Ljósberinn - 09.03.1929, Blaðsíða 8

80
LJOSBERINN
honum umsóknarskjalið og svaraði: »Ég
er að sækja um undirforingjastöðu hér
við fangelsið«.
»Hm, haflð þér nokkur meðmæli?«
Moulins benti á nafn Napóleons á
skjalinu.
I’á fanst honum gamli maðurinn verða
vitund mýkri í rómnum.
»Já, svo, Bonaparte hershöfðingi«.
»Já, svo«, tók hann upp aftur. »Og [)ér
eruð þá víst samdóma velferðarnefnd-
inni í pví, að bölvaðir burgeisarnir fái
makleg málagjöld, er vér setjum [)á í
fangelsi eða hálshöggvum pá? Jæja, en
pér munduð ekki sækja um stöðii hérna,
ef pér væruð á öðru máli, pví að pér
fáið margt ljótt að sjá«, sagði Heron
og hló.
Hér slítum við sundur hjón og foreldra
og börn, eftir pví, sem peir vinna til.
Hér er engin vatnsgrautar-miskunnsemi«.
Og svo hló hann aftur háðslega og
hrottalega.
Að pví búnu fór hann að lesa skjal-
ið og sóttist pað heldur seint. Póttist
Moulins sjá af pví, að liann mundi ekki
vera vel læs. En loksins hóf hann upp
höfuðið og leit hvössum augum á Moul-
ins gamla, háan og prekvaxinn. Moul-
ins lét sér hvergi bregða og horfði fast
rólega í augu honum; Iiann vis'si, hvað
í húfi var. Hann var kominn til að frelsa
veslings litlu börnin, og annað peirra
var par að auki sonarbarnið hans.
Loks tók Heron aftur til máls: »Eg
sé, að pér eruð rammur að afli og á
pví parf líka stundum að halda, pegar
fangarnir taka til fótanna«. '
»Jæja, pér fáið stöðuna. Pér eigið að
sjá um, að hermennirnir geri skyldu
sína, að klefarnir séu, eins og peir eiga
að vera og að föngum sé ekki sýnd
nein tilhliðrun. Par að auki eigið pér
að hafa gætur á Síinoni skóara. Kona
hans er farin að sýna Dauphin meiri
vægð en áður, ræflls unganuin peim«.
Frh.
Fangaleikur.
Allii' nema einn taka saman h(5ndum og
inynda hring, en pessi eini stendur svo innán
í hringnum. Peir, sem hringinn mynda dansa í
kring um pann, sem innan í er, en hann syngur:
»Heyrið öll og opnið hlið og opnið hlið
og opnið hlið,
heyrið öll og opuið hlið og opnið hlið,
ég ætla burt«.
I’á dansa peir í ákafa sem hringinn mynda
og syngja:
»Með lykli áttu að opna hlið og opna lilið
, og opna hlið;
með lykli áttu að opna hlið og opna hlið,
ef ætlar burt».
Pá fer aumingja fanginn að gráta og syngur:
»Lykilinn eg minn hef mist, eg minn hef mist,
ég minn hef mist,
lykilinn eg minn hef inist, eg minn hef mist
eg man það nú«.
Hinir halda áfram að dansa í hringnum og
syngja:
»Pú verður inni í alla nótt, í alla nótt,
í alla nótt,
þú verður inni í alla nótt, í alla nótt,
já, eflaust þú.
Eða stöktu, ef þú vilt, ef þú vilt,
ef þú vilt,
eöa stöktu, ef þú vilt, ef þú vilt
út lir hring;
utan um þig erum við, erum við,
erum við,
utan um þig erum við, erum við
alt í kring«.
í þessu ryðst sá, sem inni er út á milli
einhverra tveggja ef hann getur; hepnist hon-
um það, þá verður hann laus og einhver ann-
ar er fangi.
Siff. Júl. Jóhannesson.
Útbreiðið Ljósberann.
Prentsm. Jóns Ilolgasonar/