Fálkinn - 28.03.1966, Síða 10

HEIMSOKN I
HÚSMÆÐRA-
KENNARASKÓLA
ÍSLANDS
Textl: STEINUNN S. BRIEM
LOKKANDI ilmur berst að vitunum, það er verið að baka
bollur af ýmsum stærðum og gerðum niðri í kjallara, og
húsið angar allt af hreinlæti, enda erum við stödd í Hús-
mæðrakennaraskóla ísiands þar sem ræsting eða híbýlaum-
gengni er ein af aðalnámsgreinum. Námsmeyjarnar þrettán eru
önnum kafnar hver við sitt starf, sumar þvo gólf í gríð og erg,
aðrar strauja þvott, enn aðrar hræra deig eða hnoða, einhverj-
ar leggja á borð, o. s. frv. Þær eru allar ungar og geðþekkar,
klæddar bláum sloppum með hvítan höfuðbúnað og hvítrr
svuntur. Flestar eru þær utan af landi og eru að búa sig
undir að kenna í húsmæðraskólum og hússtjórnardeildum
skyldunáms. Það er nóg til af lausum stöðum víða um landið,
en erfiðara að komast að í höfuðborginni.
„Það er heldur þröngt um okkur,“ segir skólastjórinn,
Vigdís Jónsdóttir, sem áður var forstöðukona húsmæðraskól-
ans að Varmalandi í Borgarfirði. „Fleiri nemendur er ekki
hægt að taka í einu, en aðsókn hefur ekki verið svo mikil, að
við þyrftum að skrifa stúlkur á biðlista, nægileg samt til að
fylla skólann. Hvort þetta er næg framleiðsla á húsmæðra-
kennurum er annað mál.“
SKÓLINN hefur starfað síðan árið 1942, og Vigdís var ein
af þeim fyrstu sem útskrifuðust úr honum. Síðar stundaði
hún framhaldsnám í Danmörku og tók þá fyrir heimilishag-
fræði. Auk skólastjórnarinnar kennir hún næringarefnafræði
og vöruþekkingu, hvort tveggja þýðingarmikil fög fyrir verð-
10 FÁLKiNN