Vikan - 15.11.1984, Blaðsíða 13

milljónari á einni nóttu
— og reyndar aldrei
„Þaö rennur mikið vatn til sjáv-
ar áður en stóll sem þessi veröur
að raunveruleika. En mér hefur
ekki leiðst þessi vinna, síður en
svo. Þetta hefur verið tómstunda-
gaman en nú styttist óðum í að
tómstundimar verði að vinnu.
Likt og aðrir una sér við að leysa
krossgátur uni ég mér hvergi
betur en við smíðar á eigin hug-
smíð og sökum meðfæddrar
þrjósku hætti ég ekki við að þróa
hlutina fyrr en ég er fullkomlega
sáttur við útkomuna. Ég er sjálfs-
gagnrýninn og menntun mín
kemur sér vel í þessu áhúgamáli
mínu.
Hvað líður fjárhagslegum á-
vinningi minum af þessu brölti er
ég ansi hræddur um að fólk mikli
það fyrir sér. Það hafa svo margir
farið í skóna hans Garðars Hólm
að ég held að ekki sé á bætandi.
TröUasögur hafa veriö sagðar um
velgengni landans, tU dæmis í
sambandi við kaup á íslenskri
framleiðslu erlendis. Staðreyndin
er sú að samkeppni í húsgögnum
er gífurleg í Evrópu og ákaflega
fátítt að stólar seljist í þúsundum
eintaka á mánuði. Aö miUjón ein-
tök af stól seljist á lifitíma hans,
tíu tU fimmtán árum, er eiginlega
toppurinn. Hvort stóUinn nær því
verður tírnixm að skera úr um. En
þetta byrjar vel hjá honum og
verði salan komin í fimm þúsund
stóla á mánuði eftir áriö er þaö
gott. Nei, ég verð ekki miUjónari á
þessu á einni nóttu og reyndar
aldrei. Ég er ekki enn farinn að
hafa fjárhagslegan ávinning af
þessu en vonast tU að innan tíöar
muni þetta gefa mér það mikið í
aðra hönd að ég geti snúið mér
meira að teikningu húsgagna
en húsa. Annars kann ég vel við
aö blanda þessu saman. Þeir hjá
Kusch og Co. vUja aUt fyrir mig
gera og ég get komið öUum mín-
um hugmyndum á framfæri við
þá. Eg er núna með lokavinnslu á
hönnun á feUiborði sem nota á viö
Sóley og er búist viö að það verði
tUbúið tU framleiðslu í byrjun
næsta árs. Þetta hefur verið sama
ruUan aftur, vinna á kvöldin og
um helgar. Fjögur borð hafa verið
send út, en ekkert gefur þetta í
aðra hönd fyrr en framleiðslan er
komin vel á veg. Auðvitað er ég í
annarri aöstöðu núna en er ég
var að basla við þetta einn upp á
von og óvon. Ég hef bæði meiri
reynslu og einnig hef ég kynnst
þeirri tækniþekkingu sem verk-
smiöja eins og sú hjá Kusch og Co.
hefur yfir að ráða, sem er alveg
ótrúleg. Þetta er kannski ekki eins
spennandi nú og áður en heldur
enginn dans á rósum. Ég hef eng-
an áhuga á að hlaupa tU og hanna
hluti í stórum stU. Ég vU frekar
Uggja yfir og þróa fram góðar
hugmyndir þangað tU ég er innra
með mér sáttur við útfærsluna,
þótt slíkt geti tekiö nokkur ár. Ég
hef sem sagt gaman af þessu og
því er ekki að leyna að eftir því
sem hagur minn vænkast get ég
sinnt þessu meira.”
Nú hreinsar þú þetta í eitt skipti
fyrir öll út úr hausnum á þér
Mentur frítími þinn sídastlidin
fimm ár hefur farid í stól — fannst
engumþetta hálfvonlaust?
„Jú, það var meira að segja
ekki alveg laust við að sumir álitu
mig hálfruglaðan að vera að
þessu. Námsmönnum í Svíþjóð
fannst ég stundum hálfskrýtinn að
vera að eyða tímanum í þetta og
sumir töldu mig frekar einþykkan
í þessu máU. Ég hafði mjög góða
aðstöðu tU að vinna að gerð
stólsins á meöan ég var í námi í
Svíþjóð. Þama við skólann var
Sóley, sem fókk nafn sitt fró dóttur Valdimars, fœst í margvislegum
gerðum. Grindin er ýmist úr krómuðu eða lökkuðu stóli i mörgum litum og
velja mó um bólstraða eða óbólstraða setu í fjölda lita. Með einu handtaki
er stólnum smellt saman þannig að nónast ekkert fer fyrir honum. Lósinn,
sem þetta byggist ó, er falinn i braut í stólbakinu en það er einmitt þessi lós
sem ar nýjung og hefur verið tekið einkaleyfi ó um heim allan. Felldur
saman fer stóllinn prýðilega ó vegg. Ótakmarkað notagildi og ótrúlegur
einfaldleiki sem engum hafði dottið f hug.