Fálkinn - 04.07.1966, Qupperneq 49

Donni gefur vinsælustu plötuna frá
Hljóðfæraverzlun Sigríöar Helgadóttur sxJ*
Galdurinn er sá að finna plötuna, sem er falin einljvcrs
staðar á síðum Fálkans. — Að verðlaunum fær sá fundvísi
nýja plötu, sem hann velur sér eftir listanum liér að neðan
og platan er auðvitað frá Hljóðfæraverzlun Sigríðar Helga-
dóttur í Vesturveri. — Drcgið verður úr réttum Iaúsnum.
Vinsælar plötur í dag:
1. Like a Baby — Len Barry.
2. You Are a Better Man Than I — Yardbirds.
3. Instant Party — The Who.
4. Cheating — The Animals.
5. I Cant Let Go — The Hollies.
Platan er á blaðsíðu
Nafn:...................................
Heimili: ...............................
Ég vel mér nr............. Til vára nr.
Verðlaun úr 20. tbl. hlaut:
Halldór Sighvatsson, Otrateig 12.
VINNINGS MÁ VITJA Á SKRIFSTOFU FÁLKANS.
• Leikið fjórhent
Framh. af bls. 46.
hverju-kvöldi svip; hvasst. Hún
var líka mjaðmamikil, of mikið
bakkelsi með bridginu. Svo þeg-
ar hún sagðist ekki muna nafn-
ið þitt i svipinn, væri það ekki
Johnson eða eitthvað þess hátt-
ar, þá ríghélt ég mér saman:“
„Það var rétt. Þakka þér fyr-
ir.“
Margie var hugsi. „Veiztu
hvað, það gæti verið eitthvað á
bak við þetta, Milly. Einhvers
konar fjölskylduerjur, til dæmis.
Hún gæti verið ættingi Cory-
fjölskyldunnar sem enn hefði
horn í síðu Mansons fyrir að
giftast inn í auðœfjn, sem Cory
lét eftir sig. Eða hún gæti ver-
ið gömul virikona Corys — fyrri
eiginmannsin’s á ég við.“
„Leit hún út fyrir að vera
kona af því tagi, sem Cory leggði
lag sitt við? Það er sagt að
Bruce Cory sé iifandi eftirmynd
bróður síns. Var hún þess hátt-
ar kona, sem líkur væru til að
maður eins og Bruce Cory
myndi — líta á?“
„Eftir því að dæma sem ég
hef séð af honum, myndi ég
svara neitandi — og það með
hraði. Fötin hennar voru ekkert
betri en mín. Það var ekkert at-
hugavert við hana, skilurðu, en
hún hafði ekki þá framkomu sem
búast mætti við af konu, sem
væri í tygjum við Cory eða Man-
son. En það er ekki alltaf gott
að reikna út pilta eins og Cory
eða Manson."
„Hvílik skarpskyggni," sagði
MiIIy full aðdáunar. „Stórkost-
legt!" Hún' tók fæturna niður
af bókahillunni. „Rúmlega ellefu.
Ég ætti að fara að leggja af
stað.“
! „Æ, bíddu. Ég á kaffi. Það er
a hitaplötunni."
Með kaffinu borðuðu þær
kleinuhringi, sem brögðuðust
betur en fjögurra hæða súkku-
laðiterta vegna þess að þeir voru
úr bréfpoka.
Klukkuna vantaði tiu mínútur
I tólf þegar Marge læsti búðinni
á eftir þeim. Þær gengu saman
að horninu og skildu þar. Mar-
gie stóð eftir á gangstéttinni og
horfði á Milly ganga mannlausa
götuna og stefna á skemmti-
garðinn. Granvaxin vera í regn-
kápu með stórá regnhlíf, sem
hvarf I mistrið og þokuna. Rign-
ingin var orðin að sveimandi
úða.
Marge fór og reyndi að muna
hvar hún hefði séð konuna, sem
hafði áhuga á ungum hjúkrunar-
konum. Þessi kona var komin á
heilann á henni... Hún var
ekki viðskiptavinur, sem rekizt
haíði inn í eitt skipti, hugsaði
Marge ákveðin. Það er ég viss
um. Ef til vill einhver sem var
nýfhitt til LarchviIIe. ein af þess-
um konum sem standa við hlið-
ina á manni í matvörubúðinni.
Ef til vill. Græn kápa og hattur.
Hvar sem steini væri hent út
um glugga þetta árið, myndi
hann lenda á sams konar kápu
og hatti.
Milly opnaði fyrir sér sjálí. 1
fordyrinu lifði á einu ljósi, Ijós-
inu, sem þau létu alltaf loga
þegar hún var úti. Það var merki
til hennar um að festa keðjuna
á dyrnar. Það þýddi að allir
væru komnir heim. Hún hag-
ræddi keðjunni, slökkti ljósið og
læddist upp stigann.
