Vikan - 10.12.1970, Qupperneq 50

IMttttttMJIItJtttKMXttttllllKttftatKlfVKKXIItttt *J
ÍttttttttttttttttKKttttttKttttttttttKttKKKIIttttK M
ISII
VÖRURH
Stt
X/ÖRU R 55
HONIG
tt»
KS
Ktt
XX
Ktt
K*
xx
XK
KX
XX
XX
XX
XX
XX
KX
XX
XX
XX
EGGERT KRISTJANSSON ii CO.HF. iálfvll 11400
Einleikur á klarinet...
Framhald af bls. 31.
einn af þeim hæstu tónum sem
ég hef nokkru sinni heyrt koma
úr trompet, þá gerðist það.
Eg sá hann reika í spori, eins
og einhver hefði gefið honum á
hann, og tónninn, sem hann var
að leika dó út, hægt og hægt.
Áheyrendurnir áttuðu sig ekki
undir eins á þessu, en þegar
hann byrjaði á næsta lagi, síð-
asta laginu á söngskránni —
hljómaði það allt öðruvísi. Töfr-
arnir voru horfnir og áheyrend-
urnir sátu bara rólegir og hlust-
uðu.
Um leið og Filip kom út af
leiksviðinu, flýtti ég mér til
HRAUST
BÖRN
BORÐA
SMJÖR
hans og spurði hvað hefði kom-
ið fyrir.
— Ég veit það ekki vel, Harrý,
svaraði hann. — En um leið og
ég reyndi að ná háa tóninum,
var eins og eitthvað skryppi fyr-
ir í höfðinu á mér — og ég gat
ekki leikið vitlaust lengur. Ég
gat að vísu leikið aftur á bak,
en ég hafði það ekki lengur á
tilfinningunni þannig.
Ég greip blað upp úr vasa
mínum og sýndi honum það. —
Fljótur, Filip, líttu á þetta. Er
það rússneska eða enska?
Það var enska.
JÆJA, SVONA VAR nú sagan;
Filip dró sig í hlé, keypti sér
jörð fyrir spariféð sitt og settist
þar að með Lillý.
En nú verð ég að flýta mér að
ná í lest, því Lillý hringdi til
mín rétt áðan. Ég skildi ekki al-
mennilega hvað hún var að fara,
en hún vildi að ég kæmi út eft-
ir til þeirra eins fljótt og ég
gæti. Hún var eitthvað að tala
um að Filip hefði dottið á höf-
uðið ofan af traktor.
JERÖSALEM - helgur
staSur....
Framhald af bls. 29.
húsi til að minna þá á að snúa
sér í áttina til Mecca og biðjast
fyrir.
í elzta hluta borgarinnar eru
margar göturnar ekki breiðari
en gangstéttir. Þær eru krókótt-
ar og mishæðóttar, sumar yfir-
byggðar á köflum og minna á
göng.
Helgidagar vikunnar eru þrír,
föstudagurinn hjá Múhammeðs-
trúarmönnum, laugardagurinn
hjá Gyðingum og sunnudagur-
inn hjá kristnum mönnum. Sum-
ir ráðherrar vilja lögleiða fimm
daga vinnuviku, en sú ráðagerð
stangast á við trúarbrögðin, og
margir benda á, að núverandi
fyrirkomulag hafi þann góða
kost, að einhverjir séu að vinna
alla daga vikunnar.
Alvarleg afbrot, eins og til
dæmis manndráp, eru næstum
óþekkt innan borgarinnar, og
fátt er um vandræðaunglinga.
Hippar fyrirfinnast þar ekki, að
minnsta kosti ekki ennþá.
„Þetta er starfsöm borg,“ seg-
ir borgarstjórinn, Theodor Koll-
ek. „Fólkið hefur ekki neinn
tíma til óspekta."
Þó fer ekki hjá því, að ferða-
menn taki strax eftir því, að
allir lögreglumenn bera vopn
vegna stjórnmálaástandsins. Það
eru undarleg örlög þessarar
helgu borgar, sem kennd er við
frið, að vera sífellt þrætuepli og
tilefni blóðsúthellinga. í svipinn
er hún ein heild, en þeir sem
bezt þekkja til mála fyrir botni
Miðjarðarhafsins, telja, að naum-
ast sé hugsanleg friðsamleg
lausn þeirrar deilu, án þess að
hvor aðili fái sinn hlutann af
sjálfum helgidóminum — Jerú-
salem. *
BIBLÍAN
RIT HENNAR í MYNDUM OG TEXTA
SÉRA GUNNAR ÁRNASON SEGIR í RITDÓMI
UM BÓKINA:
„ . . . Klippmyndir Birte Dietz eru prentaðar af mikilli
snilli í mörgum litum í Hollandi ... Ég er ekki list-
fræðingur en ætla það nokkurt mark um kosti þessara
mynda. að þær komu mér fyrst háif framandlega og
þó forneskjulega fyrir sjónir, en þeim mun oftar sem
ég leiði þær augum finnst mér þær efnismeiri og
margar blátt áfram heillandi. Táknmál þeirra verður
ekki lesið í einni sjónhending né skýrt umhugsunar-
laust, á bak við allar liggur mikil saga. Og allar eru
þær meira og minna fagrar, hver á sinn hátt . . ."
HILMIR HF. SKIPHOLTI 33
PÓSTHÖLF 533 SÍMI 35320 REYKJAVÍK
50 VIK'AN »■ tbl-