Ljósberinn - 01.10.1939, Blaðsíða 20

E YÐIMERK UM FORl N
.10) Saga í mrndum eí'tir fSenryk Sienkiwicz

'að jUf er í vændum. IÚix and' n*haí
Á ný þutu úlfaldarnir áfram. Saba varð eftir,
engin hætta var á að hann viitist. Stasjo vonaði,
að hann myndi leiða leitarmennina á spor þeiira.
Hann skýrði Nel frá þessari von sinni, og n,i
brosti hún í fyrsta sinn siðan þeim var tænt.
meðan knúðu Arabarnir úlfaldana áfram. Stasj'.’
sá, að nú héldu þeir inn í eyðimörkina. »Pið i jar-
lægist Nii og Bahr-Jussef«. »Hvernig veiztu það,
ekki sérðu fljótið héða.n?« spurði Idrys. »Sólin, er
kemur upþ í austri, skin á bak okkar, og þá förum
við í vestur«. Idrys kinkaði kolli samþyklijandi.
Pau hé tm áftarn stanzlaust ivain að hádegi, en
þá stöðvuðu Ai abarnir iestma í gjá eittni, inn á
milli hamrabetta. V'arla vom þeir stignir af baki
úlfaldanna, þegat pair rák.t upp öskur, hlupu á-
fram og köstuðu -teinum fram fyrir sig. Stasjo sð
nú úr sæti sinutn tii kennile<'a sjón. Út úr þurum
runnunum hiykkiaðt sig átr<,m stór slanga með
eldingarhraða eftir klettagi jólinu. Ara.barnir eltu
hana trylltir, en vegna þess hve jarðvegurinn var
ósléttur var erfitt að hæfa hana með grjóti og
hún hvarf. Kvíðafullir sneru þeir aitur.
S udanarMr^ftótftJta' iíá'ðii* f'ántíisákanöi a&gnar iði
á S&sjjf, og Idrys, spurði hann ðrólegu|-: ^Hefir þti
stefnt slöngunni h-veg fyrk;; okkur?fc »]j}ei!« :|Er
faðfr Jiinn 'þá 'galdralAaðúr?'« IpSrðilldqts. »Ji-.<, i
svairaði Stasjo hiklaust. Honum skyliiisiiyjú sajm- j
stnndiíi; að' þessir viltu, hjátrúarfullú-menn úl tu j
alöngmja. Výjfa, illan fyrir'boða og tákn þess. aö |
fíöttfrin mýildi.;misheppnast. »Pá hefiy fáiðir þ nn !
sen.t okkur hana«, sagðj Idrys, »en hánn ge ur
reitt sig á, að við nefnum fyrir galdra hanSI á þér«.
»Pað verður ykkur sjálfum verst«, svaraði Btasjo.
:k- _
& ■r.'ffí.'ný m-Á.
va*ð í*t-
ínn.aJveg dæmahius, þðtt vetur væri nú. Himln-
ihiPÍvar ’héið'ui' f'GgPfjSIdi gamma sveimaði yfir
;,jp,jíaldarnir geystust stajiz-
laust áfram, en löru n'u að gefa frá sér hræðslu-
a{Æ)i:
va|dð
tjm| íáfehí sefur i vestrinu;yíhifn>há'£ififiiíiö upp
úr sandinum og geisar nú á móti okkur. >-yrir 3
árum grófhann hei.lai lest Ts;aiidihn. N k murl áun.
á móti okkur. Við getum ekki foi’ðast hann«.