Vikan - 19.11.1970, Blaðsíða 43

Félaosbækur
oo
Menninoar
1970
Árgjöld félagsmanna fyrir ár-
ið 1970 eru kr. 900,00 fyrir
tvær bækur og Tímarit Máls
og menningar, kr. 1400,00
fyrir fjórar bækur auk Tíma-
ritsins og kr. 1700,00 fyrir
allar félagsbækur ársins. —
Árgjöldin eru miðuð við bæk-
urnar óbundnar.
Verð á bandi á Ævisögu Árna
prófasts, síðara bindi, er kr.
130,00 rexín, kr. 250,00 skinn-
band.
Hagstæðustu kjör á íslenzk-
i um bókamarkaði!
NÝKOMNAR BÆKUR:
Þórbergur Þórðarson:
Ævisaga Áma prófasts
Þórarinssonar, síðara bindi.
Che Guevara:
Frásögur úr byltingunni
(pappírskilja).
Jóhann Páll Árnason:
Þættir úr sögu sósíalismans
(pappírskilja).
í haust koma þessar bækur:
Peter Hallberg:
Hús skáldsins
(Um skáldverk Halldórs
Laxness frá Sölku Völku til
Gerplu). — Fyrri hluti.
Thomas Mann:
Sögur. .
William Heinesen:
Det gode háb
(Gefið út í samvinnu við
Helgafell).
FÉLAGSBÆKUR MÁLS OG
MENNINGAR 1969 VORU:
Þórbergur Þórðarson:
Ævisaga Árna prófasts
Þórarinssonar, fyrra bindi.
Ljóðmæli Gríms Thomsens
gefin út af Sigurði Nordal.
Björn Þorsteinsson:
Enska öldin í sögu íslendinga.
William Faulkner:
Griðastaður, skáldsaga
ásamt Tímariti Máls og
menningar.
Félagsmenn Máls og menn-
ingar fá 25% afslátt af út-
gáfubókum Heimskringlu og
af öllum fyrri bókum vorum.
Árgjald félagsmanna fjrrir ár-
ið 1969 var kr. 800,00 fyrir
tvær bækur og Tímaritið kr.
1.200,00 fyrir allar bækurnar.
Verð á bandi var sem hér
segir: Ævisaga Árna prófasts
kr. 100 rexín, kr. 180 skinn.
Ljóðmæli Gríms Thomsens
kr. 250 alskinn. Enska öldin
og Griðastaður kr. 80.
Allar félagsbækur ársins
1969 eru enn til. Nýir félags-
menn eiga kost á að fá þær
með því að greiða árgjald
þess árs.
Míl n Mmnin. Launvni 18
Reykjavík.
í afkvæmi sín. Þeir hegða sér
eins og fávitar, hugsaði Jack og
rétti fram kortið sitt. Honum tókst
ekki að vekja athygli hjúkrunarkon-
unnar á sér og varð óþolinmóður.
Hann bankaði nokkuð harkalega í
glerið, en skammaðist sín á eftir
fyrir ákafann og óþolinmæðina.
Hann gaut augunum til hinna feðr-
anna, en enginn virtist hafa tekið
eftir þessu. Enginn nema maðurinn,
sem hann hafði hitt í biðstofunni í
gær og spilað við. Hann stóð aðeins
fáein skref frá Jack.
— Góðan daginn, sagði Jack. Og
takk fyrir síðast. Þurftuð þér að bíða
lengi?
Ken svaraði ekki. í staðinn spurði
hann:
— Hvaða barn eigið þér?
— Þriðja frá vinstri. Sjáið þér!
Þarna kemur það!
Og áður en Jack vissi af var hann
sjálfur farinn að hlæja og veifa og
skæla sig allan í framan eins og fá-
viti. En hann skammaðist sín ekki
hið minnsta fyrir að hegða sér svona.
Ken stóð grafkyrr og virti fyrir sér
barnið, sem hjúkrunarkonan hélt á.
Sýningin stóð aðeins yfir í örfáar
mínútur. Síðan var barn herra Byrn-
es sett á sinn stað og annað tekið
upp f staðinn.
Frammi á ganginum stanzaði Jack
og talaði við Ken.
— Þér hafið náttúrlega verið bún-
ir að skoða yðar barn. Það var leið-
inlegt, að ég skyldi ekki fá að sjá
það líka.
— Nei, ég fékk aldrei að sjá það.
Það dó, sagði Ken kaldri og tilfinn-
ingalausri röddu. Hann hafði einmitt
ætlað sér að láta Jack bregða illi-
lega og það tókst.
— Afsakið, stamaði Jack. — Ég á
við . . . Ég samhryggist yður . . .
Ken þagði. Hann naut þess að
sjá, hve þessi virðulegi frambjóð-
andi varð óumræðilega bjánalegur
og vandræðalegur.
— Ef það er eitthvað, sem ég get
gert. . . Ég á við, ef ég get hjálpað
yður á einhvern hátt, þá er það guð-
velkomið, sagði Jack lágt.
Ken hristi höfuðið:
— Nei, það getið þér ekki. En
þakka yður samt fyrir.
Þeir höfðu rétt lokið við að kasta
kveðju hvor á annan, þegar Ken
fékk góða hugmynd. Hann kom aft-
ur til hans og sagði:
— Þér þurfið auðvitað að láta
taka myndir af syni yðar, er það
ekki? Ef svo er . . . Ég er nefnilega
Ijósmyndari, skiljið þér.
Jack tók snöggt viðbragð og það
glaðnaði yfir honum:
— Það var svei mér gott. Þá kom-
ið þér heim til okkar, þegar við höf-
um fengið barnið. Ég skal láta yður
fá heimilisfangið okkar . . .
Hann skrifaði nafn og heimilis-
fang á blað og rétti Ken.
— Týnið ekki miðanum!
Ken brosti, þar sem hann stóð og
horfði á Jack hverfa inn ganginn.
Þetta gengur allt eins og í sögu,
hugsaði hann. Nú hef ég útvegað
mér pottþétta ástæðu til að koma
heim til þeirra. Hernaðaráætlunin
stenzt fullkomlega.
Þegar Cathy var komin heim frá
fæðingardeildinni, kom upp vanda-
mál í sambandi við vinnukonuna
llsu. Hún reyndist vera alltof ráðrík.
Hún lét sér ekki nægja að vinna
heimilisstörfin eins og hún hafði
gert og átti að gera. Hún vildi fá að
hugsa um barnið líka og sinna því
að öllu leyti. En Cathy vildi fá að
annast son sinn sjálf. Hins vegar var
hún fyrst ofurlítið þreytt og hafði
alls ekki jafnað sig til fulls eftir fæð-
inguna. Þess vegna lét hún undan
ásókn llsu í barnið. En þegar hún
var búin að ná sér fullkomlega, var
erfitt að breyta því, sem llsa taldi (
sínum verkahring. Cathy varð satt að
segja að berjast við hana um barnið
sitt.
Eftir hádegi dag nokkurn var
Jack heima að vinna og Cathý fannst
að hann ætti að fá að sjá son sinn.
Hún gekk upp I barnaherbergið.
Ilsa var að hita pelann fyrir barnið
47. tbi. VIKAN 43