Fálkinn - 28.12.1964, Side 31

Athugunarstöðin . . .
fyrir og fann þar raka loðnuna.
Það var andartaks hlé; svo
var eins og þungur skrokkur
skreiddist yfir gólfið, burt frá
honum. Eftir það var þögnin
einungis rofin þungum andar*
drætti hans sjálfs og lágu, ann-
arlegu þruski úti í myrkrinu,
eins og eitthvað væri sleikt.
Hvergi sást glæta, nema í
gegnum raufina á þakinu, þar
sem sjónaukahlaupið bar við
mjóa ræmu af dimmbláu,
stjörnustráðu heiði. Og Wood-
house beið átekta, eilífðartíma
að honum sjálfum fannst.
Mundi ófreskjan veitast að
’honum aftur? Hann leitaði í
buxnavasa sínum að eldspýt-
um, fann ekki nema eina,
reyndi að kveikja á henni en
gólfið var rakt og það snark-
aði eilítið í brennisteininum en
kviknaði ekki. Hann bölvaði.
Hann gat ekki séð móta fyrir
dyrunum og hann hafði glatað
allri viðmiðun. Það var eins og
snarkið í eldspýtunni hefði
rumskaS við ófreskjunni, því að
hún tók að hreyfa sig. „Við-
búinn!“ kallaði Woodhouse í
skyndilegum hálfkæringi, en
ófreskjan vedttist ekki að hon-
um aftur. Hann hlaut að hafa
sært hana, hugsaði hann, þegar
hann barði hana með brotinni
flöskunni. Hann kenndi nokk-
urs sársauka í öklanum. Senni-
lega blæddi úr bitinu. Fróðlegt
að vita hvort hann gæti staðið
í fótinn. Allt var þögult og
kyrrt í náttmyrkrinu úti fyrir.
Heyrðist hvorki hljóð né hreyf-
Kæri Astró!
Mig langar mjög mikið til
að vita hvað stjörnurnar segja
um framtíð mína. Ég er fædd
1942 kl. 3.30 e. h. Það er þá
heizt hvenær ég muni giftast
og hvað ég á eftir að eiga mörg
börn. Hvaða starf mundi henta
mér bezt og hvernig heilsan
verður. Ekki birta það sem
strikað er undir.
Með fyrirfram þakklæti.
Lísa.
Svar til Lisu:
Ég mundi álíta að þú mundir
giftast frekar tvisvar en einu
sinni. Þú hefur merki Tvibur-
anna á geisla sjöunda húss og
ing. Sofandi heimskingjarnir í
kofunum höfðu hvorki rumsk-
að við barsmíð ófreskjunnar
uppi í þakhvolfinu né hróp
hans og köll. Það var þýðingar-
laust að sóa kröftum sínum í að
kalla. Ófreskjan baksaði vængj-
unum og hann bjó sig undir að
veita henni viðnám. Þá rak
hann olnbogann í trébálkinn,
sem valt um með braki og
brestum. Woodhouse bölvaði
bálkinum og síðan bölvaði
hann myrkrinu.
Allt í einu sýndist honum
lárétta þakraufin farin að
ganga í bylgjum. Var að líða
yfir hann? Það mátti ekki fyrir
nokkra muni verða. Hann
kreppti hnefana, beit á jaxlinn
og barðist gegn magnleysinu.
Hvað var eiginlega orðið af
dyrunum? Honum datt í hug,
að ef til vill gæti hann áttað
sig af stjörnunum, sem sá til
gegnum raufina. Þær voru í
bogmannsmerkinu, í suðaustri;
dyrnar — voru þær norðan-
megin? Hann reyndi að rifja
það upp fyrir sér. Það var
hugsanlegt að hann gæti kom-
izt undan, tækist honum að
opna dyrnar. Það var ekki ó-
líklegt að ófreskjan væri særð.
Þessi óvissa var óþolandi.
„Taktu nú eftir!“ kallaði hann.
„Komir þú ekki — þá kem ég!“
Þá tók ófreskjan að lesa sig
upp veggi turnsins, og smám
saman skyggði hún að mestu
á þakraufina. Var hún flúin?
Hann gleymdi dyrunum, hvolf-
þakið lék á reiðiskjálfi. Ein-
hverra hluta vegna dró úr ótta
hans og undrun. Annarleg ró
færðist yfir hugsun hans. Birtu-
ræman, sem raufin afmarkaði,
virtist mjókka og styttast æ
meir. Þetta var undarlegt.
Hann fann sárt til þorsta, en
samt hafði hann ekki neina
löngun til að verða sér úti um
eitthvað að drekka. Það var
eins og hann væri að síga ofan
í djúpan brunn.
Hann kenndi brennandisviða
í hálsinum, því næst sá hann
að kominn var bjartur dagur
og að einn af malayisku þjón-
unum starði á hann eins og
naut á nývirki. Þá leit hann
andlit Thaddys, en það sneri
öfugt við honum. Hvers konar
uppáfinning var það hjá hon-
um? Svo skildi hann hvað var,
hann lá með höfuðið í hnjám
Thaddys, og Thaddy dreypti á
hann konjakki. Og nú greindi
hann neðri hluta sjónaukans
og sá að glerin voru ötuð blóði.
