Ljósberinn - 15.07.1922, Qupperneq 3

L JÓSBERINN
219
kemur inn í herbergið, og þá syngur þú, himin-
glaður:
Nú er sólskin mér í sál í dag,
og signuð gleðirós;
nú jörð og himinn jafnt mér skín,
þvi Jesús er mitt ljós.
Nú er sólskin, sumarsólskin,
sælar allar stundir dagsins nú.
Mér Jesús auglil sýnir sitt,
sólbjart er því lijarta mitt.
-----O-----
VT(p JL.eBEDL e)1^!
Sögurnar hennar mömmu.
(Æfintýri).
Teknar úr »Hjemmet«. — Eftirprentun bönnuð.
Maríubarnið. Niðurl.
Konungurinn var sárhryggur, því að hann elsk-
aði drotningu sína svo út af lífinu og trúði því
ekki, að hún væri galdrakind. En nú braut múgur-
inn hallarhliðin og ruddist inn í höllina, alt inn
að hásæti konungs og drotningar og heimtaði með
ógnarfrekju, að drotning væri sett í fangelsi. Kon-
ungur gat þá ekki lengur færst undan því, og svo
var unga, mállausa drotningin dregin fyrir dómstól
fólksins og alt fólkið dæmdi einum rómi, að hana
skyldi brenna lifandi á báli. —
Stólpi mikill var reistur upp á víðum velli og nú
var ósköpum öllum af viði hlaðið utan um stólpann.