Ljósberinn - 13.07.1929, Blaðsíða 8

208
LJOSBERINN
hafið bvor á öðrum. Pað er gott, en þið
ættuð að elska liver annan — í Drotni.
Ef öðrurn ykkar verður eitthvað á, |)á
ætt.i hinn að elska hann svo mikið, að
lrann tæki ekki að eins á sig refsing-
una fyrir hann, heldur segði líka hrein-
skilnislega, að hann hefði gert rangt.
iíg veit, að petta er erfitt fyrir frann,
sem elskar. En nú skil ég pað, sem kom
fyrir í dag. Lúlli gerði [rað, sem rangt
var, í athugaleysi, og misti svo hug-
rekkið, [regar ég spurði: Ilver gerði pað?
Og eins og venjulega gerist, pá býður
ein syndin annari heim; Lúlli var ekki
nógu hugaður til að sitja eftir í sætinu
sínu og sýna með pví, að Iiann væri sá
seki. Segi ég pað ekki satt, Lúlli?«
>Jú, herra«, svaraði Lúlli, og tárin
boguðu niður vangana.
Pá sneri kennarinn sér að l’alla og
spurði: »IIvers vegna stóðst pú ekki
upp úr sæti pínu?«
»Jæja, herra«, sagði Páll og strauk
hárið upp frá enni sér, »pað var af pví,
að ég sagði við sjálfan mig: bróðir minn
hefir gert rangt, og fyrst hann vill ekki
kannast við pað, pá verð ég að sitja
hérna eftir í staðinn fyrir hann?«
»Nei, nei!« hrópaði Lúlli, »ég má til
að sitja eftir«, og svo fór hann aítur
að gráta.
»Pið sjáið nú, kæru drengir«, sagði
kennarinn, »að pað er gott að hegða
sér altaf heiðarlega. Salómon heíir sagt:
»Sá, sem dylur yíirsjónir sínar, verður
ekki lángefmn, en sá, sem játar pær og
lætur af peim, mun miskunn hljóta«.
(Orðskv. 28, 13).
»Petta er satt, eins og sérhvað annað,
sem biblían kennir okkur. Og ef pú
hefðir, pegar ég spurði, játað pað fyrir
mér, pá hefði ég fyrirgefið pér; en í
stað pess hlýtur nú bróðir pinn að taka
skömm pína á sig, pó að hann sé sak-
laus. Og fyrst hann hefir gengið í pinn
stað, pá hlýtur hann líka að taka á sig
[iá refsingu, sem pú hefir unnið til, en
pú ert laus allra mála sjálfur«.
Lúlli hélt pá áfrain að sárbiðja bróð-
ur sínum lausnar, en kennarinn svaraði:
»Nei, nei, ég get ekki tekið orð mín
aftur. Ég liefi refsað Páli; hann verður
að leysa pað af hendi, sem hann lieíir
sjálfur á sig tekið, af ást til hins seka
bróður síns. Ég fyrirgef pér, barnið mitt,
og elska Jiig jafnt og áður, [iví að nú
veit ég, að pú ert hryggur út af broti
pínu. Eg veit, að pú mtinir verða bróð-
ur pínum pakklátnr fyrir pað, sem hann
hefir gert fyrir pig, og lætur pér um-
hugað um, að .gera petta aldrei aftur«.
Og góði kennarinn hafði rétt að mæla.
Upp frá peiin degi skildi Lúlli betur en
áður, hvað bróðir hans elskaði liann
mikið, og sýndi honum ávalt síðan óslít-
andi trygð og pakklátsemi.
Kæru börn! Minnir petta ykkur ekki
á Jesú, sem refsað hefir verið í okkar
stað? Ilann elskaði okkur svo mikið, að
hann settist par, sem við höfðum unnið
til að sitja með syndum okkar. »Dauð-
inn er laun syndarinnar«. Guð veitti
honum viðtöku í okkar stað og reisti
hann upp frá dauðum og setti hann í
dýrð sér til hægri handar; og Guð segir
okkur, að við skulum treysta honum,
pví að hann sé frelsari okkar og eng-
inn annar. —
»Og ekki er hjálpræðið í neinum öðr-
um, pví að eigi er heldur aúnað nafn
undir himninum, er inenn kunna að nefna,
er oss sé ætlað að verða hólpnir fyrir«.
(Post. 4, 12).
BARNABÓKIN „FANNEY“
fæst í Emaus og fleiri bókaverzlunum, bæði
einstök hefti á 1 kr. og öll lieftin (5) skraut-
bundin á 7 kr. Úrvalssögur, kvæði, myndir og
skrítlur. — Skemtilegásta tækifærisgjöf.
Prentsin. .Tódr JTelgasonar.