Vikan - 01.05.1958, Blaðsíða 10

BMEF frá
tátinni dóttnr
„Ég muri birtast þér þegar ég mögulega get“
f"
ItJ CORA RISKE náfölnaði, þeg-
ar hún sá bréfið, sem póstur-
inn hafði fært henni um morguninn.
Svitinn perlaði af enni hennar, þegar
hún reif upp umslagið.
„Elsku mamma,“ las hún. „Þetta
bréf mun eflaust vekja undrun þina
þar sem ég hef nú verið dáin í fjóra
mánuði. Eg mun vaka yfir þér í
framtíðinni.“
Bréfið var undirritað: „Þín elsk-
andi dóttir, Martha.“
Frú Riske starði fram fyrir sig,
miður sin af sorg og undrun. Þetta
var í apríl 1890, og hin Ijóshærða
19 ára dóttir hennar hafði andast
úr berklum í desember.
Frú Riske vissi, að dóttir hennar
hafði dáið með brostið hjarta. Hún
hafði verið ástfangin af Thomas
Basteen, tuttugu og tveggja ára
gömlum syni nágranna þeirra. En
þegar hann hafði beðið hennar, hafði
hún hafriað honum, því að hún vissi,
að hún var dauðvona.
Martha hafði verið einstaklega
falleg stúlka. Hún hafði að auki
verið ein af auðugustu stúlkum
Kaliforníu. Hún hafði erft nærri
tvær milljónii' króna eftir föður sinn.
Basteen hafði borið sig mjög illa
við jarðarför hennar. Svo beygður
að hún tryði ekki á drauga. „Eg
efast ekki um,“ sagði hún, „að þú
hafir séð einhvern, sem líktist
Mörthu, en hana sjálfa geturðu
ekki hafa séð, þvi að hún hvílir í
gröf sinni.“
„En ég sá hana eins greinilega
og ég sé þig,“ andmælti hann ákaf-
ur. „Hún brosti meir að segja til
mxn. En þegar ég ætlaði að ganga til
hennar, hvarf hún.“
Frú Riske var enn að reyna að
• sannfæra Basteen um, að honum
hefði skjátlast, þegar hann allt í
einu benti á draugalegt hettuklætt
höfuð á glugganum og hrópaði:
„Martha! Þarna er Martha!"
Gamla konan starði andartak á
andlitið á glugganum, en um leið
og hún hljóp hljóðandi til dyra,
hvarf það. Þegar hún komst út í
garðinn, var þai' enginn.
1 senn glöð og hrædd yfir þvi að
hafa séð andlit dóttur sinnar aftur,
fiýtti frú Riske sér að loka hús-
inu og heimsækja tvær mágkonur
sínar, sem bjuggu í nágrenninu. Hún
sagði þeim frá svipnum á gluggan-
um og sýndi þeim því næst bréfið,
sem hún hafði fengið frá hinni látnu
dóttur sinni.
Mágkonurnai' voru vantrúaðar.
VEIZTIJ - ?
1. Þegar leikritið „Lykill að
leyndarmáli“ var kvikmynd-
að lék Ray Milland Tony
Wenfice. Hvaða íslenzkur
leikari iék Tony á leiksviði?
2. Hvers son var Höður hinn
blindi ás? Og hvern drap
hann ?
3. Hvaða fræg grænmetisæta j
skrifaði Pygmalion og Man 5
and Superman?
4. ftvort er það kameldýrið eða
drómedarinn, sem hefur einn
hnúð á bakinu?
5. Hver er sendiherra Islands í
London ?
6. Hvað er langt síðan sauma-
vélin var fundin upp?
7. Það hefur verið gerð ópera
um svissneska frelsishetju,
sem skaut epli af höfði sonar
síns. Hvað hét sá maður?
8. Af liverju er Grund í Eyja-
firði frægur sögustaður?
9. Hvað hét höfuðbólið, þar
sem O’Hara fjölskyldan bjó, í
skáldsögunni „A hverfanda
hveli“ ?
1C. Gáta:
Sá ég fyrir sunnan
svartan köttinn vaga,
Gamla konan starði á andlitið á glugganum.
hafði hann verið, að hann hafði orð-
ið að yfirgefa kirkjuna. Daginn eft-
ir hafði hann tilkynnt, að hann hygði
á ferðalag- til Evrópu. Hann vonaði,
sagði hann, að það mundi hjálpa
honum að gleyma sorg sinni.
Nærri þremur mánuðum seinna
vai- barið að dyrum hjá frú Riske,
og þegar hún lauk upp, stóð Bas-
teen á tröppunum og virtist í mik-
illi geðshræringu.
„Ég er búinn að sjá Mörthu!”
hrópaði hann. „Eg sá hana!"
Frú Riske tjáði honum þurrlega,
Og 'þegar sent var eftir sóknarprest-
inum, stakk hann upp á því við frú
Riske, að hún þarfnaðist góðrar
hvíldar, enda hefði dótturmissirinn
mjög fengið á hana. Hann afgreiddi
svipinn sem ofsjónir, en um bréfið
sagði hann, að það væri eflaust verk
einhvers óþokka, sem falsað hefði
rithönd dótturinnar.
