Vikan - 29.10.1987, Page 33

vinnu þessara innréttinga.
Tryggð var haldið við forsögu
hússins og nafnið og innviðir
minna um flest á skip og báta. í
uppistöður eru notaðar bóma,
mastur eða rá af eldgömlum
skipum og á þeim eru skildir þar
sem á er grafið af hvaða skipi
viðkomandi hluti var tekinn.
Básarnir í matsal bera allir nafn
frægra aflabáta fyrri tíma og í
matsalnum er einnig borð sem
kallað er „kóngaborðið" því við
það eru ævinlega látnir sitja þeir
fyrirmenn og kóngafólk sem
staðinn sækja. Á veggnum fyrir
ofán borðið eru skildir með
nöfnum margra konunga og
drottninga, ásamt nöfnum
þeirra sem með þeim sátu til
borðs og þar er einnig að finna
nöfn margra heimsfrægra póli-
tíkusa, sem enn í dag eru að hafa
áhrif á heimssöguna.
Þorramaturinn vinsæli var
fyrst kynntur í Naustinu, en það
er gömul hefð í matargerð sem
þau Sturla, Sveinn og Kristjana
ætla að viðhalda. Staðurinn var
einkum þekktur fyrir fiskirétti
sína og áður fyrr fór matseðill-
inn gjarnan eftir því sem á sjó-
inn gaf hvern dag. Einnig var
Naustið þekkt fyrir sérstaklega
Hér er Jóhann Bragason
kokkur í eldhúsinu sem á
sínum tíma þótti búið
fullkomnustu tækjum sem
völ var á. Aukjóhanns sér
Sigurjón Þórðarson um
matseldina, en
veitingastjóm er í höndum
Kristjönu og Guðrúnar
Ólafsdóttur, „Snúllu".
stórar steikur og auk þess var
þar bryddað upp á ýmsum mat-
arnýjungum og má þar nefna
„körfúkjúkling". Nýr matseðill
sem væntanlegur er innan
skamms mun byggja á þessari
Naustshefð og þangað á fólk að
Sturla, Kristjana og Svenni líta
björtum augum á framtíð
Naustsins. Þau standa þama
við „Símonarbar", sem var
uppi en er nú kominn niður.
Barinn er nefndur eftlr
Símonl Sigurjónssyni
barþjóni, sem starfaði við
Naustlð frá opnun og þar til
fyrir stuttu þegar hann hætti
sökum velkinda. Barinn fer
ágætlega þama og hurðin,
sem þama sést, er nýsmíði en
fellur svo vel inn í umhverfið
að það er eins og hún hafi
verið þama alltaf.
vilja koma aftur og aftur vegna
þess að maturinn hefúr verið
fyrsta flokks, þjónustan sömu-
leiðis - og vegna þess að þar
hefur því liðið mjög vel.
“Margt af því fólki sem kom
oft hingað áður fyrr hefúr kom-
ið til okkar og sagt okkur hvað
það er ánægt yfir því sem við
erum að gera. Segist vera svo
glatt yfir því að staðurinn sé á
uppleið í stað þess að hverfa
eins og það hafi verið hrætt um
á tíma. Naustið á sinn fastá sess í
hjörtum margra Reykvíkinga
sem þætti afar leitt að sjá það
hverfa, en svo er líka gaman að
því að Naustið er í rauninni
„nýr“ staður fyrir fólk undir þrí-
tugu. Þetta er fólk sem aldrei
hefúr komið hingað fyrr og því
finnst mörgu eins og það sé að
koma inn á leiksvið þegar það
kemur inn og finnst þetta æðis-
lega spennandi." Segir Sveinn.
Geirsbúö
Við endann á Naustinu var í
áraraðir verslun Geirs Zoéga.
Eftir að hún var lögð niður var
plássið sameinað matsal Nausts-
ins, en við eigendaskiptin stóð
til að breyta plássinu í koníaks-
stofu fyrir matargesti. Þetta
fannst þeim þremenningum
illa farið með gott pláss og
ákváðu að hafa þarna krá í
staðinn. Allir innviðir voru
rifnir, eins og í fiskhúsinu
forðum, og komu þá í ljós marg-
ir afar skemmtilegir gluggar sem
voru endurnýjaðir eins og allt
annað, þannig að nú geta þeir
sem koma í „Geirsbúð" séð út á
sjó og Esjuna. Fyrst um sinn er
einungis opið þarna um helgar,
en í framtíðinni verður jafnvel
opið í hádeginu og hægt að fá
þar létta máltíð. „Undir húsinu
er einn af þessum kjöllurum
með þykkum hlöðnum veggjum
og litlum bogadregnum glugg-
um. Þetta gæti orðið „ekta“ bjór-
kjallari, því nú er bjórinn
kannski að korna." Segir Sturla
með glampa í augum. -BK.
VIKAN 33