Ljósberinn - 09.03.1929, Blaðsíða 1

Hlýðið Jesú.
Sunnudagaskólinn, 10. marz 1929.
Lestu Mark. 9. 2.— 8.
Lærðu 1. Jóh.,n 14 b.
Og vér sáum dýrð lians, dýrð
» sem eingetins sonar frá föður.
Jesús gengur upp á Hermon-fjall með
trúnaðarpostulunum sínum: Pétri, Jakobi
og Jóhannesi og þeir sáu dýrð hans.
Petta átti að styrkja trú þeirra á
dauða hans og upprisu og trú þeirra á
því að hann væri hinn eingetni sonur
Guðs, því að röddin úr skýinu var rödd
Guðs: »Pessi er ininn elskaði sonur,
lilýðið á hann«.
Peir Pétur og Jóhannes minnast báðir
á það seinna, liversu þessi uminyndun
frelsarans hefði orðið þeim til trúar-
styrkingar.
Jóhannes gleymdi heldur aldrei bæn-
inni, sem Jesús bað fyrir lærisveinum
sínum, síðasta kvöldið, sem hann lifði.
Pá bað hann: »Ég vil, að þeir, sem þú
gafst mér, séu hjá mér, þar sem ég er,
til þess að þeir sjái dýrð mína, sem þú
gafst«.
Pá hefir Jóhannes vafalaust hugsað
til þess, sem hann sá á fjallinu. — En
hve þeim þótti sælt að vera hjá honum
þá stund. Peir urðu frá sér numdir af
Iteirri dýrð, sem þeir sáu.
Dýrðin, sem þeir sáu, iijó aft af innra
með Jesú; þó að hún væri venjulega
hulin sjónum manna, þá kom hún þó
frain í orðum hans og verkum.
Ó, hvílík sæla er þeiin búin, sem eru
trúir lærisveinar Jesú alt til dauðans.
Börnin skilja þá sælu bezt og þeir,
sem verða eins og börn. Oft fá þeir að
njóta sælla stunda með Jesú.
Pá lukust upp mín augu, herra kær,
hve ásýnd þín varð náðarrík og skær,
ó, hvílík sæla hresti og gladdi mig,
ó, hvílík sæla, Guð, að finna þig.
En skýjum brá yfir og þeir sáu eng-
an nema Jesú og heyrðu röddina úr
skýjunum. Og þar eins og sagt væri
við þá: »Pið fáið ekki að sjá þá dýrð,
sem ég gef inínum elskaða syni, nema
þér hlýðið á hann«.
Hlýðin börn fá að sjá hann, hrein-
hjartaðir fá að sjá dýrð hans, trúum
lærisveinum gefur hann kórónu lífsins.
»Hlýðum, fylgjum hirðinum góða!«
Jesús bað áður en þetta gerðist, sem
textinn segir frá. tJmmyndunin er svar
föðursins við bæn sonarins. Peir Móse
og Elías tala við liann um pínu hans
og dauða — þessi bænheyrsla styrkir