Ljósberinn - 12.08.1933, Blaðsíða 8

L J 0 S B B R 1 N aN
É2á
að hinni afskaplegu lýsingu Þyrí systur
sinnar á »reiki hvíta herramannsins«,
og að þeirri ætlun hennar, að hann væri
löngu dáinn og genginn aftur. En á
þessu skeiði kvöldsins, og þegar hann
var einn á fótum í öllu húsinu, þá var
alt öðru máli að gegna. Pétur hraut
þarna uppi á loftinu, svo að hrikti í rúð-
unum — hann, sem alt kvöldið hafði
verið önnum kafinn við að vefja sam-
an vasaklúta, og gera að »músum«, og
binda þær svo saman með langri taug,
er náð gæti yfir alt gólfið.
Húha! En hve sú skógargata var öm-
urleg svo seint á kvöldi, hugsaði Gústi
og hrylti sig. Það var líka heimskulegt
af prófastinum að banna Edvarð út að
fara, þegar farið væri að skyggja; ann-
ars hefði hann getað fylgt Gústa heim
til sín.
Hann ásetti sér nú, að hætta þessum
ferðum seint á kvöldum. Frh.
Frúðleikur oi sÞitnn. j
Þrjár stærstu áorgrir licimsins.
Nú er röðin þannig eftir stærð: London,
New-York og Tökló (höfuðborg Japana). Áður
var París þriðja borgin, en Japanar lögðu svo
marga smábæi og nágrannaþorp undir Tókió,
að mannfjöldi hennar fór við það fram úr
íbúum Parisar.
Einkennilegir bnnkaþjóniu'.
i Síam er það aisiða, að hafa einn apa i
hverjum banka. Er hann hafður til þess aö
bíta í þá málmpeninga, sem gjaldkerinn er
hræddur um að séu falskir. Er hægt að sjá
það í tannaförunum, hvort svo er eða ekki.
Gegna þeir þessu skyldustarfi sínu mjög trú-
lega og eru altaf tilbúnir að bíta í, þegar
peningur er borinn að munni þeirra.
Misskiiningur á útlendu orði.
Móðir (sækir barn sitt á barnaleikvöll, þar
sem það hefir dvalið allan daginn): »Hvernig
hefir nú Leifur litli hegðað sér í dag?«
TJinsjónarkonan: »Hann hefir verið eins og
séntilmaður I allan liðlangan dag.«
Móðirin: »Petta er ljótt að heyra. Ég skal
tala alvarlega við hann, þegar við komum
heim, svo að hann geri það ekki aftur.«
Á t'riinisýningu leikrits.
Leikritsliöfiindurinn: »Pú kemur nokkuð
seint í leikhúsið, viniy minn. Leikurinn er
byrjaður fyrir hálftima. Þú verðúr að læðast
á tánum.«
Villlii'iiin (brosandi): »Hvað er þetta? Eru
allir sofnaðir strax?«
Lítilsvirðiiigarorð Jóns ganila
Árni: »Hvernig stendur á því, að hann
Jón gamli kallar hvern mann manngæru, sem
hann skammar eða vill lltilsvirða í orðum?«
Bjarni : »Hann tók upp á þessu fyrir fá-
um árum, þegar sauðargærurnar féllu sem
mest í verði eða urðu því nær verðlausar, og
ég býst við að hann haldi því áfram, þang-
að til þær hækka aftur I verði.«
Góð gleraugu.
óli og Pétur voru á leið í kaupstaðinn. Þeir
gistu hjá bónda nokkrum sem léði þeim ýms-
ar bækur að lesa í. Pétur var tekinn að eldast
og sá illa og bað að ljá sér gleraugu, en
þau voru ekki mátuleg, og hann sá ekki
með þeim.
Þá fékk óli honum umgjörð sem hann fann
í glugganum og voru engin gler í henni.
»Þetta eru beztu g.leraugu sem ég hefi not-
að,« sagði Pétur þegar hann var búinn að setja
þau á sig.
Hnnn ætlaði að verða gainnll.
Níræður maður kom i heimsókn til sonar
slns sem var nýbúinn að kaupa sér jörð. Hon-
um leizt vel á jörðina og að skilnaði sagði
hann við son sinn: »Þegar ég kem aftur eftir
tuttugu ár þá verður nú víst eitthvað orðið
breytt hérna.«
Reikningskennarinn (í pósthúsi): »Ég ætla
að fá eitt 20 aura frímerki. Hvað kostar það?
Prentsmiðja Jóns Helgasonar.