Fálkinn - 30.08.1965, Blaðsíða 21
Hann hlýtur að hafa mælt sér
mót við einhvern, haft ákveðn-
ar fyrirætlanir, annars hefði
hann ekki verið svona ákafur.
Eitthvað ákveðið, einhverjar
fyrirætlanir...
Ég hljóp að símanum. ,,Eftir
augnablik," sagði ég við Tracey
og móður hennar, „eftir augna
blik.“
Ég hringdi til aðalstöðvanna
og spurði eftir Koleski.
Svo beið ég þúsund ár, áður
en hann svaraði.
„Ég var á leiðinni út til há-
degisverðar."
„Láttu hann eiga sig. Heyrðu,
Pete...“
„Ég hélt, að þú ætlaðir ekki
að ónáða mig framar."
„Það hefur komið dálítið fyr-
ir. Ætlarðu að hlusta á mig?
Jæja þá.“ Ég sagði honum frá
upphringingunni. „Sannar þetta
ekki, að hann eigi hlut að máli?
Ef hann er nógu hræddur og
kvíðinn til að hafa þefað mig
uppi hér og ógnar mér...“
„Ég myndi segja, að þetta
væru sterkar líkur,“ sagði Kol-
eski. Málrómur hans var breytt-
ur. Áhugi hans var vaknaður.
„En það eru aðeins líkur. Þær
sanna ekki...“
;,Hringdu til þeirra,“ sagði ég.
„Frænda og frænku. Fólkið, sem
þú talaðir við. Spurðu þau,
hvort nokkur hafi komið eftir
Everett þetta kvöld.“
Hann var þögull um hrið.
Síðan sagði hann, „Ég sé, hvað
þú átt við. Já. Jæja, ég hringi
til þin aftur. Já, og Walt — ég
ætla að sjá um, að vörður verði
settur."
„Þakka þér fyrir, en ég held
að okkur myndi öllum líða bet-
ur, ef ég flytti fjölskylduna af
vígstöðvunum um tíma.“
„Þú ætlar að láta hann hrekja
þig úr borginni."
„Ekki sjálfan mig. Aðeins kon-
ur og börn.“
„Jæja, hafðu það eins og þér
þóknast, en ég sendi mennina
allt að einu, svo Chuck hafi
félagsskap, ef hann lætur sjá
sig.“
Hann hringdi af. Ég gekk
aftur inn í dagstofuna til að tala
við Tracey og móður hennar,
þá var bifreið stöðvuð fyrir
utan. Við vorum öll eins og við
stetum á púðurtunnu og þetta
hljóð kveikti í henni. Mamma
véinaði, Tracey hljóp til barn-
anna og ég reiddi stafinn minn
upp eins og kylfu og þetta hefði
verið alveg sprenghlægilegt,
nema að það var það ekki. Ekki
fyrir okkur að minnsta kosti.
Mae kom inn með börnin sín
þrjú.
„Kem ég of seint?“ spurði hún
glaðlega. „Ég hef verið í allan
morgun að reyna að fá barn-
fóstru fyrir ...“
Rödd hennar lækkaði stig af
stigi, unz hún varð að engu.
Hún leit frá einu okkar til ann-
ars og sagði: „Hvað í ósköpun-
um gengur á?“
„Okkur hefur verið ógnað,"
sagði mamma.
Tracey fór að hlæja. „Þetta
var bara Mae,“ sagði hún. „Auð-
ur í hári þessara ungu fanta."
„Þeir ætla að setja vörð hérna
um húsið,“ sagði ég. Síðan út-
skýrði ég það aftur fyrir
hér, þá getur hann fundið okk-
ur þar, og þá verðið þið einnij
i hættu. Nei, Tracey og börnii
íara til Boston um tíma, úr færi
175 gr Jurta-smjörlíki
1/f I mjólk
175 gr hveiti (sigtað)
1/4 tsk salt
2 tsk sykur
-4-5 egg (eftir stærð)
REYNIÐ ÞESSAR FRÁBÆRU JURTA- BOLLUR
Hitið mjólkina og Jurta-smjörlíkið að suðu-
marki, setjið hveitið, sykurinn og saltið í og
hrærið mjög vel. Deigið kælt, látið í skál og
eggin látin í, eitt og eitt, hrært vel á milli.
Setjið deigið með skeið á vel smurða plötuna.
Bakist í 45 mín. við góðan hita (375° F eða
190° C). Varizt að opna ofninn fyrstu 35 mín.
Sem fyllingu í bollurnar má nota t.d. rjóma og
sultu, rækju jafning eða. salat og ís.
Allur bakstur
betri með
Jurta
• •
* Þér þufið að •
reyna Jurta-smjörlíki •
• til að sannfaerast *
• um gaeði þess. ^*
f JURTA-smjörlíki eru nötuð þessi hráefni:
Fljótandi baðmullarfræsolía, hert jarðhnetuolía,
hert kókosfeiti, kókosfeiti, soyabauna-lecithin,
jurta-bindiefni, jurtalitur, undanrennuduft, salt,
vatn, kartöflumjöl, sítrónusýra, bragðefni og
A- og D3-vítamín. í hverju grammi JURTA-
smjörlíkis eru 30 einingar af A- og 3 einingar
af Dj-vítamíni.
vitað;“ Hún hló, aftur en hætti
svo skyndilega og fór með börn
Mage út í garðinn.
Ég settist niður. „Þetta sarna,"
sagði ég. „Þú gerðir okkur bara
hverft við.“ Ég sagði henni frá
símtalinu, og Mae sagði: „Það
er nú regin ólukkans hneyksli
að þeir skuli ekki geta haft hend-
mömmu. „Þið verðið öll algjör-
lega óhult."
Mae mælti: „Þið ættuð að
koma og vera hjá okkur nokkra
daga.“
„Þakka þér fyrir,“ sagði ég,
„en nú notar þú ekki skynsem-
ina. Ef Chuck gat fundið okkur
og ég ler á gistihús. Það er ég,
sem hann er að eltast við, og
ef ég ...“
Síminn hringdi og aftur urðu
andlitin hvít og stóreyg. En það
var Koleski.
Framh í næsta blaði.
FALKINN
21