Tveimur dögum seinna barst frú
Riske nýtt bréf frá Mörthu. I þvi
stóð meðal annars: „Ég mun birt-
ast þér þegar ég mögulega get.
Vertu óhrædd, því að ég vil bara fá
að vaka yfir þér.“ Bréfið var undir-
ritað: „Þín elskandi dóttir, Martha."
Móðir látnu stúlkunnar ákvað að
fara með bréfið til rithandarfræðings,
ásamt sýnishornum af rithönd dóttur
sinnar. Sérfræðingur þessi lýsti yfir
eftir nákvæma rannsókn, aðsamarit-
höndin væri á bréfunum og sýnis-
hornunum. Martha hafði því, sam-
kvæmt úrskurði rithandarfræðings-
ins, skrifað bréfin tvö eftir andlát
sitt!
Frú Gurney, eldri mágkona frú
Riskes, _ átti þó erfitt með að sætta
sig við þennan furðulega úrskurð.
„Það er eitthvað á bak við þetta,“
sagði hún, þegar frú Riske tjáði
henni, að Basteen hefði ráðlagt henni
að heimsækja tiltekinn miðil til þess
að styrkja „sambandið" við dóttur-
ina.
Nú fór frú Riske að forðast mág-
itonur sínar, og í ár heyrðu þær
ekkert frekar af svip Mörthu og hin-
um dularfullu bréfum. Þá frétti frú
Gurney af tilviljun, að frú Riske
hefði fyrir skemmstu tekið 700,000
krónur úr bankabók sinni.
Frú Gurney vissi ekki til þess, að
frú Riske þyrfti á neinni slíkri upp-
ræð að halda, og þótti þetta háttar-
lag í meira lagi skrýtið. Hún sneri
sér til sóknarprestsins og bað hann
í'áða, því að hana grunaði, að ein-
hver óvandaður maður væri að svíkja
aleiguna út úr vinkonu hennar.
Samkvæmt ábendingu prestsins,
sneri hún sér til einkalögreglumanns
að nafni Edward Holland.
Holland reyndist auðvelt að grafa
upp, að frú Riske var tíður gestur
i. miðilsfundum í Los Angeles. Mið-
illinn var kona að nafni Alfreda
Divine. Holland komst ennfremur að
því, að þessi fimmtuga kona átti
18 ára gamla dóttur að nafni Doris,
og að dóttirin hafði nokkrum mán-
uðum áður verið send til dvalar í
San Bernardino í grend við Los
Angeles.
Holland náði sér í Ijósmynd af
Mörthu og hélt til San Bernardino til
þess að skoða Doris. Um leið og hann
sá hana, varð honum ljóst, að að
því undanskildu að hún var rauð-
hærð, hefði mátt ætla að hún og
Maitha hefðu verið tvíburar. Holland
minntist þess, að i hvert skipti sem
Martha hafði birst frú Riske, hafði
hún haft hettu yfir hárinu.
Holland hélt aftur til Los Angeles
og heimsótti verzlanir, sem hann
vissi að seldu svokallaða pantografa,
tæki sem notuð eru til þess að búa
til nákvæmar eftirlíkir.gar af teikn-
ingum eða skrift. Og fáeinum dögum
seinna gerði hann mikilvæga upp-
götvun. Thomas Basteen hafði keypt
svona tæki í Los Angeles!
hærra bar hné en maga.
[ Sjá svör á bls. 14.
..............................1
Holland lagði gögn sín fyrir lög-
regluna. Hann og tveii' leynilögreglu-
menn gerðu húsleit heima hjá frú
Divine. I kjallaranum fundu þeir
pantografinn, sem Basteen hafði
keypt — og bunka af bréfum, sem
Martha hafði á sínum tíma skrifað
honum.
Frú Divine og Doris dóttir hennar
voru þegar handteknar, og Basteen
var tekinn samdægurs. Þegar honum
var tjáð, að Doris væri þegar búin
að játa hinn óþokkalega verknað, ját-
aði hann líka, en reyndi eftir megni
að koma allri sökinni á frú Divine.
Fyrir réttinum sannaðist hinsveg-
ar, að hann hafði rekist á Doris af
tilviljun og tekið eftir því hve nauða-
lík hún var Mörthu. Hann kynnti sig
fyrir henni, og þegar vinátta hans
og mæðginanna varð nánari, stakk
hann upp á því, að þau tækju sér í
sameiningu fyrir hendur að hafa fé
út úr frú Riske með þvi að telja
henni trú um, að Martha væri gengin
aftur.
Þá sjö mánuði sem frú Riske hafði
verið í klóm hinna samviskulausu
þorpara, höfðu þeir haft út úr henni
um 1,300,000 króna. Ekkert af fé
þessu varð endurheimt, en rétturinn
tók vægt á broti frú Divine og dótt-
ur hennar á þeirri forsendu, að
ef Basteen hefði ekki átt upptökin,
hefði aldrei til þessa komið.
Basteen var dæmdur í 3% árs
þrælkunarvinnu í San Quentin fang-
elsi, og frú Divine hlaut átján mán-
uði. En Doris dóttir hennar fékk skil-
orðsbundinn fangelsisdóm.
— BILL WHARTON
10
VIKAN