Ljósberinn - 01.04.1936, Side 10

80
LJÖSBERINN
iil»4fa:iíEw#«
fóiXUoviO'M^ii'UrjiHACAHDtt
p*r*c lU**t*t-
liiíí.
Borg á S'páni.
í landi, som nýlega, hefði mist konung
sinn. Eftir mikla. erfiðleika og þrautir
komst hann þangað og- var valinn til
konungs. Nú .skreytti h,ann sig með perl-
um og gimsteinum, bjó í voldugri höll,
og hafði hundrað fíla til afnota fyrir sig.
Hinir einföldu. negrar hlýddu honum í
stóru. og; smáu og tilbáðu hann eins og
guð, féllu fram fyrir honum og hrópuðu:
»Góði faðir, herra Jón!«
Á hverjum degi gat hann farið á ljóna-
veiðar og notið allra þeirra lystisemda,
sem hann óskaði. En »herra Jóni« féil
samt ekki vel þessi tignarstaða, því
svartari en hinir svörtustu þegnaj- hans
var skugginn, sem enn fylgdj honum.
Hann var enganveginn hamingjusamur.
Brátt varð hann svo þreyttur á þessari
konungstign sinni, að hann lagði auðæfi
sín á bak úlföldum og hélt af stað til
Asíu. Þegar þangað kom, frétti hann um
vitring einn, sem bjó aleinn langt inn í
eyðimörkinni. Hann var talinn vitrasti
maður vera.ldarinnar og hann gat svai1-
að sérhverri spurningu er fyrir hann
var lögð. Jón hugsaði með sér: »Þessi
maður hlýtur a,ð geta sagt mér, í hverju
hamingja lífsins er fólgin.« Hann tók
úlfalda, sinn og hólt af stað út í eyði-
möi’kina til þess að leita. að þessum
heimskunna vitring. Eftir langa leit
fann hánn hann loksins í helli nokkrum,
sem hann hafði fyrir bústað sinn.
»Ég er miljónamæringurinn, herra
Jón, konungui' í negraríkinu Tsjamtitu;
mér hefir verið sagt, að þú værir vitr-
asti maður í heimi og nú langar mig til
að leggja fyrir þig eina spurningu: Hvai'
er hægt að finna hamingjuna?«
»Hamingja,« sagði vitringurinn, »er
hvorki auðæfi né frægð. Hamingjuna
finnur þú ekki meðal mannanna, en í
kyrð einverunnai'. Ger þú eins og ég,
gef þú allar eigur þína.r, og lifðu í fátækt
og einveru, og þú mu.nt verða sæll.«
Jón ákvað að fára áð ráðum hans.