Vikan - 14.06.1962, Blaðsíða 4

G.K“ o. fl. ...
Það er hverri húsmóður í
blóð borið að hafa gaman af
bakstri og matreiðslu en að-
stæður þeirra eru ótrúlega
misjafnar.
En hafi þær eignast Ken-
wood-hrærivél, þá verður
þetta leikur einn. Kenwood-
hrærivélin vinnur fyrir þær
öll erfiðustu verkin. Hún
hrærir, hnoðar, pískar og
hakkar og auk þess eru til
ýmiss önnur hjálpartæki fyrir
vélina. Sem sagt Kenwood
léttir húsmóðirinni heimilis-
störfin. Það er þess vegna,
sem hver hagsýn húsmóðir
velur Kenwood hrærivélina.
Verð kr. 4.890,00.
AFBORGUN ARSKILMÁLAR
Jfekla
Austurstræti 14
Sími 11687.
Iíæra Vika.
Ég þakka þér allar góðar stundir
og ekki hvað sizt nú upp á síðkastið
skemmtilegar greinar um ýmis efni;
einkum þær, sem „G. K.“ skrifar, og
svo þær með nafninu Karlson undir.
Hver er hann, þessi blaðamaður, eða
er hann rithöfundur? Það er sér-
staklega skemmtileg kímnigáfa og
still yfir þeim — það var alveg dá-
samlegt að fara á skiði og djass með
honum.
Jæja, Vika mín, þér fer fram, og
er það ekki það, sem allir óska sér?
Gefðu mér meira íslenzkt efni —
það er, lield ég, vinsælast. Með ósk
um gott framhald.
Hanna Stína, aðdáandi Vikunnar.
-------Skammastín, Guðmund-
ur Karlsson, að vera að koma
nafninu þínu svona lúalega á
framfæri. — Og svo — hvernig
fara menn á djass?
Á að koma barninu fyrir
kattamef ...
Kæri Póstur.
Ég á tvær dætur, aðra sjö ára og
hina þriggja ára. Sú eldri hefur allt-
taf verið að suða í mér að fá kött,
aj»og mig hefur hálfvegis langað til
*þess sjálfa, og núna um daginn feng-
um við okkur hálfvaxinn kettling,
ósköp meinlausan, og höfum við af
honum hið mesta yndi. En gallinn
er bara sá, að litla dóttirin má ekki
sjá dýrið, þá veinar hún upp í skelf-
ingu, og aumingja kisa litla er ekk-
ert um þessi vein hennar. Ég hef
reynt að fá þá litlu til þess að
klappa litla skinninu, en þá tryllist
hún bara. Nú langar mig að spyrja
þig, Póstur sæll, hvort þetta eldist
ekki af barninu — hvort rétt sé að
halda kisu frá stelpunni, eða hvort
eigi að reyna að venja hana við?
Svaraðu mér fljótt. N. M.
-------Að þú skulir ekki skamm-
ast þín að vera að kvelja hana
dóttur þína með þessum ketti,
einungis vegna þess að þú hefur
einhverja ánægju af því að hafa
hann í húsinu. Þér datt líklega
aldrei í hug að losa ykkur við
köttinn, til þess að aumingja dótt-
ir þín fengi sálarró?
Dönsku blöðin ...
Kæra Vika.
Ég held að dönsku blöðin séu að
verða mikil meinsemd í okkar þjóð-
félagi. Ha? segirðu, en ég meina
þeíta, svei mér þá. Ég þekki til fjöl-
margra húsmæðra (meinsemdin
hreiðrar helzt um sig hjá húsmæðr-
um), sem ekki innbyrða aðra andans
fæðu en dönsku blöðin. Einu sinni
þótti mikið rarítet að sjá danskt
blað, bara vegna þess að það var
erfitt að ná í dönsk blöð, og hérna
var ekkert til svipað þeim, og nú
lesa konur dönsk blöð, einungis
vegna þess að þau eru dönsk, ekki
af þvi þau séu betri en íslenzk. Það
er allt svo skelfing gott, bara ef það
kemur frá úttlandinu — svona var
þetta að vísu, en það ætlar seint að
verða hægt að koma fólki i skilning
um að það er engin algild gæða-
trygging, þótt varan sé erlend. Svona
er konan min — hún er búin að
blekkja sig upp i að trúa því að öll
fæða, bæði andleg og likamleg, sé
bezt ef hún kemur að utan. Já, og
með dönsku blöðin — ég er stundum
að reyna að segja henni að lesa eitt-
hvað uppbyggjandi, góðar bók-
menntir. Já, hún er alveg sammála
— hún ætlar bara rétt að renna
augunum yfir dönsku blöðin, sem
voru að koma. Jæja, hún er rétt að
renna augunum yfir dönsku blöðin
dag eftir dag — og það stenzt á
endum — hún er búin að gleypa í
sig jafnvel hverja einustu auglýs-
ingu, þegar næsta sending kemur —
og þá þarf rétt að renna augunum
yfir hana. Það verður að uppræta
svona þankagang, svona óhugnan-
lega múgblekkingu. Dönsku blöðin
eru að vísu mjög falleg en sízt betri
en — ja — Vikan. H.
--------Mange tak.
Hvernig er það, kæri Póstur, eru
öll bréf, sem þér berast, birt orð-
rétt, eða lagar þú þau til eftir þinu
eigin höfði?
— — — Yfirloitt reyni ég að
breyta bréfunum sem minnst —
birti þau þó oftlega stytt eða sam-
anþjappa efnið að einhverju leyti
eftir mínu eigin höfði. Sum bréf,
sem Póstinum berast, eru svo
löng, að þau myndu fylla marga
dálka í blaðinu, önnur eru klúð-
urslega stíluð, og enn önnur
fjalla um svo mörg og margvísleg
mál, að ógerningur er að drepa
á þau öll, svo ég reyni að velja
úr það, sem helzt myndi eiga er-
indi til lesenda.
Skapvond ...
Vika kær.
Konan mín á von á þriðja barn-
inu. Nú heldurðu auðvitað að ég
sé að kvarta yfir því að eiga von
á þriðja barninu, nei, það er bara
það, að hún verður alltaf svo skelf-
ing skapstirð, þegar hún gengur
með. Það er varla hægt að tjónka
við hana, hún hefur allt á hornum
sér, og allt, sem ég geri, geri ég
skakkt. Er þetta eðlilegur fjári —
4 VIKAN