Vikan - 17.04.1975, Qupperneq 37

Júni 1972. Sibasta myndin, sem tekin var af Holger Meins, áður en hann
var handtekinn.
Vestur-Þjóðverjar mega búast
viö nýrri hryðjuverkaöldu. Hátt á
þriðja ár er liöiö síðan stjórnleys-
ingjaforingjarnir Ulrike Meinhof,
Andreas Baader, Gudrun Ensslin
og félagar þeirra voru handtekin,
og á þeim tima hefur Baader-
Meinhofhópurinn veriö endur-
skipulagöur, miklu fyrr en lög-
reglan geröi ráð fyrir. Hópurinn
hefur komiö sér upp vopnum meö
þvi að stela þeim úr vopnabúrum
þýska hersins og bandariska
setuliösins, meölimir hans hafa
leigt sér ibúöir vlös vegar I
Þýskalandi, þar sem þeir geta
skotist I skjól og leynst. Baader-
Meinhofhópurinn hefur stööugt
samband viö sambærilega hópa i
öðrum löndum, og hann hefur
komiö sér upp „fangelsum” fyrir
gisla sina.
Moröiö á aöaldómara Berlinar-
bórgar, Glinter von Drenkmann i
nóvember 1974, var upphaf
hryöjuverka, sem framin eru i
þvi augnamiði að fá alla fanga úr
Baader-Meinhofhópnum l'átna
lausa.
Baader-Meinhofhópurinn ætlaði
ekki að myrða Giinter von Drenk-
mann, heldur nema hann á brott
og halda honum i gislingu.
Gislataka er ný aðferð stjórn-
leysingja. En taka Gunters von
Drenkmanns fór i handaskolum,
vegna þess að þaö kom skoðana-
bræðrum Holgers Meins mjög á
óvart, þegar hann svelti sig til
dauðs i Wiitlichfangelsinu og hit-
aði þeim i hamsi. Þó hafði
Andreas Baader, sem situr bak
við lás og slá i Stuttgart, sagt fyr-
ir um skjótan dauðdaga Meins. A
leynimiöa frá Baader, sem náöist
i, stóð: ,,Ég held, aö viö höldum
hungurverkfalliö út i þetta sinn.
Og þaö þýöir, aö „sumir” munu
deyja”.
Þegar Holger Meins var látinn,
lýsti lögfræöingurinn Otto Schily
yfir eftirfarandi: „Ulrike Mein-
hof er i lifshættu”. Ulrike Mein-
hoft 37 ára fyrrverandi bláöa-
kona, hafði farið i hungurverkfall
ásamt Meins og 33 öðrum meö-
limum Rauöu herfylkingarinnar
(RAF), en svo kallar Baader-
Meinhofhópurinn sig, og hungur-
verkfalliö haföi staöiö I tvo mán-
uöi, þegar Meins lést. Lögreglan
telur ástæöu til aö ætla, aö Schily
lögfræöingur, sem er vinstri sinn-
aður, sé tengdur Baader-Mein-
hofhópnum. Meðal annars bendir
úrskuröur annarra lögfræöinga
um ástand Ulrike Meinhof viö
dauöa Meins til þessa, þvi aö þeir
töldu hana ekki vera I lifshættu.
Þvi er spurningin: Vissi Schily
um fyrirætlanir stjórnleysingj-
anna?
Bréf Baaders til Hans Christi-
ans Ströbels, lögfræöings I Berlin,
bendir til hins sama. Þar stendur
meöal annars: „Hann á aö kom-
ast á snoöir um ákveö'nar staö-
reyndir varöandi skjölin og þess-
háttar. Nú litum við á hann sem
tæknimann”.
Og i bréfi frá Gudrun Ensslins
stendur: „Schily fer alveg rétt
aö...”
Af þessu hefur sú ályktun veriö
dregin, aö Schily hafi veriö meö I
ráöum viö undirbúning fyrirhug-
aös ráns á Gíinter von Drenk-
mann og dómarinn hafi átt aö láta
lausan i skiptum fyrir Ulrike
Meinhof, sem Schily úrskurðaði
dauövona. Þetta heföi gefiö
stjórnleysingjahópnum nokkurn
siðferöilegan styrk, einkum
vegna þess álits, sem hann vann
sér meö hungurdauöa Holgers
Meins.
Um máliö segir Schily sjálfur:
„Ég hef ekki orðiö fyrir neinum
þrýstingi, hvorki frá Andreasi
Baader né Gudrunu Ensslin og
ekki heldur frú Meinhof. Hins
vegar get ég ekki komið i veg fyr-
ir, að þau skiptist á bréfum og
smygli bréfum út úr fangelsun-
um. Ég hef á engan hátt svikið
lögfræöingseiöinn. Um heilsu Ul-
rike Meinhof hef ég ekki sagt ann-
aö en það, sem ég sá með eigin
augum. Og hvaö viðvikur morð-
inu á Giinter von Drenkmann, þá
er það i senn hreint brjálæði og
heimska”.
Eftir dauða Holgers Meins og
morðiö á Giinter von Drenkmann,
lýstu saksóknarar á hendur
Baader-Meinhofhópnum ástand-
inu þannig: „Aö öllu samanlögöu
veröur aö álykta sem svo, að aö-
geröum hópsins sé stjórnab úr
fangaklefunum. Fangarnir hafa
aögang aö útvarpi, sjónvarpi og
blööum og geta þess vegna auö-
veldlega fylgst meö þvi, sem er
aö gerast I landinu. Þeir smygla
svo fyrirskipunum til hryöju-
verkamannanna, sem eru utan
fangelsanna. Siöan i júlimánuði
1973 hefur varla liöiö svo dagur,
aö Baader-Meinhofhópurinn hafi
ekki haft sig i frammi — annað
hvort meö vopnastuldi eöa morö-
um og mannránum. Og þaö er
augljóst mál, aö boðin frá föngun-
um til hryöjuverkamannanna
fara um hendur verjenda fang-
anna. Baader hefur haft 22 verj-
endur og Horst Mahler hefur haft
19. Þess vegna er mjög erfitt aö
finna svarta sauöinn meöal
þeirra”.
En meöan „svarti sauöurinn”
er enn ófundinn, halda Andreas
Baader, Ulrike Meinhof og félag-
ar þeirra áfram aö stjórná mönn-
um sinum úr fangaklefunum.
Sumir munu deyja