Vikan - 05.06.1958, Qupperneq 2

1
I
k
VIÐ reynum að koma sem
víðast við í þessum dálk-
um. Við erum ekki bein-
línis að taka lesendurna í
skóla, en okkur finnst
gaman að skjóta til
þeirra fróðléiksmolum á
þessum vettvangi — eink-
anlega ef þeir eru skrýtn-
ir.
Þessvegna er fyrsta lexí-
an okkar í dag — hrot-
ur.
Hér er sannleikurinn um
hrotur í hnotskurn:
Enginn getur gert að því
þótt hann hrjóti. Hrotur
eiga rætur sínar að
rekja til meðfæddra lík-
amseinkenna eða veik-
inda.
Einrí af hverjum átta
mönnum hrýtur. Gamalt
fólk hrýtur meira en
ungt. Þreyttir hrjóta líka
hærra en óþreyttir og
feitir hærra en grann-
vaxnir, og ef þú reykir
mikið getur það orðið til
þess að þú byrjir að
hrjóta.
Það hefur verið fundinn
upp fjöldi tækja sem
miða að því að hindra
hrotur. 1 Bandaríkjunum
einum eru um þrjú
hundruð ,,hrotudeyfarar“
á markaðnum, allt frá
hökuböndum upp í
munnkefli. En þar sem
flestir hrjóta einungis
þegai- þeir Jiggja á bak-
inu, er bezta ráðið við
hrotum — duglegt oln-
bogaskot.
Allt um neglur
ÞENNAN fróðleik höfum
við úr bandarísku tíma-
riti sem heitir Coronet.
Sama rit hefur það eftir
ágætum heimildum, að
neglur vaxi hraðar en
ella — þegar þær eru
nagaðar!
Sama heimild hermir, að
auk þess sem fingur-
naglaát geti verið slæmur
ávani, geti það átt rætur
sínar að rekja til veik-
inda.
Svo er það líka vísindalega
sannað, að örari vöxtur
er í karlmannsnöglum en
kvenmannsnöglum, og að
neglurnar á lengstu fingr-
unum vaxa hraðar en á
þeim stystu á báðum
kynjum.
Áminning
LÖGREGLAN í Moscow í
Idaho efndi fyrir skemmstu
til ,,umferðarviku.“ Einn
þáttur herferðarinnar vai'
að brýna fyrir fótgang-
andi fólki að brjóta ekki
umferðarreglurnar. Þeir
sem staðnir voru að
verki, fengu bréfspjald
með svörtum sorgai'-
ramma. 1 honum stóð:
,,Ef handhafi þessaspjalds
slasast eða deyr, vinsam-
legast flytjið hann í. .
Svo voru talin upp sjúkra-
hús bæjarins — og líkhús.
Og á spjaldinu var eyða
fyrir nafn handhafa, ald-
ur og heimilisfang.
Eftir að byrjað var að út-
býta bréfspjöldunum, dró
til muna úr feigðarflani
fólks á götum bæjarins.
Kvenfólkið
HÉR er frétt frá St. Albans
í Englandi.
Leikfélagið á staðnum byrj-
aði í vor að æfa leikrit,
sem heitir „Heimui' án
karla.“ Hlutverkin voru í
höndum sjö kvenna, auk
þess sem köttur átti að
koma nokkuð við sögu í
síðasta þætti.
En áður en af frumsýningu
yrði, varð leikfélagið að
hætta við allt saman.
Það kom á daginn, að kon-
urnar voru allar óléttar
— og reyndar kötturinn
líka.
Skyttan
HÉR er örstutt frétt frá
Egyptalandi, birt orðrétt
eftir ensku blaði.
Önafngreindur Egypti, sem
kærastan hafði hrygg-
brotið, gekk berserksgang
í síðastliðinni viku, dró
upp marghleypu og skaut
tveimur skotum á unn-
ustuna fyrrverandi af
eins meters færi.
Hvorugt hæfði.

í stuttu máli
ÞÁ ERU hér nokkrar frétt-
ir frá Bandaríkjunum:
I Milwaukee fékk kona
skilnað af því maðurinn
hennar teiknaði skegg og
gleraugu á giftingar-
myndina hennar.
I Fresno var maður dæmd-
ur í tukthúsið fyrir að
stela peningum úr banka-
bók konunnar sinnar og
kaupa fyrir þá giftingai'-
hring á vinkonu sína.
I Los Angeles fékk kona
skilnað, þegar hún bar
það fyrir rétti, að eigin-
maðurinn hefði selt gift-
ingarhringinn hennai' til
þess að kaupa veðreiða-
hest, og síðan heimtað að
hún fengi sér vinnu til
þess að standa straum af
kostnaði vegna hestsins.
