Fálkinn - 10.10.1962, Qupperneq 6
Söfn-
uður
Krists
Sendir yður
kveðju
Hvað er söfn-
uður Krlsts?
Os: hver er trú
þeirra?
Söfnuður
Krists trúir að-
eins á kennins-
ar Biblíunnar.
Hvað er rétt
STeftrun os
skírn?
Skírn er greftr-
un (niðurdýf-
inff) í vatni.
Lesið þessar
ritninffarffrein-
ar:
Pofet. 8,38, Post.
22:16, Róm.
6:3—5.......
Gal. 3:26—27,
1. Pét. 3:20—
21, Kól. 2: 12.
Ef. 4:5.
HVAÐ EB GUÐS LEIÐ AÐ FBELSUN?
AÐ HEYBA — Róm. 10:13—14, Post. 3:22—23, Jóh. 6:44—45.
AÐ TBÚA — Róm. 10:17, Heb. 11:6, Jóh. 3:16, Post. 16:30—31
Jak. 2:14_26
AÐ IÐBAST — Lúkas 24:47, Lúkas 13,3,5, Post. 17:30, 2.
Pét. 3:9.
AÐ JÁTA — Matt. 10:32, Róm. 10:9—10.
VEBA SKÍBÐUB — Matt. 28:19, Mark. 16:16, Post. 2:38, Post
8:38, Post. 22:16, Róm. 6:3—5, Gal. 3:27, 1. Pét. 3:20—21.
Eftir að nokkrir höfðu hlýtt á Guðspjall Krists, bættust
nokkrir í söfnuð hans. Enginn maður getur bætt þér við söfn-
uð Krists. Aðeins Kristur getur það. — Post. 2:47. Og lofuðu
Guð og höfðu vinsældir af öllum lýð. En Drottinn bætti dag-
lega við í hópinn þeim, er frelsast létu — Post. 11:26. Og varð
það úr, að þeir voru saman heilt ár í söfnuðinum og kenndu
fjölda fólks, og í Antiokkíu voru lærisveinarnir fyrst kallaðir
kristnir. Gleymið ekki söfnuðinum á fyrsta degi vikunnar
(Drottins dag), fyrir Guðsdýrkun. Heb. 10:25. Og yfirgefum
ekki vorn eigin söfnuð, sem sumra er siður, heldur uppörvum
hvern annan, og það því fremur, sem þér sjáið, að dagurinn
færist nær. — Op. Jóh. 1:10. Drottins degi..
AÐ SYNGJA — Kól. 3:16, Ef. 5:19.
BÆNIN — 1. Tim. 2:8, Post. 2:42. 1. Þess. 5:17.
AÐ PBEDIKA, KENNA OG LÆBA OBÐ GUÐS. 2. Tim. 2:15,
Post, 20:7. Ef. 6:19.
KVÖLDMÁLTÍÐIN. — 1. Kor. 11:23—26, Mark. 14:22—24.
GEF PÚ EFTIB PVÍ SEM EFNI LEYFA. 1. Kor. 16:2. 2..
Kor. 9:7.
LIFÐU KBISTNU LÍFI. — 1. Pét. 2:9, 1. Kor. 3:16, 2.
Pét. 1:5—8.
SKYLDA AF KBISTNU LÍFI. Kól. 3:17—25. Kól. 4:1—6.
FYBIBGEFNING SYNDA KBISTINNA. — Post. 8:22.
MAÐUB, SEM TBÚIB EKKI, EÐA EB ÓHLlÐINN. 1. Kor.
3:17, Kól. 2:8, 2. Pét. 1:9, Op. Jóh. 22:18—19, 1. Pét. 4:18,2.
2. Pét. 2:4—6, 2. Þess. 1:8—9, Heb. 12:25.
SAMEINING í TBÚNNI: — Jóh. 17:11, 20—23, 1. Kor. 1:10,
1. Kor. 12:12—14, Ef. 4:5.
Skrifið til.
KABL C. KNIGHT
Hátúni 43 — Sími 18826
Beyk.javík — ísland.
Þegar afi reyndi að
verða skáld.
Kæri herra (fröken) eða
hver sá, sem les þetta bréf.
— Ég er einn af þeim mörgu,
sem lesa Fálkann að staðaldri,
og hef ég tekið eftir því, að
margir hafa spurzt fyrir um
það, hvort blaðið mundi líta
á hjá þeim o. sv. frv. ef þeir
sendu eftir sig smásögu eða
eitthvað þess háttar. Og þá
hef ég líka tekið eftir, að
blaðið hefur ýtt undir þessa
menn, hvatt þá og heitið þeim
ráðleggingum og hjálp, ef
eitthvað púður væri í þessu
hjá þeim.
