Vikan - 27.07.1939, Blaðsíða 13

Nr. 30, 1939
VIKAN
13
Mosaskeggur: Ósköp borðið þér maður. Þér
springið.
Vamban: Yður varðar ekkert um það!
Frú Vamban: En nokkur hætta á því, að
hann springi?
Pinni: Ég veit, hvað við gerum. Setjum sjóð-
andi heitt jám á magann á honum.
Binni: Já, ágætt. Heitt jám, heitt jám!
Binni: Þú manst, að við eigum að skipta
peningunum.
Pinni: Allt í lagi! Hana, flýttu þér nú.

Frú Vamban: Þetta er slæmur sjúkdómur.
En bíddu, ég kem með jámið.
Pinni: Pabbi hressist strax!
Vamban fær járnmeðal.
Pinni: Nú leggjum við brúðuna á sófann,
blöðruna á magann og teppi ofan á -— —.
Þetta er alveg eins og pabbi.
Pinni: Mamma, sjáðu, hvemig hann pabbi er.
Binni (stynur): Ó, ó! Mér er illt!
Frú Vamban: Hjálp! Hann er að springa —.
Frú Vamban: Þetta er skrítið! Ég hefi
heyrt, að fólk tæki inn járn, en heitt jám —?
Binni: Flýtið ykkur!
Pinni: Sko, mamma!
Frú Vamban: Já, honum er batnað.
Binni: Ó, ó! Gefðu strákunum sína krónuna
hvorum.
Vamban: Æ, æ, æ! Hvað gengur á?
Frú Vamban: Hann sprakk, þegar ég setti
járnið á hann. Bólgan er farin!
Vamban: Ætlarðu að brenna mig? Ó, mig
svíður.
Frú Vamban: Kannske það hafi verið held-
ur heitt.
Milla: Hvaða slanga skyldi þetta vera?
Binni (um leið og hann blæs): Þetta er
erfitt, en bráðnauðsynlegt! Það er gott, að
hann sefur vært.
Pinni: Flýttu þér með jámið, mamma. Pabbi
er að bólgna upp að aftan!
Frú Vamban: Við læknum það. Heitt járn!