Og í Detroit óskaði kona
skilnaðar frá manninum
sínum, sem hún hafði
ekki séð síðan hann hvarf
úr giftingarveislunni fyrir
26 árum.
Voðalegt!
HÉR er sorgarsaga ársins.
Hún kemur frá bænum
Lincoln i Nebraska. Dag-
sönn í þokkabót.
Þar hefur maður þjáðst af
ofnæmi í nokkur ár, sem
ekki er í frásögur fær-
andi, og læknum gengið
illa að finna ástæðuna,
sem ekki er heldur í fi'á-
sögur færandi.
En þeir fundu hana fyrir
skemmstu. Og það er í
frásögur færandi, að
læknarnir hafa það fyrir
satt að manngarmurinn
hafi ofnæmi fyrir — pen-
ingum!
Tízkan
LOKS er þess að geta að
eitt af tízkuhúsum París-
ar er byrjað að sauma
merki innan á hálsmálið
á pokakjólunum, sem það
sendir á markaðinn.
Á því stendui': Þetta er
framhlið kjólsins.
VIKAN
hvetur lesendur sína
til að gerast áskrif-
endur að blaðinu.
Verðlaunakeppni S.I.B.S.
(Sjá forsíðumynd)
ÞÓTT allmikið vanti enn á að lokið sé uppbygg-
ingu Reykjalundar, hefur S.I.B.S. á síðustu
árum fært mjög út starfsemi sína.
M. a. hefur sambandið stóraukið félagslega
(sósíala) aðstoð við gamla ognýjaberklasjúklinga.
Er þar um að ræða margvíslega fyrirgreiðslu —
við útvegun atvinnu eða atvinnutækja, húsnæðis-
útvegun o. m. fl. T. d. hefur S.Í.B.S. aðstoðað
marga sjúklinga, sem bjuggu í bröggum og öðru
óhæfu húsnæði, til þess að eignast íbúðir í vönd-
uðum nýtízku húsum.
Forsíðumyndin er af nýbyggingum af þessu tagi,
Gnoðavogshúsunum svokölluðu.
Allt starf S.I.B.S. byggist á velvild og skilningi
þjóðarinnar. Allt starf S.Í.B.S. miðar að því að
létta undir með þeim, sem biðið hafa tjón á heilsu
sinni.
HVER ORTI ÞETTA:
„Bærinn er skrítinn. Hann er fullur af
húsum.
Hús meðfram öllum götum í röðum liggja.
Aldraðir byggja og ungir menn kaupa
lóðir
og ætla sér líklega að byggja“?
seðill I verðlaunalieppni S.I.B.S.
Skáldið heitir:
Nafn _______
Heimilisfang
GUNNAR RÚNAR tók forsíðumyndina.
Sægur af
kærustum
AÐ var meinið við Eric,
að hann gat naumast
litið framan í kvenmann án
þess að verða ástfanginn.
Árangurinn var sá, að
hann átti sæg af kærustum.
Áð lokum var hann lika
orðinn svo flæktur í ástar-
málin, að hann sá ekki aðra
leið út úr ógöngunum en
giftast tveimur stúlkum
sama daginn!
Eric var búsettur í Minne-
apolis. Hann giftist fyrri
brúðurinni á slaginu eitt.
Það var borgaraleg vígsla,
og brúðurin hét Marion og
var nitján ára. Svo baðst
hann afsökunar, en hann
þyrfti að skreppa heim
stundarkorn af því móðir
hans væri veik. Hann
kvaddi konuna sína með
kossi og klukkan þrjú gekk
hann upp að altarinu í
kirkju i nágrenninu með
konu númer tvö, við hlið sér.
Hún hét Carolína.
Eins og geta má nærri,
var hann í hálfgerðum
vandræðum með kvöldið.
En hann leysti vandann með
því að dveljast giftigar-
kvöldið heima hjá móður
sinni og afsakaði sig með
þvi við konurnar sinar, að
hann hefði átt erfiðan dag.
Eric tókst að halda skolla-
leiknum gangandi í heilt ár.
Hann leigði ódýra íbúð yfir
Marion, en Carolina dvaldist
á heimili bróður hans.
Þá komst Marion að því,
að íbúðin væri of lítil og lé-
leg og fluttist heim til móð-
ur sinnar. Eric greip tæki-
færið og flutti Carolinu í
íbúðina.
En að lokum komst allt-
saman upp. Því að Marion
kærði Eric fyrir að hlaup-
ast frá skyldum sínum, og
þar með var leikurinn bú-
inn.
Otgefandi VIKAN H.F, Reykjavík. — Ritstjóri og ábyrgðarmaður • Gísli J. Ástþórsson, Tjarnargötu 4, sími 15004, pósthólf 149.