Vikan - 22.01.1981, Blaðsíða 23

Að handan
um hann. En myndin hélt
áfram og þegar kom aö aftöku Lady
Jane var Dorothy ekki lengur Dorothy.
Hún var hirðmær Lady Jane, og þessi
mynd sagði alls ekki rétt frá. Hún mundi
vel eftir þöðlinum. hann leit allt öðruvisi
út. og hvar voru breiðu, svörtu böndin
sem reyrð voru um úlnliði hans? Og
Lady Jane var ekki svona forhert — hún
fór að titra og hélt dauðahaldi í hana,
Dorothy ... En hún var miskunnarlaust
leidd á pallinn og — og — þá virðist hafa
liðið yfir hirðmeyna ungu.
Empire News sagði frá þessum
atburði á sinum tíma og á vegum
blaðsins var gerð könnum á æviferli
stúlkunnar, ef vera kynni að saga
hennar væri meðvitaður uppspuni og
tilraun til að vekja athygli á sér. Niður-
staða blaðsins var sú að stúlkan væri
hlédræg að eðlisfari og síst fyrir að vilja
láta á sér bera og ekki var unnt að finna
að hún hefði sérstakan áhuga á sögu né
umtalsverða söguþekkingu. og hún
hafði enga hugmynd um hinar ýmsu
kenningar um endurholdgun.
En fleiri sögur má segja. Ein gerðist í
heimsstyrjöldinni síðari. Tuttugu og eins
árs gamall nasistaforingi fékk fyrirmæli
um að setjast að með herflokk í þorpi í
Rínardalnum, á frönsku landsvæði.
Þegar hann kom til þorpsins og gekk fram
hjá skólahúsinu hafði hann allt í einu
ákaflega eindregið á tilfinningunni að
hann hefði sem lítill drengur gengið i
þennan skóla og í sama bili stóð honum
Ijóslifandi fyrir hugskotssjónum bemsku-
heimilið, bak við litla og þrönga
sælgætisbúð.
Einhver hvöt í undirvitundinni knúði
hann áfram eftir leið sem hann ekki
þekkti að litlu og ekki of þrifalegu húsi.
Roskin kona opnaði fyrir honum þegar
hann kvaddi dyra. Hann reyndi á
bjagaðri frönsku að segja það. sem eins
og ósjálfrátt ruddist fram á varir hans,
að i húsinu væri lítill afkimi og í þessum
afkima væri litill brúnn skápur með alls
konar leikföngum. „Litill. brúnn
rugguhestur stendur hjá stórum.
stoppuðum hundi...”
Fyrst varð franska konan öldungis
hlessa en siðan greip hana einhver
geigur. Hvernig gat þýskur liðsforingi.
ókunnugur á þessum slóðum, lýst
herbergi uppi á lofti sem. hann hafði
aldrei komiðí?
En sú franska gekk á undan honum i
þetta litla herbergi, sem hann kallaði
afkima. og rétt eins og hann hafði sagt
var þar brúnn skápur fullur af
leikföngum og brotinn rugguhestur við
hliðina á stórum, stoppuðum hundi.
„Það var sonur ntinn sem átti þetta."
sagði hún. „Hann var níu ára. þegar
hann dó fyrir tuttugu og einu ári, og ég
hef enn ekki fengið mig til að breyta
herberginu hans.”
„Hvaða dag dó drengurinn þinn?”
spurði Þjóðverjinn.
Undir lok borgarastríðsins i Banda-
ríkjunum varð alls konar hlaupalýður
til þess að fara I kjölfar herjanna,
kannski í mitjsf-'sjn val fangnum
búninpn, og vfnwa þantdg dn
« s-a.t
mfwnii
4. tbl. Vikan 23