Fálkinn - 09.11.1964, Blaðsíða 26

melka
HIELKA SKYRTAN
ER S/íNSK ÚRVALSFRAMLEIÐSLA
IUARGAR FLIBBAGERÐIR
HVÍTAR í 3 ERIVIALEIMGDUIU
AUSTURSTRÆTI 14 - SÍMI 12345
LAUGAVEGI 95 - SÍMI 23862
Don Camillo . . .
Framh. af bls. 25.
— Farðu og sæktu þá, það
er allt og sumt.
— Það get ég ekki. Þeir sitja
um mig. Og þar að auki kem-
ur afneitun mín á prenti á
morgun.
— Sendu þá einhvern félaga,
sem þú treystir.
— Ég get engum treyst.
— Þá veit ég ekki, hvað til
ráða er, sagði Don Camillo og
hristi höfuðið.
Peppone rétti fram umslag.
— Þú sækir þá fyrir mig,
faðir.
Að svo mæltu reis Peppone
á fætur og gekk út, en Don
Camillo stóð undrandi eftir
með umslagið í hendinni.
Morguninn eftir hélt Don
Camillo af stað til borgarinnar.
Þremur dögum síðar kom hann
heim aftur. Hann kom síðla
kvölds, og áður en hann fór
heim í prestssetrið, gekk hann
á tal við Krist yfir altarinu.
Hann opnaði þar tösku sína
eins og hann vildi sýna í hana
og sagði alvarlegur:
— Jesús, hérna sérðu tíu
seðlaknippi, og í hverju þeirra
eru hundrað tíu þúsund líra
seðlar. Þessar tíu milljónir til-
heyra Peppone. Hið eina, sem
ég þarf að segja, er þetta: Hann
verðskuldar ekki að eiga þær.
— Segðu stjórnendum get-
raunanna það, svaraði Kristur.
Don Camillo lokaði töskunni
og bar hana út úr kirkjunni.
Þegar hann kom heim, kveikti
hann og slökkti ljósið þrisvar á
efri hæð hússins. Það var merki
til Peppones um að hann væri
kominn heim. Peppone svaraði
með sams konar Ijósbrigðum
í svefnherbergi sínu. Tveimur
stundum síðar kom hann til
prestssetursins með frakka-
rJELACSPRENTSnifiJUNNAR
SPÍTALASTÍfí 10 — (VIF> ÓÐINSTORG)
ERH AFGREIDDIR MEÐ
DAGSFYRIRVARA
VAIMDAÐ EFIMI
kragann brettan alveg upp að
eyrum og hattinn slútandi nið-
ur yfir andlitið. Hann fór inn
um bakdyrnar eins og fyrri
daginn.
— Jæja, hvað er að frétta,
sagði hann við Don Camillo,
sem beið hans í eldhúsinu.
Don Camillo benti þegjandi
á töskuna, sem lá á borðinu,
og Peppone seildist eftir henni
titrandi fingrum og opnaði
hana. Þegar hann sá þessi stórii
seðlaknippi, spratt svitinn franr
á enni hans.
— Tíu milljónir? hvíslaði
hann stamandi.
— Já, tíu milljónir. Teldu
þær sjálfur.
— Nei, þetta hlýtur að vera
sjónhverfing, tautaði Pepponé
oð starði hugfanginn á pening-
ana.
— Já, þetta er sjálegur sjócl-
ur, sagði Don Gamillo, — að
minnsta kosti í dag. En hver
veit hvers virði hann verður
á morgun? Illar flugufregnir
geta valdið verðbólgu, serfl
gerir þessa peninga að verð-
lausum pappírsmiðum.
— Ég ætti líklegast að festa
þessa peninga í tryggum eign-
um þegar í stað, sagði Peppone.
— Fyrir tíu milljónir gæti ég
til dæmis keypt góðan búgarð,
og landið glatar aldrei verð-
mæti sínu.
— Það eru aðeins smábænd-
urnir, sem eiga rétt til lands-
ins, sagði Don Camillo. — Að
minnsta kosti segja kommún-
In' r-, j ■*'////","'
J *///'/', //'{/
SeCys*
01 ol 01 01 0 0
J 3 !£□=::
Einangruflargler
Framleitt einungis úr úrvals
gleri. — 5 ára ábyrgð.
Pantið timanlega.

KORKIDJAIM H.F.
Skúlagötu 57. — Sími 23200.
6
FALKINN