Vikan - 02.04.1953, Qupperneq 2

færandi
Framhalds-
SAGAN um Odette,
sem nú er verið að
birta hérna í VIK-
UNN'I, er nýstárleg
að því leyti, að hún
er sönn. Ég veit ekki
til þess, að það liafi
skeð oft áður, að íslenzk blöð hafi
birt sannar íramhaldssögur, mér
er næst að ætla að þetta heim-
ilisblað sé á þessum vettvangi að
vinna hálfgert brautryðjendastarf.
Eg drep á þetta hérna vegna
þess að við erum að fá fyrir-
spurnir um það öðru hverju á
VIKUNNI, hvort Odette sé ekki
eintómur skáldskapur. „Isfirðing-
ur“ er meir að segja svo vantrú-
aður á fyrirtækið, að hann þykist
þekkja myndina af Odettu, segir
að hún sé brezk leikkona, en komi
ekki nafninu fyrir sig í svipinn.
„ÍSFIR©INGUR“ mun ekki
koma nafninu fyrir sig þó hann
hugsi í þúsund ár, ekki ef hann
heldur fast við það, að stúlkan á
bls. 11 sé leikkona. I»etta er njósn-
. arinn Odette, sem sagan fjallar
um, stúlkan sem fór til Frakk-
lands í stríðið og sem í þessu tölu-
blaði gistir miður eftirsóknarverð-
an stað í Parísarstræti í Mar-
seilles.
Hinsvegar má vel vera, að
VIKAN geti áður en langt um
líður birt mynd af enskri leik-
konu í hlutverki söguhetjunnar
okkar. I»að er búið að búa til
kvikmynd um stríðssögu þessarar
stúlku, og Austurbæjarbíó mun
vera búið að semja um sýningar-
rétt á myndinni hér heima og fá
hana innan nokkurra vikna.
ANNA NEAGLE, sem er ís-
lenzkum bíógestum að góðu kimn,
leikur Odette, og kvað gera það
með miklum ágætum. Söguþræð-
inum er fylgt nákvæmlega og hann
hvorki ýktur né gerður rómantísk-
ari en efni standa til. Rómantíkin
er raunar fyrir hendi í hetjusögu
þessarar óvenjulegu stúlku, og
naumast munu kvikmyndamenn-
irnir geta kvartað yíir því, að
söguna skorti dramatízkan spenn-
ing. Hin raunverulega Odette, sem
sagt er frá í VIKUNNI og sem
myndin er af á bls. 11, horfist
oftar en einu sinni í augu við
dauðann; það er raunar eitt af
kraftaverkum stríðsáranna, hvern-
ig hún lifði þann dag að sjá ást-
vini sina aftur.
u R því ég er farinn að gera
grein fyrir efni blaðsins, er bezt
að ég undirstriki það hérna, að
Jazzdálkarnir, sem birtast í öðru
hverju tölublaði, eru unnir úti í
bæ. Jazzklúbburinn leggur til rit-
stjórann og efnið, VIKAN lánar
honum plássið. I»að má því segja,
að klúbburinn sé gestur blaðsins
núna um nokkurra vikna skeið,
gestur sem við hyggjum að allstór
lesendahópur — og þá fyrst og
fremst yngra fólkið — hafi á-
nægju af að kynnast.
I TILEFNI af því, sem hér var
sagt um kokteilboð síðast, spyr
„tryggur lesandi" hvemig hann
Pósturinn
„lsold“ góð —• 1. Talaðu við
Guðmund Ásgrímsson hjá J. Þor-
láksson & Norðmann. 2. Kostnaður-
inn fer eftir því, hvernig spaðinn er
á sig kominn. 3. Það tekur skamm-
an tíma.
geti búið til góðan martini-kok-
teil.
Svar: 1 hluti vermouth, 1—2
hlutar gin.
Aðvörun: Gin kostar 110 krón-
ur, vermundur 65 krónur, auk þess
fylgir þessu oftast ofsalegur höf-
uðverkur.
Ábending: Mjólkurpotturinn
kostar tvær áttatiu og fimm.
E G heyrði um daginn tvær
skraddarasögur, sem mér finnst
að mættu gjarnan
vera í umferð svo-
lítið lengur. Það
kom ' maður til
skraddara og lét
hann sauma á sig
föt, þegar þau voru
búin, mátaði hann
þau á staðnum og
borgaði svo fyrir
1200 krónur.
Viku seinna var
sami maðurinn samt
kominn aftur til
sama skraddarans,
og nú var hann alls-
nakinn, nema með
handklæði um sig
miðjan.
— Þokkalegur
piltur þú ert, sagði
hann við skraddar-
ann. Selur mér föt
Reykjavík, nuddi svera kálfa og að
oft hafi náðst góður árangur.
