Vikan - 01.11.1951, Blaðsíða 14

14
VIKAN, nr. 42, 1951
Bruni í skóginum.
Framhald af bls. ý.
kom í einu stökki út um gluggann. En
Estella hneig niður á þröskuld hússins.
Þá tók Pierre hana upp.
Hann hljóp. Hitinn varð alveg óþolandi
Brunnum trjábútum rigndi yfir þau, og
hvað eftir annað lá við, að föt þeirra
brynnu. Augabrúnir þeirra sviðnuðu, hár-
ið og andlitið varð þakið sóti. Þau voru
glötuð. Tréin féllu hvert á fætur öðru með
þungum dynkjum.
„Áin,“ datt Pierre skyndilega í hug, „ef
við kæmumst að ánni, er allt í lagi.“
Hann ruddi sér braut gegnum þétt
kjarrið. Bak við hann teygðu logarnir sig
á eftir honum og Estellu eins og hungrað-
ir úlfar. Og þarna var áin. Hann flýtti sér
út í með Estellu í fanginu. Vatnið tók
honum í herðar.
Pierre hélt fast utan um stúlkuna.
„Þetta fer allt vel,“ hvíslaði hann. „Ég er
hjá þér, Estella!“
Stúlkan hjúfraði sig að honum. Hún leit
á hann stórum, dökkum augum: „Pierre,
veizt þú ekki, að ég elska þig? Hversvegna
ert þú alltaf svo fjarlægur mér? Elskar
þú mig ekki?“
Hann stóð eins og steinrunninn. Hann
heyrði hvæs eldsins og sá skóginn brenna,
en í örmum hans lá kona, sem játaði hon-
um ást sína.
Hann laut yfir hana.
„Er þér alvara, Estella? Þú talar ekki
þannig af ótta við logana. Elskar þú mig
raunverulega ?“
,,Já,“ sagði Estella kyrrlátlega, „ég
fann það undir eins og ég sá þig. Eg hefði
ekki sagt þér það, Pierre — en nú þegar
fyrir okkur á að liggja að deyja saman,
vil ég, að þú vitir það? Ég elska þig eins
og þú ert, svo alvarlegur, svo sterkur. Þú
ert sá, sem mig hefur ætíð dreymt um —
og nú er það of seint.“
„Nei, það er ekki of seint. Við munum
bæði lifa saman!“
Hann laut aftur yfir hana og kyssti
rauðar varir hennar.
„Og Gaston?“ spurði hann lágt.
Þá hló Estella. „Gaston er góður félagi
— en hann er eins og allir hinir.“
Aftur dró hann hana að sér og kyssti
]-ana
„Halló!“ „Halló!“ Skær rödd hljóm-
áði gegnum hvæs loganna. Þarna var
Gaston í broddi fylkingar fyrir björgun-
arliðinu. Hár hans var úfið og sviðið,
skyrtan rifin, en hann brosti eins og hann
var vanur.
„Ég var á leið í heimsókn til Éstellu,
þegar öll þessi ósköp hófust. Ég sneri við
til að aðvara stöðvarnar, en þá hafði
Pierre þegar gert það, og þegar við ætl-
uðum að ná í þig og Estellu, voruð þið
horfin. Guði sé lof, að þið eruð lifandi!“
Hann óð út í ána til þeirra og rétti
Pierre höndina: „Til hamingju, félagi, þú
596.
KROSSGÁTA
VIKUNNAR
Lárétt skýring:
1. greindur. — 5. geðs-
hræring. — 8. ólund. —
12. herbergi (slangur-
yrði). — 14. ánægður.
— 15. trylli. — 16.
kraftar. — 18. verzlun. —
20. leiði. — 21. egypzkur
guð. — 22. bæjarnafn. —
25. tveir samstæðir. —
26. söngur. — 28. lömb.
— 31. spendýr. — 32.
ætt. — 34. flinkur. —
36. ílát. — 37. hærð. —
39. glápa. •— 40. eðli.
41. tegund. — 42. gróð-
ur. — 44. bundin. — 46.
heiti. — 48. far(ðu) eft-
ir. — 50. óhreinka. —
51. hætta. — 52. gælu-
nafn. — 54. lyndiseink-
unn. —\ 56. viðurnefni.
— 57. geðslag. — 60.
tónn. — 62., ilát. — 64.
fley. — 65. búfjárafurð-
ir. — 66. háð. — 67.
lán. — 69. ófullur. — 71.
fuglar. •— 72. allsgáð. —
73. skrifa.
