Tímarit iðnaðarmanna - 01.03.1933, Síða 16

T I M A R I T
IÐNAÐARMANNA
Stjórnin stýrir málefnum fjelagsins mitii funda.
Hfm keinur frarn fyrir hönd fjelagsins í öllu því
er starfsemina varðar og vinnur að markmiði fje-
lagsins á þann hátt, er hún telur best og i samræmi
við vilja fjelagsmanna og L. í. V.
11. gr.
Endurskoðendur eru tveir og einn til vara, kosnir
einn á hverju ári, þannig að kjörtími hvers er þrjú
ár, nema hinna fyrstu, er víkja eftir hlutkesti.
Endurskoðendur skulu áriega rannsaka hag fjelags-
ins allan og fjármálastjórn og gefa aðalfundi skýrslu
um störf sin.
12. gr.
Lögum þessum má aðeins breyta á aðalfundi. Þau
skulu staðfest af L. I. V. og breytingar eru því að-
eins gildar, að þær sjeu staðfestar á sama hátt.
í stjórii deildarinnar voru kosnir:
Helgi Bergs, framkvæmdastjóri,
Brynjólfur Þorsteinsson, bankaritari,
Eggert Kristjánsson kaupmaður,
Guttormur Andrjesson, byggingameistari,
Tómas Jónsson, kaupmaður,
og varastjórn:
Halldóra Bjarnadóttir, forstöðukona,
Metúsalem Stefánsson, búnaðarmálastjóri,
Aðalsteinn Kristinsson, forstjóri,
Sigurður Halldórsson, Jiúsasmíðameistari,
Tómas Tómasson, framkvæmdastjóri.
Endurskoðendur voru kosnir þeir Helgi H.
Eiríksson, skólastj. og Arnþór Þorsteinsson,
verslunarm. og til vara, Árni Einarsson, kaupm.
Á Akureyri liefur önnur deild verið stofnuð
og er Baldvin Ryel kaupm. formaður hennar.
Vikur.
Innlent skjólefni til húsagerðar.
Það er kunnara en frá þurfi að segja að mjög
miklar framfarir liafa orðið á siðustu árum í
islenzkum iðnaði. Sjerstaklega þá að því leyti
að viðfangsefnunum hefir fjölgað mikið. En
vaxandi fjölbreytni í iðnaði krefur stöðugl
nýrra og nýrra Iiráefna, innlendra og útlendra.
Þar sem svo er liáttað, þarf þjóðin stöðugt að
vera á verði um það, að kaupa ekki inn í land-
ið þau efni, sem til eru í landinu, jafngóð eða
betri en þau útlendu. íslendingar liafa á siðast-
liðnum áratugum bakað sjer óljætanlegt tjón
með því að gleypa bráa ýmsa háttu erlendra
þjóða í stað þess að taka lærdóm þeirra og
rejmslu til hliðsjónar og íslenska síðan verkefn-
in í hendi sjer.
Eitt af því sem íslendingar bafa keypt inn í
landið og greitt of fjár fyrir á síðustu árum.
er skjóllag innan á liúsveggi, einkum steinbúsa.
Þó er til í landinu gnægð efna, sem eru jafngóð
og betri.
A síðastliðnum 5 árum, sem hagskýrslur ná
yfir (1927—’31) hafa verið fluttar inn skjól-
plötur til húsagerðar fvrir kr. 502.917 þar af
er kork kr. 351.884 aðrar plötur ýmsar teg.
kr. 151.033.
Efnin, sem við eigum til í landinu og gæt-
um notað í stað hinna útlendu eru t. d. mór,
reiðingur og vikur. Mórinn er sjerstaklega
hentugur til tróðs í holsteypta veggi. Þarf þá
ekki annað en þurka hann og mylja. Þetta liefir
nokkuð tíðkast í sveitum undanfarin ár, mest
fyrir atbeina Jóhanns Kristjánssonar bygging-
armeistara. En ekki er þessu gaumur gefinn
svo sem vert væri. Úr mó og torfi (reiðingi)
mætti gera ágætar skjólplötur innan á veggi,
en yrði þá sennilega að vinna þær með góðum
og fullkomnum vjelum ef vel ætti að vera.
Þýskar torfplötur liafa sjest bjer í byggingar-
efnaverslun, það er sama sagan og um útlendu
„fjallagrösin íslensku“ í lyfjabúðunum.
En það efnið islenska, sem að ýmsu leyti er
Iieppilegast, sjerstaklega í stað korks, þar sem
múrsljetta skal innan á — er vikurinn. Hafa
þegar verið gerðar ítarlegar rannsóknir, sem
sýna að efni þetta er mjög framarlega í röð-
inni bvað einangrun snertir, borið saman við
önnur efni, sem undanfarin ár bafa mest verið
notuð bæði bjer og erlendis, enda fer nú notkun
vikurs óðum í vöxt í nágrannalöndum, og eru
þegar farnar að berast bingað eftirspurnir frá
öðrum löndum.
Fylgir lijer á eftir tafla sem sýnir árangur
þessara rannsókna.
Auk þess að vera ágætt skjólefni eins og
rannsóknir bafa leitt í ljós, eru vikurplötur að
ýmsu leyti heppilegri en kork.
í fyrsta lagi má telja að endingin sje ósam-
bærileg. Vikur er algerlega „dautt“ efni og end-
ist öld eftir öld. Miðað við það má segja að
[ 14 ]