Vikan - 29.10.1987, Qupperneq 10

Goðsagan af Corazon Aq-
uino er eins konar ösku-
buskusaga nútímans. Þegar
eiginmaður hennar, þing-
maðurinn, Benigno „Ninoy“
Aquino, var myrtur sumarið
1983, tók hún ófús við sem
leiðtogi baráttunnar gegn
harðstjóranum Marcos. Fólk-
ið fagnaði henni og setti
hana í forsetastólinn. Þegar
þangað var komið endumýj-
aði hún bæði þingið og
stjómarskrána í samræmi
við vilja þjóðarinnar og
stýrði þjóðinni inn á veg lýð-
ræðis. Þó að margt sé til í
þessari þjóðsögu er hún
langt frá því að vera að öllu
leyti sönn.
í fyrsta lagi var Corazon alls
ekki jafn reynslulítil í stjórnmál-
um og látið var í veðri vaka. Að
vísu laug hún engu þegar hún
titlaði sig sem húsmóður í kosn-
ingabaráttunni gegn Marcosi
1986. En hún hafði mjög mikla
reynslu í stjórnmálum af hús-
móður að vera. Þau sjö ár sem
maður hennar sat í fangelsi eftir
feril sem borgarstjóri, fylkis-
stjóri og þingmaður var hún
milliliður hans við stjórnarand-
stöðuna. í löngum umræðum í
fangelsinu lærði hún ýmis brögð
og herkænsku sem komu sér vei
fyrir hana löngu síðar. Þegar
Marcos lýsti sig sigurvegara
kosninganna árið 1986 gerði
Corazon það sama og fékk her-
inn á sitt band í byltingunni.
Fyrir utan tengslin við
stjórnmál í gegnum eiginmann
sinn hafði Corazon staðgóða
þekkingu á filippeyskum stjórn-
málum vegna hinnar miklu
stjórnmálaumræðu sem fór fram
á heimili foreldra hennar. Faðir
hennar var stærsti óðalseigand-
inn í Tarac héraðinu og þing-
maður. Móðurafi hennar var
fyrrverandi frambjóðandi til
varaforsetaembættis og tveir
föðurbræður hennar voru
10 VIKAN
Þegar almúginn
greiðir Corazon
Aquino atkvæði
nú, er það fremur
vegna loforða
hennar en efndanna.
Ösku-
buskan
Aquino
þingmenn. Með bestu menntun
í Bandaríkjunum og þennan
pólitíska bakgrunn að veganesti
var ekki hægt að segja að Cora-
zon kæmi allslaus í stjórnmála-
umræðuna.
Þrátt fyrir að vera af hástétt-
um gerðist hún talsmaður al-
múgans, sem hefur verið dygg-
asti stuðningshópur hennar. Þó
er tiltöluiega fátt sem hún hefúr
áorkað í þeirra þágu, þrátt fyrir
mikil fyrirheit. Tiiraunir hennar
til úrbóta á hinu óréttláta land-
eigendakerfi hefur strandað á
andstöðu hennar eigin stéttar
og enn telst meira en helmingur
íbúanna á Filippseyjum lifa und-
ir sultarmörkum. Þegar almúg-
inn greiðir henni atkvæði nú, er
það fremur vegna loforða henn-
ar en efndanna.
Henni hefúr ekki heldur tek-
ist að koma á friði á eyjunum, og
friðarumleitanir við skæruliða-
hreyfingarnar hafa strandað.
Ekki hafa svo árekstrar á milli
mótmælenda og hersins bætt
fyrir henni. Óróinn hefúr náð
aila leið inn í stjórnina og ráð-
herrar hafa meira að segja tekið
þátt í byltingartilraun, svo það
kom engum á óvart þegar Cora-
zon stokkaði stjórnina upp í síð-
asta mánuði.
Þrátt fyrir að deilt hafi verið
hart á stjórnun Aquino hefúr
enginn efast um persónu
hennar. Hún er enn í jafn mikl-
um metum meðal fólksins, og
ekki er efast um heilindi hennar.
Lýsandi dæmi um það hvern-
ig hún viðheldur þeirri ímynd,
er hvernig hún brást við sögu-
sögnum um að hún hefði faiið
sig undir rúmi í byltingartil-
rauninni. Hún bauð blaðamönn-
um inn í svefnherbergi sitt og
sýndi þeim að það væri ekki
einu sinni pláss fýrir hana undir
rúminu. Hún viðurkenndi að
henni hefði vissulega verið
brugðið, en hún væri enginn
hugleysingi.