Tímarit iðnaðarmanna - 01.08.1949, Blaðsíða 8

Iðnaðarritið 3.- 4. XXII. 1949
Þessi mynd af flestum þingfulltrúum var tekin í MiSbcejarbarnaskólaportinu.
Tíunda Iðnþing íslendinga
var sett í Baðstofu Iðnaðarmannafélagsins í
Reykjavík laugardaginn 25. sept. kl. 4 síðdegis.
Forseti Landssambands iðnaðarmanna, Helgi
H. Eiríksson, setti þingið með eftirfarandi ræðu:
Eg býð ykkur öll velkomin, þingfulltrúa og
gesti.
Það er ekki hægt að segja, að á þessu rúma
ári, sem liðið er síðan 9. iðnþingið var haldið,
hafi skeð márgt í iðnaðarmálum þjóðarinnar.
en það sem skeð hefir, er þeim mun athyglis-
verðara. Eins og ykkur er öllum kunnugt, þá
er nú svo komið fyrir oss Islendingum, að við
erum orðnir peningalitlir inn á við og gjaldeyris-
lausir út á við. Fjármagn til framkvæmda í
landinu er að verða á þrotum og kaupgeta frá
útlöndum aðeins fyrir brýnustu nauðsynjum.
Menn eru ekki á eitt sáttir um orsakir þess, að
svona er komið, en ég hygg að við gerum réttast
í því, að kenna okkur sjálfum um, óforsjálni
manna, sem voru fátækir en komust síðan létt
til efna.
En hvað sem orsökunum líður, þá er hitt ljóst,
að þegar í óefni var komið, varð að taka í taum-
26
ana og stöðva ónauðsynlegustu eyðsluna, áður
en um þverbak keyrði. Þetta hefir verið reynt.
Þær tilraunir áttu fyrst og fremst að tryggja
það, að atvinnulífinu hrakaði sem minnst, að
arðbær atvinna gæti haldið áfram á öllum svið-
um, því þá átti að vera tryggt, að þjóðin liði
ekki nauð. Hömlur þær, sem í þessu skyni varð
að leggja á innflutning og athafnafrelsi lands-
manna, er það, sem mest er nú deilt um, hversu
heppilega hafi verið beitt. Allar stéttir gera há-
værar kröfur, ekki aðeins um nauðsynlegt við-
hald og eðlilegt gengi, heldur og um stórkostlegar
aukningar, jafnvel þar sem aukninga er sýnilega
ekki þörf. Og þar sem þessar kröfur hafa nægan
styrk í valdastöðum, er þeim sinnt og framfylgt,
á kostnað annars atvinnulifs í landinu. Eg tel
mig ekki í þetta sinn þurfa að nefna nein dæmi,
þau eru of alkunn til þess. Hitt tel ég rétt að
benda á, að þótt fjárhagsráð hafi látið gera og
gefið út yfirlit yfir gagn og gildi iðnaðarstarf-
semi í landinu, sem sýnir að um % allra lands-
manna lifir á iðnaði, og að hann á mörgum svið-
um getur fullnægt þörfum landsmanna og spar-