Vikan - 03.09.1987, Page 12

til og reynt að samsam-
asteða þátilaðlíta
niðurá og fordæma.
Þegar lýðurinn hefur
eittsinn lyfteinhverjum
ástall ervandlifað þar
uppi. Kröfurnar, sem
eru gerðartil goða
þjóðfélagsins, eru oft á
tíðum bæði ósann-
gjarnar og ómennskar
og þeir sem dansa ekki
eftir pípunni dæmast
úrleik.
Það getur því verið
mjög erfitt að sameina
listræntsjálfstæði og
frægð. Sumum tekst
þó aðtvinna saman
væntingar umhverfis-
ins og persónulega
eiginleika þannig að
þeir virðast ævinlega
ganga til leiksaf gleði,
miðla af innlifunog
innri þörffremuren
einhverri kvöð. Eftirfar-
andi einstaklingareru
dæmi um þá síðar-
nefndu. Þeirgeta
brugðiðsérúreinu
gervinu í annað og
þjóna kröfum áhorf-
enda sem áheyrenda
án þess að glata mann-
legri reisn og persónu-
legum sérkennum.
Glimtíauga eðaglott
á vörvitnarum þeirra
12 VIKAN 36. TBL