á 1200 krónur, og eftir viku er
ekkert eftir af þeim.
— Og hvað heldurðu sé eftir af
1200 krónunum? spurði skradd-
arinn.
ÞeTTA mun vera einskonar
dýrtíðarsaga. Hin sagan er hins-
vegar á þá leið, að maður hafi
komið með f jóra metra af dýrindis
fataefni til skraddarans síns og
beðið hann að sauma á sig föt.
Skraddarinn sagðist ekki geta
það, efnið væri of lítið.
Þá fór maðurinn til annars
skraddara og sá saumaði fötin í
snarkasti.
Þetta fannst manninum al-
mennileg afgreiðsla, og viku
seinna fór hann til skraddarans
aftur til þess að þakka lionum
fyrir. Þegar hann var að því, kom
tíu ára sonur skraddarans niður
í búðina, og maðurinn sá, að
strákurinn var í fötum úr efninu
hans. Þetta fannst lionum að vísu
hálf sltuggaleg afgreiðsla, en á-
kvað samt að láta það liggja milli
hluta.
Svo datt honum í hug, að nú
gæti hann sýnt skraddara númer
eitt svart á hvítu, að efnið hefði
verið feikinóg í fötin.
— Þokkalegur piltur þú ert,
sagði hann við skraddara númer
eitt. Segir að efnið sé ekki nógu
mikið, þegar vstarfsbróðir þinn
getur ekki einasta saumað úr því
föt á mig heldur lika á son sinn
tíu ára.
— En sonur MINN er 18 ára,
svaraði skraddarinn.
G. J. Á.
Áhugasaman langar til að lœra að
syngja dœgurlög, en veit ekki hvert
hann á að snúá sér.
Svar: Reyndu að tala við einhvern
stjórnanda danshljómsveitanna eða
þá sem sjá um danslagakeppni S.G.T.
og heyrðu álit þeirra um rödd þína.
Svar til „eins aðdáanda":
1 40. tölublaði síðasta árgangs
VIKUNNAR birtum við mynd ásamt
nokkrum upplýs-
ingum um llllu
Jakobson, en hér
fylgir mynd af
Yvonne De Carlo.
Hún er 163 sm.
á hæð, dökkbrún-
hærð og hefur
biágrá augu. Hún
er fædd í Van-
couver 1. 9. 1922
og fór að leika i
kvikmyndum 1941.
Áður starfaði hún
sem dansmey á
næturklúbbum.
Hún leikur venju-
Til lesenda
Vegna páskanna fellur eitt
blað úr í þessum mánuði.
Næsta tölublað VIKUNNAR
kemur út 16. þ. m.
FRÍMERIÍ JASKIPTI!
Hollenzkur maður, J. Kriete-
meyer, Jan Gyzenkade 73, Haar-
lem, sem missti frímerkjasafn sitt
í flóðunum miklu, óskar eftir að
komast i samband við íslenzkan
frímerkjasafnara.
Yvonne De Carló
lega rómantíska og dularfulla hetju
í litríkum myndum eða skapmikla
konu.
A .V-; ú
r, hpfwn rv 1
Svar til Kalla káta: Hvernig væri
að snúa sér til Búnaðarfélagsins eða
landbúnaðarráðunautsins í þinni
sveit til aö fá ráðleggingar um kaup
á landbúnaðarvélum. Aftur á móti
kunnum við ágætt ráð við spurn-
ingu nr. 3, sem var svona: „Hvernig
á ég að fara að því að verða svo-
lítið feitur og vöðvastæltur. Ég
drekk bara kaffi á morgnana og
kvöldin og borða sama sem aldrei
miðdegismat" ? Allur vandinn er að
borða eins og annað fólk, á morgn-
ana, kvöldin og um miðjan daginn.
. . . Mig langar til að spyrja þig,
hvað ég eigi að gera. Ég hef svo
digra kálfa . . . ?
Svar: Við höfum frétt að snyrti-
stofan Heba, Austurstræti 14 í
EDWIN ARNASON
LINDARGÖTU 25 SÍMI 3743
Fyrirliggja ndi:
VEGGFLlSAR, hvítar og mislitar.
ELDHUSVASKAR.
BAÐKER.
W. C. KASSAR, háskolandi.
W. C. KASSAR, lágskolandi.
W. C. SKÁLAR.
W. C. SETUR, hvítar og svartar.
OLfUBRENNARAR.
CARBORATORAR.
FITTINGS, alls konar.
Sendum gegn póstkröfu um land allt
Sigiivatur Einarsson & Co.
Garðastræti 45 — Sími 2847.
Útgefandi VIKAN H.F., Reykjavík. — Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Gísli J. Ástþórsson, Tjamargötu 4, sími 5004, pósthólf 365.
2