Nú, einmitt þetta kom mér
til að gera smá tilraun. Ég
hef nefnilega gaman af að
skrifa. Þessa tilraun mína
sendi ég til ykkar fyrir um
það bil 5—6 vikum, og ég
hef beðið spenntur eftir að
heyra álit ykkar á þessari
tilraun minni, þótt ég vitan-
lega gerði mér. ekki vonir um
að ná í Nóbelsverðlaunin
strax. En sem sagt: Þetta var
fyrir um 5 vikum síðan, og
ég er orðinn dálítið langeygð-
ur eftir svari.
Ég hef tekið eftir, að þið
hafið gefið ykkur tíma til að
svara alls konar vitleysu um
allt milli himins og jarðar,
svo að mér datt í hug, að ég
yrði þeirra hlunninda aðnjót-
andi, eins og hinir lesend-
ur blaðsins. — Þetta var
rækilega merkt og borgað
tilsett gjald undir það svo
að þau atriði ættu að vera í
lagi. Nú var ég að hugsa, að
ef þið leitið rækilega ofan í
ruslakörfu eða út í tunnu,
þá fynduð þið þetta kannski,
og þið væruð þá ef til vill
til með að senda það til baka
aftur.. Ég skal með ánægju
borga burðargjaldið. Mig
langar nefnilega til að sýna
barnabörnunum mínum þetta,
þegar ég er orðinn gamall og
segja við Þau: Einu sinni
reyndi afi að verða skáld.
— En náttúrlega ef ösku-
bíllinn er búinn að hirða þetta
er ekkert við því að gera.
Ég bið svo að afsaka ónotið.
Kaér kveðja.
J. O. Reykjavík.
Svar:
ÞaS er algengur atburSur liér
á ritstjórn Fálkans, aö hantrit
6
FÁLKINN
berist aö smásögu, grein eöa
ööru efni, sem óskaö er til birt-
ingar. Viö lesum þessi handrit
rœkilega yfir og þau, sem not-
hæf eru aö okkar dómi, birtast
og fá höfundar þá aö sjálfsögöu
greidd ritlaun fyrir birtinguna.
J. O. óttast, aö handrit hans
hafi hafnaö í ruslakörfunni og
oröiö Sorpeyöingarstööinni aö
bráö. Viö getum glatt liann meö
því, aö svo er ekki. Barnabörn
hans munu þvi fá aö kynnast
því, þegar „afi reyndi aö veröa
skáld“. Öll aösend handrit eru
geymd og geta höfundar sótt
þau hvenœr sem þá lystir. Viö
höfum hvatt lesendur til aö
senda okkur efni og ítrekum
þá hvatningu. Hins vegar rekur
okkur ekki minni til þess aö
hafa lofaö aö birta skriflega
gagnrýni um hvert einasta hand-
rit, sem okkur berst. Slíkt yröi
ógerningur, enda æriö vafasamt
aö ráöleggja mönnum, hvernig
þeir eigi aö skrifa.
Kjarnafóður.
Kæri Fálki. — í úrklippu-
safninu var nýlega talað um
Garðaprýði Kristmanns og svo
framvegis. í því sambandi
datt mér í hug þessi vísa:
Eldra fólkið efalítið æsku
sína man
og ástarþrár, er hugann
seiddi löngum,
en Garðaprýði Kristmanns
og Kynlíf eftir Khan
er kjarnafóður ungdóm-
inum löngum.
Dulvin.
Mammon og trúin.
Kæra pósthólf. — Ég rakst
á bréf hjá ykkur um dag'inn
frá einhverri sem kallar sig
„Húsmóður í Kleppsholtinu".
í bréfi sínu fárast blessuð
frúin yfir þeim mönnum, sem
gerast svo djarfir að hringja
dyrabjöllunni á húsi hennar
og bjóða henni rit um fagn-
aðarerindið fyrir fáeinar krón-
ur. Það er mikill geðvonzku-
tónn í þessu bréfi. Frúin talar
um „ógurlega plágu“ og „sölu-
mennsku“, en nokkru síðar
gloprar hún því út úr sér, að
einn ,,trúboði“, eins og hún
nefnir þá, hafi verið svo