Vikan - 06.01.1955, Blaðsíða 10

GISSURI BREGÐAST KROSSTRÉ SEM ÖNNUR TRÉ.
Gissur: Tengdamamma œtlar að koma í heim-
sókn. Ég vildi að ég gœti farið úr bœnum, með-
an hún er hér. En Rasmína mundi aldrei sam-
þykkja það.
Gissur: Hve lengi œtlar amma þín að vera
hjá okkurf
Dóttirin: Ég veit það ekki, en farangurinn
hennar er kominn .... sex koffort og ellefu
töskur.
Jói skakklöpp: tjr því Rasmína leyfir þér ekki
að fara, þá býðurðu henni og móður hennar
bara i ferðalag?
Gissur: Það er snjöll hugmynd! Kannski hún
sé framkvœmanleg.
Gissur: Þeim mun betur sem ég hugsa um það
þeim mun snjállari finnst mér hugmyndin!
Kannski ég gæti fengið þær til að fara til út-
landa. Tengdamamma hefur aldrei farið í Mið-
jarðarhafsferð.
Rasmína: En hvað þú ert rausnarlegur, Gissur.
Eg er viss um að mamma verður ánægð.
Gissur: Þið munduð lílca báðar hafa gott af
sjóferðinni, Rasmína.
Gissur: Hafðu engar áhyggjur af fjármálunum.
Þið skulið bara vera eins lengi og ykkur langar
til.
Rasmína: Þakka þér fyrir, elskan. Eg œtla aö
hringja í mömmu og vita hvað liún segir um
þetta.
Copr. 1954, Kinfi Features Synjicate, Inc„ WorlJ ri£hts reservcj!
Rasmína: Ha — auðvitað ekki, mamma. Það er
engin fyrirhöfn. Gissur gerir allt með ánægju,
sem getur glatt þig.
Rasmína: Mamma vill ekki ferðast á sjó. Hún
er sjóveik. En hana langar svo mikið til að fara
í ferðalag í bíl, svo ég sagði, að þú mundir með
ánœgju aka okkur i bílnum.
Dinty: Jói skakklöpp? Nei, hann fór í ferða-
lag.
Gissur: Ég er líka að fara l nokkurra mánaða
ferðalag. En þegar ég kem aftur, þá langar mig
til að ná tali af þeim pilti.
BLESSAÐ
BARNIÐ
V.
Pabbinn: Höfuðverkurinn er álveg að gera útaf við mig. En
hvað ég verð feglnn að komast heim I kyrrðina og friöinn!
Þulurinn l útvarpinu: Hœgri framherji hleypur fram
með boltann, skýtur honum til vinstri framherja . . .
Pabbinn: Æ, höfuðið A mér. Bg verð að biðja LíUa að
skrúfa fyrir útvarpið.
s