Laugarnesi eins
og núna. Hann aðstoðaði mig við þetta.
Lánaði mér meitla og setti upp grjót fyr-
ir mig í fjörunni, setti mig síðan fyrir
framan grjótið og svo byrjaði ég að
höggva svo neistarnir flugu í allar áttir.
Oft gáði ég ekki að mér fyrr en farið
var að flæða og ég gat rétt forðað mér
en listaverkið varð að bíða á kafi þar
til á næstu' fjöru. — Sigurjón gaf mér
ýmsa tilsögn og kenndi mér margt, mér
féll vel við hann og kynntist honum
þó ekki náið. Ég var alltaf svo óskap-
lega feimin við alla þessa frægu lista-
menn, þorði varla að anda í návist
þeirra. Þó voru þeir allir mjög elsku-
legir við mig.
Framh. á bls. 28.