Vikan - 13.05.1971, Side 45
því, að ég megi svo gæta þín,
þegar þú kemur heim aftur ...
-— Já, svaraði hún og brosti.
— Annars á ég á hættu, að Óli
geri uppreisn ...
GULLNl PARDUSINN
Framhald aj bls. 32.
Hún greip krossinn með
gráðugum fingrum og stakk
honum í barm sér, en Renard
gaf öðrum manninum bendingu
um að opna dyrnar. Hann
horfði stríðnislega á Damaris.
Peg horfði lymskulega á menn-
ina og fór út og Renard rétti
fram aðra höndina.
—- Lykilinn! sagði hann í
skipunarrómi.
Annar maðurinn hikaði and-
artak, en afhenti svo: lykilinn
treglega. Það varð augnabliks
þögn og Damaris leit af einum
á annan og skelfingin skein úr
augum hennar.
Þá sagði annar mannanna
glottandi. — Peg verður að
minnsta kosti klukkutíma að
komast fram og aftur og þú
vilt sjálfsagt vera laus við mig,
Renard. ííg fer þá með skila-
boðin til Farrancourts í land-
stjórahúsinu.
Þú ferð niður og hefir gát
á Lucifer, sagði Fransmaður-
inn hörkulega. —- Þorskurinn
þinn, heldurðu að ég vilji hafa
Farrancourt hér, áður en búið
er að ganga frá Lucifer?
Augu mannsins urðu vökul.
— Þú heldur þér við þína
hlið samningsins, Renard, og ég
stend við mitt. Þú ert búinn að
ná í það kvenfólk, sem þú þarft
á að halda og ef Peg svíkur
þig ekki, þá getur þú gert upp
við Lucifer. En það eru skart-
gripirnir sem ég vil fá og ég
verð ekki til friðs fyrr en ég
hefi þá í höndunum. Þú veizt
að það var eingöngu þeirra
vegna sem ég tók það í mál
að sigla með þér, eða er það
ekki?
Nú vissi Damaris hversvegna
hún bar óljós kennsl á mann-
inn. Þetta var sami maðurinn
sem kom itil Kits með fréttirn-
ar um spænsku silfurskipin,
kvöldið sem samkvæmið var á
Fallowmead og hann hafði
varla getað haft augun af skart-
gripunum hennar. Hann hafði
örugglega átt von á því að geta
klófest skartgripina, þegar
„Good Hope“ féll í hendur sjó-
ræningjanna, en orðið af því,
þesar spænsku skipin komu á
vettvang.
AARHUS - DANSKT FORM - ÍSLENZK GÆÐI
Sófasett á teak fótum, eða stálfótum með snúningsási á stólnum.
Sófi 4ra sæta, sófi 3ja sæta, sófi 2ja sæta. Stóll, hár, stóll,, hár með
ruggu, stóll, lár. >
Áklæði eftir eigin val.
Myndalistar með efnisprufum fyrirliggjandi. Skrifið eða hringið eftir
upplýsingum.
HÚSGAGNAVERZLUNIN
AUÐBREKKU 59
W^M'm R. ■ JL SIMI:42400
DUNAkúpavogi
— Vertu rólegur, þú skalt fá
skartgripina, sagði Renard með
fyrirlitningu. — Um leið og bú-
ið er að ganga frá Lucifer, verð-
ur sent til Farrancourts og ég
efast ekki um að hann kemur
strax með lausnarféð. Hafðu
mig til fyrirmyndar, vinur
minn! Það er öruggast að fara
að öllu með gát. Farðu niður
núna strax og gefðu mér merki
þegar Lucifer kemur.
Þeir þrefuðu fram og aftur í
svo langan tíma, að Damaris
fannst það heil eilífð, en að
lokum gekk sjóræninginn treg-
lega út úr herberginu.
Þegar fótatak hans heyrðist
ekki lengur, sneri Renard sér
að Damaris, sem stóð föl og
skjálfandi við innsta vegginn.
— Þá ertu aftur komin á mitt
vald, dúfan mín, sagði hann og
glotti hæðnislega, — og hér
eru engir ræflar sem glepjast
• af glæsimennsku Lucifers. Þeg-
ar hann kemur^ gengur 'hann
beint í dauðann, og þótt ég
aldrei nái í þessa skartgripi.
þá verð ég samt innilega án-
ægður.
-— Hann kemur ekki, svar-
aði hún og gerði vesældarlega
tilraun til að standa uppi í
hárinu á honum. — Hann trú-
ir því aldrei að þér þorið að
láta sjá yður í Port Royal.
Renard tók skambyssuna íir
belti sér, virti hana hugsandi
fyrir sér og lagði hana svo á
borðið, sem stóð við hlið hans.
— Hann kemur, sagði hann
rólega. — Hann veit að ég get
verið rólegur rfieðan ég hefi
19. TBL. VIKAN 45