Vikan - 07.10.1976, Blaðsíða 5

KNAPATISKU
Þeirri staðreynd verður vafa-
laust ekki breytt, að hér á landi
fjölgar þeim sífellt, sem yndi hafa
af hestum og þeim íþróttum, sem
þeim eru tengdir. En það er
töluvert dýrt að eiga hest og allt
dýrt, sem þeim heyrir til, þannig
að þeir, sem eru að jafnaði félitlir,
geta naumast leyft sér þetta sport.
Hér hefur hestamennskan þró-
ast rökfast frá því að það voru svo
til einungis bændur, sem áttu slíka
gripi hér áður fyrr, enda voru
hestar þá að mestu notaðir til
daglegra starfa. Með tilkomu vél-
knúinna tækja urðu hestar að
mestu óþarfir í sveit, enda ekki
notaðir nema til útreiða. Þó að
frátöldum göngum. Um líkt leyti
fóru aðrir að eiga hesta til sports
og gera nú í æ ríkari mæli.
Nú er farið að bera á því, þótt í
litlum mæli sé, að menn eru farnir
að leggja meira í reiðtygi sín og
jafnvel fatnað. Það er vel, því það
ber um leið vott um stolt hesta-
mannsins og virðingu fyrir gæð-
ingi sínum, enda er hann jafnframt
betur hirtur. i sjálfu sér er aðeins
gott eitt um það að segja og ber
vitni um viðleitni manna til snyrti-
mennsku. En reiðtygi og annað til
hestasportsins held ég að sé að
miklu leyti innflutt og hafi því
engin íslensk einkenni. Sama er
að segja um fatnað hestamanna,
þar sem sumir eru farnir að
klæðast erlendum fatnaði.
Er ekki kominn til þess tími,
einmitt nú, að menn fari að leita
Að vfsu samræmimi/li fatat, enlftið skemmtilegt.
sér að alíslenskum reiðtygjum og
fötum? Varla trúi ég því, að fornar
venjur í reíðtygjum séu svo
torfundnar, að ekki sé hægt að
sníða íslensk reiðtygi samkvæmt
þeim, eða jafnvel að smíða reið-
tygi, sem kalla mætti með íslensku
sniði eða lagi. Sama er að segja
um fatnaðinn. Innfluttur fatnaður
hestamanna ber þess sýnilega
merki að vera aðfluttur. Hér á
landi þarf örugglega öðruvísi fatn-
að, sem mundi henta íslensku
veðurfari betur, og ekki trúi ég
því, að íslenskir fatahönnuðir láti
það standa í sér að framleiða
alíslenskan fatnað fyrir sport-
hestamenn. Sennilega yrði ís-
lenska lopapeysan ákjósanlegust,
og sömuleiðis einhverskonar lopa-
húfa, og í það mætti vel prjóna
einhverskonar sérmerki eftir
ástæðum. Á þessu sviði er áreið-
anlega verkefni fyrir hönnuði eða
framleiðendur slíks fatnaðar.
karlsson.
íturvaxinn gæðingur, sem gæti
verið stolt hvers manns, en knap-
inn er með útlendan hatt á höfði
og í jakka, sem gæti verið keyptur
á Mallorca. Varla viðeigandi fyrir
íslenskan hestamann á íslenskum
gæðingi.
Hérsjájum við eitthvað i átt við það,
sem ég á við. Fallegur hestur og
fallegur knppi í íslenskri iopa-
peysu. Hvernig væri að veita
verðlaun fyrir vel snyrtan hest og
fallega klæddan knapa?
■nei
Fallegur hestur og talleg föt,
— en við þau er lítið islenskt.
1. TBL. VIKAN 5