Vikan - 24.11.1960, Side 7

með þýzkum hreim og sagðist vera frá Austur-Þýzkalandi. Hún
kvaðst vera gift Þórarni Snorrasyni, oddvita þar í Selvogi. Þau
höfðu reist nýbýlið og kölluðu það líka Vogsósa, til þess að nafnið
félli ekki niður, ef hin jörðin færi í eyði. — Hvernig stóð á því,
að þú komst hingað? spurðum við hana.
— Það eru tiu ár síðan við komum til Islands, foreldrar minir
og ég. Á þeim tima komu allmargir Þjóðverjar til Islands til
landbúnaðarstarfa. Þau fóru svo út aftur, foreldrar mínir.
—- Finnst þér nú ekki ólíkt umhorfs hér og í Þýzkalandi?
— Ojú, mér finnst landið nokkuð bert, það er mikill munur
á því og I heimahögum minum i Austur-Þýzkalandi. Mér finnst
vanta tré hérna, og ég held, að það væri gott fyrir allan gróður.
—• Einu sinni var landið skógi vaxið milli fjalls og fjöru, upp-
lýstum við hana, — eða svo segir í gömlum bókum.
— Já, ég hef heyrt það sagt. Það var leiðinlegt, að Islendingar
skyldu eyðileggja skóginn.
— Hafið þið kýr?
— Við höfum eina, — það er nóg fyrir okkur. Við fáum mjólk,
smjör rjóma eins og við þurfum. Það eru yfirleitt ein eða tvær
kýr á bæjunum hér — bara til heimilis.
— Þið leggið þá áherzlu á fjárbúskapinn?
— Við eigum 160 ær núna. Við missum eitthvað á hverju firi,
það fer í varginn og heimtist ekki.
HerdísarvíJc er vestasti bær í Selvogi. Bcerinn er byggð'ur í grjóturö, og túniö er
í litilli laut niöri viö sjóinn. Herdísarvík er nú i eyöi, og gamli bcerinn grotnar niöur.
ÞaÖ er aö sjá, aö þeir séu sœmilega sláttuvélaöir í Selvogi, en hiröan á þeim er
eins og viöar i sveitum landsins.
Guömundmr Halldórsson, Þóröarkoti.
— Engin framtöl fyrir utanaökom-
andi menn. —
Þetta er Engilvíkin, þar sem norsku skipbrotsmennina bar aö landi. Þeir voru
meö viö til SkáUioltskirkju, en byggöu sjálfir kirkju úr viönum, þar sem nú
stendur Strandarkirkja.
VIKAN /