1 efri ganginum voru dyrnar
allar lokaðar. Nema dyrnar að
herbergi Mrs. Manson, sem var
fremst. Út úr þeirri dyragætt
lagði Ijósbjarma, daufan, beinan
geisla á dökka gólfábreiðuna í
ganginum, eins og stíg í gegnum
skuggana. Hún staldraði við í
snyrtiherberginu og burstaði
tennur sínar úr vatni einu sam-
an, vegna þess að hún gat hvergi
fundið tannkremið sitt. Regnið
lak af kápunni hennar og regn-
hlífinni svo hún hengdi þær á
snyrtiherbergishurðina.
Emma sat sofandi í stól sín-
um við kulnaðan eldinn, en hún
hafði lokið sínu vanastarfi við
glerhurðina og skerminn. Milly
brosti að skerminum, sem studd-
ur var með stól og sessu. Eitt-
hvert kvöldið myndi Emma nota
kommóðuna líka.
Hún gekk að rúminu. Mrs.
Manson var vakandi, glaðvak-
andi. Andlit hennar var hvítt og
augun gljáandi. „Hæ,“ sagði
Milly blíðlega, „hvað er nú á
seyði?" Þá mundi hún að dyrnar
fram á ganginn stóðu opnar og
fór til að loka þeim. Hér á eftir
að verða smávegis einhliða rifr-
ildi sagði hún við sjálfa sig, en
við þurfum ekki að láta allt hús-
ið hlusta á það. „Hæ,“ sagði hún
aftur, „þér hefur versnað i kvöld.
Hvers vegna líður þér svona illa,
elskan — Mrs. Manson á ég
við?“
Mrs. Manson horfði í augu
hennar.
„Bíðum nú við,“ sagði Milly.
„Eitt í einu. Það er eitthvað sem
þér er illa við. Það sé ég. Jæja,
við skulum sjá um það, við
fleygjum því út, hvað sem það
er. En fyrst verðum við að telja
æðaslögin." Hún dró kaldar
hendurnar upp undan ábreið-
unni og hélt um annan máttlaus-
an úlnliðinn.
Það var eiris og ský drægi
fyrir augun; síðan urðu þau
aftur gljáandi. Þau gljáðu eins
og augu í dýri, sem er fest í
illa spenntri gildru. Milly hafði
einu sinni séð íkorna ...
Æðaslátturinn var of hraður.
Hún hélt um kaldar hendurnar.
„Þú ert hrædd,“ sagði hún. Ég
veit það. En nú er allt búið.
Milly er komin. Ég skil þó ekki
hvers vegna þér ætti að vera
svona kalt á höndunum, þú hef-
ur nóg af ábreiðum og herberg-
ið er alveg mátulegt. Kvíðin út
af einhverju? Svona, svona, þú
mátt ekki vera það.“ Hún sat á
rúmbríkinni og talaði blíðlega og
sefandi. „Ég er nokkurn veginn
viss um hvað hefur gerzt,“ sagði
hún. „Þig hefur dreymt illa. Og
vegna þess að þú ert veik og
tiltölulega ósjálfbjarga, þá gaztu
ekki hrundið draumnum af þér.
Þegar mig dreymir illa þá mun-
ar engu að ég sparki sjálfri mér
út úr rúminu og vakni æpandi.
Það er óþægilegt, finnst þér
ekki? En þetta kemur fyrir alla
öðru hvoru, heillin — Mrs. Man-
son, meina ég, þú ert ekki ein
um það.“
Nei, ekki var það þannig. Að
dæma eftir augum Mrs. Manson
þá var það ekki draumur. Þau
sögðu það, jafngreinilega og orð.
Þau sögðust hafa séð eitthvað.
Milly fann hroll niður eftir
bakinu. Nú ertu búin að koma
mér á lagið. Ekki svo að skilja
að ég hafi ekki verið að búa
mig undir það. Bein í kössum ...
Ég þyrfti ekki mikið til að þora
ekki að líta um öxl núna, jafn-
vel á Emmu.
Hún neri hendurnar gætilega.
Þær voru jökulkaldar, en á enni
Mrs. Manson perluðu svitadrop-
ar. Gerðu eitthvað, sagði Milly
við sjálfa sig. Reyndu að kom-
ast til botns í þessu, en láttu
hana ekki sjá að þú sért óróleg.
Hún gat ómögulega hafa séð
neitt. Það var ekkert að sjá. Ef
til vill hefur hún heyrt...
EKCO
SJÓNVARPSTÆKIÐ
SEM VEKUR ATHYGLI.
MJÖG
HAGSTÆÐIR
AFBORGUNARSKILMÁLAR
(•hp&ko
Laugavegi 178, sími 38000.
RAF-VAL
Lækjarg. 6 A, sími 11360,
FALKINN
49