Lóðrétt skýring:
1. bjartur. — 2. þyngdareining. — 3. ás. —
4. tónn. — 6. frusu. — 7. i fljóti. -— 8. öðlast.
— 9. spyrna. — 10. kaffibrauð. — 11. stó. -—
13. hestsnafn. — 14. skarð. —- 17. mannsnafn,
þf. — 19. forskeyti. — 22. lánsamur. — 23. ör-
byrgð. — 24. umrenningur. — 27. heimskunnur
stjórnmálamaður. — 29. afkimi. — 30. skordýr.
— 32. kýrnafn. — 33. hljóðfæri. — 35. ílát. —
37. á flík. — 38. gagn. — 43. hraði. — 45.
hyggja. — 47. elska. —• 49. hlutuðu í sundur.
— 51. ekki til sölu. — 52. mathákur. — 53.
greinir. — 54. = 16 lárétt. — 55. hryggur. —
56. kvenheiti. — 58. úrgangur. — 59. vitleysa.
— 61. titill. —- 63. keyra. — 66. lítil. — 68.
skammstöfun. — 70. hljóð.
Lausn á 595. lírossgátu Vikunnar.
Lárétt: 1. ask. — 4. þrábæna. — 10. góm.
— 13. kola. — 15. slóra. — 16. rása. — 17.
krafl'. — 19. ata. — 20. fólar. — 21. gulir. —
23. tamur. — 25. fátæklingur. — 29. ss. — 31.
TF. — 32, æfð. — 33. nr. — 34. dá. —■ 35. ata.
— 37. örn. — 39. ala. — 41. gól. — 42. rakari.
— 43. aðkoma. — 44. efa. — 45. óss. — 47. aga.
—- 48. sal. — 49. in. — 50. st. — 51. ost. —
53. rr. — 55. ri. — 56. réttskiptin. — 60. boð-
un. — 61. rámar. — 63. kátur. — 64. krá. —
66. ragur. — 68. órar. — 69. dútla. — 71. rani.
— 72. far. — 73. ástafar. — 74. rat.
Lóðrétt: 1. akk. — 2. sorg. — 3. klauf. —
5. rs. — 6. ála. — 7. Bótólf. — 8. æra. — 9.
na. ■—■ 10. gálur. — 11. ósar. — 12. Mar. — 14.
aflát. — 16. rómur. — 18. litföróttur. — 20. fagn-
aðartár. — 22. ræ. — 23. tn. — 24. Asareið. —
26. kæn. — 27. Iða. — 28. málalið. — 30. stafn.
— 34. dómar. — 36. aka. — 38. ris. — 40. lag.
—- 41. gos. — 46. SOS. — 47. ati. — 50. séður.
— 52. skyrta. —- 54. rimar. — 56. rotar. — 57.
tn. — 58. pr. — 59. nagar. — 60. bára. — 62.
runa. — 63. kóf. — 64. kút. — 65. álf. — 67.
rit. — 69. ds. — 70. aa.
varst aðeins á undan mér! Ep það er nóg
af konum í heiminum . . .“
Pierre tók í hönd hans. Hann var svo
hamingjusamur. Gaston var þrátt fyrir
allt félagi hans, hann hafði gert honum
rangt til, en það var hægt að bæta úr því.
Björgunarliðinu hafði tekizt að slöltkva
eldinn að nokkru leyti og stöðva alveg
framgang hans.
Pierre bar Estellu í fanginu. Hann tók
ekki eftir hitanum af glóandi öskunni.
Hann gekk eins og sigurvegari, stoltur og
frjáls.
Að baki honum loguðu enn nokkur tré,
sem lýstu eins og brúðkaupskyndlar.
Svör við „Veiztu —?“ á bls. 4:
1. Undir nefinu er húð, sem getur þanizt feikn-
in öll út, þar geymir hann veiði sína. Sund-
fugl.
2. 570—632.
3. 105 e. Kr.
4. Um t 240 fuglategundir verpa að staðaldri
í Svíþjóð, en um 60 eiga þar heima árið um
kring.
5. 10. okt. 1898 d Lokinhömrum í Vestur-lsa-
fjarðarsýslu.
6. Selur.
7. Rauðsprettan.
8. Á Englandi 1891.
9. Seint á 18. öld.
10. 2. júlí 1564.
Svar við mannlýsingarspurning-
unni á bls. 4:
Kormákur Ögmundarson, í Kormáks
sögu.
i