Vikan - 24.06.1976, Síða 20

FRAMHALDSSAGA EFTIR
Ungverjaland var fyrsti starfs-
vettvangur Absaloms. Hann var
tengdur sovéska sendiráðinu .þar.
Hatur ungverja á rússum snart
hann djúpt. Hann tók að hugsa,
og taka eftir misræminu í þvi sem
flokkurinn sagði og gerði.
Jafnframt varð hann ástfang-
inn af ungverskri stúlku, sem
fyrirleit hann opinberlega. Hún
starfaði fyrir andspyrnuhreyfing-
una, og þegar rússar tóku hana af
lífi, urðu tilfinningar Absaloms
eins og sprengiefni. Þó skuldaði
hann Flokknum alla sína vel-
gengni. Hann bældi niður til-
finningar sínar, og hélt áfram að
starfa fyrir Flokkinn.
„Næst var honum boðin staða f
Berlín, Austur-Beriín. Þar sem
reglurnar segja til um að aðeins
giftir menn fái stöður f — eða
nálægt Vesturlöndum, giftist
Absalom Katarinu Petrovna, sem
var háttsett hjá Flokknum. Hún
var á margan hátt falleg kona, en
í stjórnmálum var hún hinn mesti
harðjaxl."
„Hjónabandið varð ekki far-
sælt, en í Austur-Berlín eignuðst
þau son. Absalom dýrkaði barnið,
sem var fallegt en veiklað. Þegar
hann var tveggja ára fékk hann
lungnabólgu. Læknar og lyf í
Vestur-Berlín hefðu getað bjarg-
að honum, og Aubsalom grátbað
um leyfi til að fara með drenginn
þangað, en Flokkurinn neitaði.
Barnið dó tveimur dögum síðar.“
Absalom hafði samband við okk-
ur, og bauð þjónustu sína.
Eg held, að f byrjun hafi
Absalom viljað hefna fyrir son
sinn, vin sinn, og allt sem
Flokkurinn hafði tekið frá
honum. En einhvers staðar
breyttust viðhorf hans. Ef til vill
var það vináttan, sem hafði
myndast milli hans og okkar
manna, kannski var það vegna
þess að undir niðri var hann
blfður og friðsamur maður.“
„Hver svo sem ástæðan var, þá
var það ekki vegna peninga. Við
opnuðum bankareikning fyrir
hann f Sviss, en hann fór aldrei
fram á laun fyrir frábæra
þjónustu sfna. Hann hefur veriði
hugaður, hugmyndarfkur, og dug-
legur. Engin áhætta var of stór
„Þau skildu fljótlega eftir
þetta. Absalom stóð nú á tfma-
mótum. Kommúnisminn, sem
hafði verið honum allt, var nú
fallið goð, og f Berlin hafði hann
fengið nasasjón af þvf hvernig
fólk lifði í hinum frjálsa heimi.
Ötti greip hann, og hann bað um
að verða fluttur aftur til Moskvu.“
„Hinn gamli góði vinur hans,
Sergyev dró nú þá ályktun af
háttalagi Absaloms, að hann væri
búinn að fá nóg af stjórnarháttum
Flokksins. Hann sýndi Absalom
annan möguleika, Vesturveldin..“
„Auðvitað sáum við fljótlega að
njósnari okkar Sergeyev, vann
ekki lengur einn, — að hann
hafði fengið aðstoðarmann.
Það kom að því að flokkurinn
komst að njósnum Sergeyevs.
Þegar við höfðum sfðast samband
við hann, sagði hann okkur frá
Absalom, og lét okkur f té erfðar-
skrá, þar sem hann eftirlét
Absalom allar eigur sínar f svissn-
eskum banka, ef að þvf kæmi að
Absalom yrði að flýja til vesturs.'
Að þvf loknu hélt hann heim,
eyðilagði öll sönnunargögn um
samband hans við okkur, og
framdi síðan sjálfsmorð.
Ég held að hann hafi gert það
af ótta við að koma upp um vin
sinn, ef til þess kæmi að hann yrði
pyndaður. Eins og málum var
háttað, dró KGB þá ályktun að
hann hefði unnið einn, og málið
var ekki rannsakað frekar.
Nokkrar vikur liðu áður en
fyrir hann. Upplýsingarnar frá
honum hafa verið mikilvægar og
nákvæmar. Skilaboðin, sem þú
komst með, voru þau mikil-
vægustu."
„Það gleður mig,“ svaraði
Súsanna.
Forsetinn virtist lesa hugsanir
hennar. „Það var þess virði. I
skilaboðunum var nafn manns f
stjórnarráðinu, manns, sem hefur
seni rússum mikilvægar upp-
lýsingar. Þessi maður var einnig í
CIA, og það háttsettur. Hann var f
þeirri aðstöðu að geta vitað um
allt, sem fram fór hjá CIA.“
Súsanna hvítnaði, þegar henni
varð hugsað til þeirra afleiðinga
sem svik þessa manns hefðu getað
haft.
„Einmitt,“ sagði forsetinn.
„Hann hefði getað orðið óendan-
lega hættulegur. Hann var fær og
mjög varkár, en ég held ekki að
hann hafi haft raunverulegt sam-
band við rússa nema tvisvar.
Hann lét þeim f té óendanlega
mikilvægar upplýsingar frá $
okkur.“
Súsönnu var brugðið. „Var það
þessi maður, sem sveik Jess
Simpson og Novak?“ spurði hún. '
„Já og Absalon líka. Skilaboðin,
sem þú komst með frá honum,
voru hans síðustu.“
„Einhvern veginn vissi ég það.
Hvar er Absalon núna? Gátuð þið
bjargað honum?
„Já. Við vissum. Hann vissi, að
grunur hvfldi á honum. Þess
vegna fórum við gegnum
Búlgaríu. Þegar John Novak var
tekinn af lffi varð þetta einfald-
lega spurning um tfma og það
hvort við höfðum tækifæri til að
geta komið okkar manni úr landi.