Vikan - 11.07.1974, Blaðsíða 2

Hér skrifar móðir föðurnum bréf og það,
sem hún segir i bréfinu, gætu margar
aðrar mæður tekið undir.
VEIZT ÞU
HVAÐ BARNIÐ
HUGSAR
UM ÞIG?
Elsku Pétur minn!
Sjálfsagt finnst þér þetta tiltæki
mitt móöursýkislegt; að skrifa
þér bréf, þó að ég hafi öll tækifæri
til þéss að ræða við þig á hverjum
de'gi. En það, sem £g vildi segja
þér, læt ég ekki út Ur mér, þegar
við borðum morgunverð með
óguðlégum hraða, af þvi að þú
ferö alltaf of seint á fætur og
liggur þess vegna alltaf svona á.
Og á kvöldin þarftu á hvild að
halda og svo þarftu lika að horfa á
sjónvarpið.
Auðvitað spyrðu, þegar þú
kemur heim: Jæja, hvernig gekk
það til I dag? Hefur nokkuð orðið
að barninu? Sjálfsagt hefurðu
ekki tekið eftir því, að þú færð
næstum alltaf sama svarið: Það
gekk stórvel. Hér hefur allt
gengiö eins og I sögu. Þú ættir að
skilja* að ég.dreg allt á langinn til
þess aö hlífa þér við óþægindum,
svó að þú getir hvílt þig eftir
langan og erfiðan vinnudag. En
það er Hklega rangt af mér. Þvi
aö biturleikinn fer að vaxa hið
innra meö mér. Ég get einfald-
lega ekki lifað llfinu bara fyrir
okkur Júliu. Þú átt heima hér
lika.
Veiztu hvað hún sagði nýlega
”:ð mie? Hún sagði: Pahr>i bekkir
1
' ’ ' I

I " ^ JH
f
k
F Mfi!