Það ýtti við minni hans.
„Þokkalegt að sjá hvernig þú
hefur gengið um hérna inni,“
varð Thaddy að orði.
Þjónninn hrærði egg út í
konjakkið. Woodhouse tók við
glasinu og settist upp. Hann
fann snarpan sársauka. Annar
ökli hans var allur reifaður,
líka annar handleggurinn og
sárabindi og plástrar á öðrum
vanganum. Vatnsflaskan lá
brotin og blóðidrifin á gólfinu,
trébálkurinn lá á hvolfi og við
vegginn hinum megin gat að
líta dökkan poll. Dyrnar stóðu
opnar og hann sá fjallstindana
bera við ljósblátt heiðið.
„Svei .attan!“ varð Wood-
house að orði. „Hver hefur ver-
bendir það oft til tveggja eða
fleiri giftinga. Þér er nauðsyn
að gæta varúðar þegar þú vel-
ur þér maka, því að stöðug
þrá þín eftir tilbreytingu getur
leitt af sér upplausn hjóna-
bands. Þetta á sérstaklega um
þig þar sem þú hefur bæði
Úranus og Satúrn í þessu húsi
hjónabandsins. Satúrn bendir
venjulega til að makinn sé tals-
vert eldri en maður sjálfur,
og stundum að gifting eigi sér
stað fremur seint. Makinn ætti
samt að verða mjög einlægur,
en hann gæti reynzt nokkuð
varfærinn varðandi fjármálin,
og að sjálfsögðu gæti það leitt
til óánægju og sundurþykkju.
Úranus bendir hins vegar til
mikillar rómantíkur í sambandi
við giftingu og að gifting eigi
sér stað á óvæntan hátt, og
að aðilar þekkist lítið. Einnig
bendir hann til að hjónaband
geti leysts upp jafn skyndilega
og til þess var stofnað. Þessi
pláneta veldur oftast bráða-
birgðar hrifningu, sem á það til
að hjaðna niður jafn skyndilega.
Það er mjög líklegt að næstu
tvö árin hafi mikla þýðingu
fyrir þig í sambandi við gift-
ingu.
Um barnafjölda er það að
segja að hann mundi verða
svona í meðallagi og allt bendir
til að börnin verði einlæg og
kærleiksrík.
Þú ættir ávallt að reyna að
gæta hófs í mataræði og forð-
ast ofneyzlu matar og drykkj-
ar, því annars væri þér hætt
við meltingarsjúkdómum og
jafnvel að hjartað gæti orðið
fyrir röskun.
Þegar merki Vogarinnar er á
geisla tíunda húss, er þörf
nokkurrar vandvirkni í stöðu-
vali. Þetta merki er tengt
fegrunarlyfjum meðal annars
og öll þau störf sem lúta að
ið að slátra kálfum hér inni?
Komið mér út héðan.“
Þá mundi hann ófreskjuna,
og hólmgöngu sina við hana.
„Hvað var þetta eigin-
lega?“ spurði hann Thaddy ... ■
ófreskjan, sem ég átti í höggi
við?“
„Það ættir þú sjálfur gerst
að vita,“ svaraði Thaddy. „En
vertu ekki að brjóta heilann
um það. Drekktu betur.“
En Thaddy var forvitinn, eigi
að síður, og það var með naum-
indum að skylduræknin og til*
litssemin hefði yfirhöndina, svo
að hann spurði Woodhouse
einskis fyrr en honum hafði
verið komið í rekkju og hann
hafði sofið væran eftir kjöt-
seyðið, sem Thaddy taldi að
mundi hressa hann bezt. Þá
ræddu þeir atburðinn.
„Ófreskja þessi,“ sagði Wood-
house, „var líkari leðurblöku
en nokkru öðru. Hún hafði
uppstæð og uppmjó eyru,
Framhald á næstu síðu.

SKARTGRIPIR
trúlolunarhringar
HVERFISGÖTU 16
SÍMI 2-1355
fegrun og snyrtingu eru hag-
stæð fyrir þig. Einnig ýmis
konar þjónusta þar sem þú ert
sterk í Meyjarmerkinu.
Sól í níunda húsi er mjög
mikið heillamerki, það eykur
líkurnar fyrir langferðalögum
og ánægju af þeim. Þessi af-
staða er einnig mjög góð með
tilliti til langskólanáms, einnig
í sambandi við heimspeki og
trúarbrögð.
Júpíter : áttunda húsi er
hagstæður í sambandi við fjár-
mál. Stundum vældur hann
lausn frá erfiðum aðstæðum,
heilsufarslegum eða efnalegum.
Þegar líður á ævina muntu
hafa ánægju af að kynna þér
dulræn efni og einnig trúarleg.
Þér hættir nokkuð til að
vera of gagnrýnin á aðra en
líta ekki nógu vel í eigin barm.
Þetta skaltu reyna að varast
því það getur skapað þér óvin-
sældir.
FÁLKINN 31