Fálkinn - 11.01.1965, Qupperneq 11

Ekki má gleyma að færa flugmönnun-
um. Svala hellir kaffi í bollann hjá
Þorsteini Jónssyni flugstjóra.
annarri, þótt svigrúm sé lítið. Við og
við þurfa þær að afgreiða drykkjar*
föng til þorstlátra farþega, og fyrir lend-
ingu telja þær aftur upp barlnn og
skrifa tollskýrslur. Ennfremur athugá
þær, hvað nauðsynlegt sé að panta l
Kaupmannahöfn til heimferðarinnar
daginn eftir.
Svala grípur enn hljóðnemann, að
þessu sinni til að kveðja farþegana og
þakka þeim góða ferð. Hún minnir þá
á að færa klukkuna áfram um einn
tíma; dagurinn styttist óðum, í Glasgow
um eina klukkustund og í Kaupmanna-
SJÁ NÆSTU OPNU

hverju landi. Eftir á þarf
að telja nákvæmlega af-
ganginn af vörunum og
skrifa tollskýrslur, áður
en komið er til Glasgow.
Og þeir sem fara úr vél-
inni þar, verða að útfylla
lendingarkort sín, stund-
um með aðstoð flugfreyj-
anna.
Rétt fyrir lendingu tek-
ur Svala aftur hljóðnem-
ann og ávarpar farþegana
kurteisum orðum, þakk-
ar þeim ánægjulega ferð
og áminnir þá blíðri
röddu að gleyma nú ekki
að spenna sætisólarnar.
Brjóstsykri er útbýtt, og
innan skamms stendur
vélin kyrr fyrir framan
flugstöðina.
Farþegarnir bíða í bið-
stofunni og láta sér leið-
ast, þ. e. a. s. þeir sem
ætla áfram til Kaup-
mannahafnar. En flug-
freyjurnar eru fegnar að
fá svolitla hvíld og geta
slappað af, lagað sig til
og andað léttar um stund.
Á leiðinni eru þær alltaf
í tímahraki, hvernig sem
þær keppast við.
í Glasgow bætast við
nýir farþegar, og á líkan
hátt og áður ávarpar
Svala þá á íslenzku,
ensku og dönsku. Eftir
flugtak er miðdegisverð-
urinn borinn fram. Hann
þarf að hita upp og
skammta á diska, og það
gengur jafn snurðulaust
og annað. Flugfreyjurnar
eru samhentar í starfinu
ög tekst merkilega vel að
flækjast ekki hver fyrir
Ah, livílíkur léttir! Þá er skyldustörfunum lokið í bili.