Vikan - 01.09.1988, Blaðsíða 39

RAUPAÐ OG RISSAÐ
Og enn skal leikið
Enn skulum við leika okkur að setn-
ingum sem byrja á orðinu AÐ. í
tveim rauppistlum höfum við tek-
ið fyrir nokkrar setningar sem
byrja á þessu ágæta orði, eins og t.d.
Að hengja bakara fyrir smið.
Að draga dám...
Að setja einhverjum stólinn fyrir dyrnar.
Það má leika sér á ýmsan hátt með þess-
ar setningar. Það má til að mynda snúa út
úr þeim með aðstoð teikninga eins og gert
hefitr verið í þessum þáttum.
Þess var og getið í fyrri þáttum að ís-
lendingar hefðu gaman af útúrsnúningum
í sambandi við hina ýmsu málshætti.
Það er álit raupara að slíkir leikir séu af
hinu góða og auðgi máltilfmningu þeirra
sem þá stunda. Unga fólkið stundar
nýyrðasmíðar og sumt af svo miklu kappi
að þeim sem eldri eru þvkir nóg um.
Gjarna er um það sagt og ritað að íslend-
ingar séu að tapa niður móðurmálinu. Það
er að sönnu fúll ástæða til að vera á varð-
bergi hvað málið varðar, en eðlileg þróun
hlýtur að eiga sér stað og fýrir henni mun
ekkert standa. Það sem kannski er alvar-
legast hvað neikvæð áhrif varðar er það
unga fólk sem sér um hina ýmsu þætti í
ljósvakamiðlunum. Því miður er margt af
þessu fóki illa talandi og málvillur þess eru
margar og slæmar. Þeir sem hlusta á þætt-
ina eru ungt fólk sem er að mótast. Því þarf
að vanda valið á þáttastjórnendum.
En nóg er komið af prédikunum að
sinni. Við skulum líta á þær teikningar sem
raupinu fylgja að þessu sinni. Lesandinn
getur spreytt sig á að finna þær setningar
sem eiga við hverja teikningu fyrir sig,
áður en hann les lengra. En ráði hann ekki
í rúnirnar, þá koma setningarnar hér á
eftir:
Að standa á öndinni.
Að „ná“ fyrir endann....
Að berja lóminn.
Að líta glaðan dag.
Að reka lestina.
EFTIR RAGNAR LÁR
VIKAN 37