Ljósberinn - 06.04.1929, Blaðsíða 1

Vosterift
._ fewí* éqg&fty 'JCeHjffjið
& kontatil mín úgiSdtínilVþelm þ&ýi
_>/(t% sfíkuth fyeþrír Qu%s fík};: jjf.
IX. árg.
Reykjavík, 6. apríl 1929.
14. tbl.
Dæmisögur Jesú.
Sunnudagaskólinn 7. apríl 1929.
¦ Lestu: Mark. '4, 25—32.
Lærðu: Fil. 1, 6.
»Ég fulltreysti einmitt því að
hann, sem byrjaði í yður göða
verkið muni fullkomna þaö« .
Jesús er að segja lærisveinum sínum
dæmisögur og líkingar.
Hvað er hann að gera þeim skiljan-
legt með þeim?
Með líkingunum segir hann að til pess
að hann geti fullkomnað góða verkið
í sálum peirra, pá verði peir að geyma
pað í góðu hjarta, til pess að pað geti
borið ávöxt. Avaxti peir pað ekki, pá
verði pað frá þeim tekið.
Biðjum Jesú að hjálpa, okkur til að
ávaxta pað.
»Mór gott bam gef að vera
og góðan ávöxt bera«,
IJá segir hann dæmisögu til að sýna,
hvernig góðir sáðmenn eigi að sá sæði
iians, orði hans. I'eir eiga að fela Drotni
vöxtinn og bíða eftir pví með trú og
polinmæði að pað komi up'p sem peir
hafa sáð.
»Vonglaður sáðmaður vakir og sefur,
vöxtinn frelsarinn sæðinu gefur«.
Síðast lýsir Jesús pví í dæmisögu,
hvernig fagnaðarerindi Krists breiðist út
um heiminn «yfir lönd yfir höf«.
»Hve gleðileg verður sú guðsríkis öld«.
RekkjuYoðin.
Bóndi npkkur átti föður á lífi og hafði
hann hjá sér. Hann var orðinn gamall
og par af leiðandi ógn skapstirður og
vandfarið með hann. Bóndinn gat ekki
umborið föður sinn, og var oft vondur
við hann. Faðir hans óskaði sér pá, að
hann gæti komist á elliheimilið þar í
bænum. Hann bjóst við, að þar gæti
hann fengið þá aðldinningu, sem honum
væri þörf á. Pá losnaði hann við
harðúð og aðfinningar sonar síns; það
gerði honum eillidagana óbærilega.
Sonur hans tók þessu feginsamlega,
og lét ekki á sér standa að verða við
óskum hans, og lét flytja hann á heim-
ilið samdægurs. En ekki var heldur alt
á boðstólum á elliheimilinu, sem gamla
manninn langaði til að fá. Þar fjekk